Rozdział 2 - Przepisy karne. - Ochrona tajemnicy państwowej i służbowej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1949.55.437

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 1962 r.

Rozdział  II.

Przepisy karne.

Art.  3.

1. Kto nie będąc do tego uprawniony zbiera, przechowuje, przekazuje, ujawnia lub ogłasza wiadomości, dokumenty lub inne przedmioty, stanowiące tajemnicę państwową,

podlega karze więzienia do lat 10.

2. Jeżeli przestępstwo określone w ust. 1 popełnia urzędnik w odniesieniu do wiadomości, dokumentów lub innych przedmiotów, do których ma dostęp w związku ze służbą,

podlega karze więzienia.

3. Jeżeli sprawca czynu określonego w ust. 1 lub 2 działa nieumyślnie,

podlega karze więzienia do lat 3 lub aresztu.

Art.  4.

1. Kto nie będąc do tego uprawniony zbiera, przechowuje, przekazuje, ujawnia lub ogłasza wiadomości, dokumenty lub inne przedmioty, stanowiące tajemnicę państwową ze względu na obronę lub bezpieczeństwo Państwa,

podlega karze więzienia.

2. Jeżeli przestępstwo określone w ust. 1 popełnia urzędnik w odniesieniu do wiadomości, dokumentów lub innych przedmiotów, do których ma dostęp w związku ze służbą,

podlega karze więzienia na czas nie krótszy od lat 3.

3. Jeżeli sprawca czynu określonego w ust. 1 lub 2 działa nieumyślnie,

podlega karze więzienia do lat 5.

Art.  5.

1. Kto wykracza przeciwko zarządzeniom władz wydanym dla ochrony tajemnicy państwowej,

podlega karze więzienia do 1 roku lub aresztu.

2. Jeżeli w związku z czynem określonym w ust. 1 doszło lub mogło dojść do ujawnienia tajemnicy państwowej,

sprawca podlega karze więzienia do lat 3 lub aresztu.

3. Jeżeli sprawca czynu określonego w ust. 2 działa nieumyślnie,

podlega karze więzienia do 1 roku lub aresztu.

4. Jeżeli przestępstwo określone w ust. 1, 2 lub 3 popełnia urzędnik w związku ze służbą,

sąd może wymierzyć karę o połowę wyższą od najwyższego wymiaru kary przewidzianego za dane przestępstwo.

Art.  6.

1. Kto wykracza przeciwko zarządzeniom władz wydanym dla ochrony tajemnicy państwowej ze względu na obronę lub bezpieczeństwo Państwa,

podlega karze więzienia do lat 3 lub aresztu.

2. Jeżeli w związku z czynem określonym w ust. 1 doszło lub mogło dojść do ujawnienia tajemnicy państwowej,

sprawca podlega karze więzienia do lat 5.

3. Jeżeli sprawca czynu określonego w ust. 2 działa nieumyślnie,

podlega karze więzienia do lat 2 lub aresztu.

4. Jeżeli przestępstwo określone w ust. 1, 2 lub 3 popełnia urzędnik w związku ze służbą,

sąd może wymierzyć karę o połowę wyższą od najwyższego wymiaru kary przewidzianego za dane przestępstwo.

Art.  7.

1. Urzędnik, który dopuszcza do utraty powierzonych mu dokumentów lub innych przedmiotów, stanowiących tajemnicę państwową, jeśli to spowodowało lub mogło spowodować ujawnienie tej tajemnicy,

podlega karze więzienia do lat 10.

2. Jeżeli sprawca działa nieumyślnie,

podlega karze więzienia do lat 3 lub aresztu.

Art.  8.

1. Urzędnik, który dopuszcza do utraty powierzonych mu dokumentów lub przedmiotów, stanowiących tajemnicę państwową ze względu na obronę lub bezpieczeństwo Państwa, jeśli to spowodowało lub mogło spowodować ujawnienie tej tajemnicy,

podlega karze więzienia.

2. Jeżeli sprawca działa nieumyślnie,

podlega karze więzienia do lat 5.

Art.  9.

1. Kto nie będąc do tego uprawniony przekazuje, ujawnia lub rozgłasza tajemnicę służbową,

podlega karze więzienia do lat 3 lub aresztu do lat 3.

2. Jeżeli przestępstwo określone w ust. 1 popełnia urzędnik w odniesieniu do tajemnicy służbowej, do której ma dostęp w związku ze służbą,

podlega karze więzienia do lat 5.

3. Jeżeli sprawca czynu określonego w ust. 1 lub 2 działa nieumyślnie,

podlega karze aresztu do lat 2.

Art.  10.

1. Urzędnik, który wykracza przeciwko zarządzeniom władz wydanym dla ochrony tajemnicy służbowej,

podlega karze aresztu do 1 roku.

2. Jeżeli w związku z czynem określonym w ust. 1 doszło lub mogło dojść do ujawnienia tajemnicy służbowej,

sprawca podlega karze więzienia do lat 3 lub aresztu do lat 3.

3. Jeżeli sprawca czynu określonego w ust. 2 działa nieumyślnie,

podlega karze aresztu do 1 roku.

Art.  11.

W przypadku mniejszej wagi sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary.

Art.  12.

Odpowiedzialności karnej, przewidzianej dla urzędników, podlegają - oprócz osób, wymienionych w art. 292 kodeksu karnego i w art. 46 dekretu o przestępstwach szczególnie niebezpiecznych w okresie odbudowy Państwa - również członkowie ciał kolegialnych o charakterze publiczno-prawnym, członkowie rad narodowych jako też pracownicy i członkowie kolegialnych ciał związków zawodowych oraz organizacji społecznych i politycznych.