Art. 5. - Ochrona przed przywozem na polski obszar celny towarów po cenach dumpingowych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1997.157.1028

Akt utracił moc

Wersja od: 23 grudnia 1997 r.

Art.  5.

1. W wypadku gdy towar podobny nie jest sprzedawany w zwykłym obrocie handlowym bądź jest sprzedawany w wielkościach niewystarczających lub gdy z powodu określonej sytuacji rynkowej sprzedaż ta nie pozwala na dokonanie właściwego porównania, wartość normalną podobnego towaru ustala się na podstawie:

1) cen w eksporcie, w zwykłym obrocie handlowym, do kraju trzeciego, jeżeli ceny te są reprezentatywne, lub

2) kosztów wytwarzania w kraju pochodzenia towaru, powiększonych o koszty bezpośrednio związane ze sprzedażą, koszty ogólnego zarządu i wszystkie inne koszty oraz kwotę zysku (wartość normalna konstruowana).

2. W wypadku gdy sprzedaż podobnego towaru na rynku wewnętrznym kraju eksportu lub jego sprzedaż do kraju trzeciego następuje po cenach niższych od jednostkowych kosztów wytwarzania (stałych i zmiennych), powiększonych o koszty bezpośrednio związane ze sprzedażą, koszty ogólnego zarządu i wszystkie inne koszty, może ona być traktowana jako nie dokonana w zwykłym obrocie handlowym z uwagi na cenę i może być pominięta przy ustalaniu wartości normalnej wyłącznie w wypadku stwierdzenia, że sprzedaż ta była dokonywana:

1) w dłuższym okresie w znacznych ilościach oraz

2) po cenach nie gwarantujących pełnego pokrycia kosztów w racjonalnym okresie.

3. Jeśli ceny towaru podobnego stosowane na rynku wewnętrznym kraju eksportu lub w sprzedaży do kraju trzeciego są niższe od kosztów wymienionych w ust. 2, lecz w momencie sprzedaży przewyższają średnie ważone koszty poniesione w okresie badanym, to ceny te uważa się za gwarantujące pełne pokrycie kosztów w racjonalnym okresie.

4. Za dłuższy okres uznaje się zazwyczaj jeden rok, nie mniej jednak niż 6 miesięcy, zaś sprzedaż po cenach niższych od kosztów wymienionych w ust. 2 uznaje się za dokonaną w znacznych ilościach w tym okresie, jeżeli stwierdzi się, że:

1) średnia ważona cena sprzedaży jest niższa od średniej ważonej kosztów wymienionych w ust. 2 lub

2) wielkość sprzedaży poniżej kosztów, o których mowa w ust. 2, jest nie mniejsza niż 20% sprzedaży wykorzystanej do ustalenia wartości normalnej.

5. Koszty, o których mowa w ust. 2, ustala się na podstawie ksiąg rachunkowych jednostki, prowadzonych według zasad wynikających z posiadanej przez jednostkę dokumentacji opisującej przyjęte przez nią zasady rachunkowości, pod warunkiem iż zapisy w księgach właściwie dokumentują koszty związane z produkcją i sprzedażą towaru objętego postępowaniem. Przedstawione dowody dotyczące właściwego podziału kosztów uwzględnia się pod warunkiem, iż zostanie wykazane, że taki podział był rzeczywiście stosowany.

6. W razie niemożności zastosowania metody podziału kosztów stosowanej przez stronę objętą postępowaniem, stosuje się metodę podziału kosztów w proporcji do obrotów.

7. Koszty, o których mowa w ust. 5 i 6, koryguje się o dodatkowe pozycje związane z przyszłą lub obecną produkcją towaru badanego, których nie uwzględniono w obliczeniach określonych w ust. 5 i 6.

8. W wypadku gdy na koszty występujące w części okresu zwrotu kosztów wpływa wykorzystywanie nowych urządzeń produkcyjnych, które wymagały znacznych nakładów inwestycyjnych, oraz niski stopień wykorzystania mocy produkcyjnych, towarzyszące operacjom rozruchu, które miały miejsce w okresie badanym, średnie koszty dla fazy rozruchu ustala się na poziomie kosztów występujących pod koniec tej fazy i zalicza na poczet tego okresu do średnich kosztów ważonych wymienionych w ust. 3.

9. Okres fazy rozruchu ustala się odpowiednio do warunków danego zagranicznego eksportera lub producenta, z tym że nie może ona przekroczyć odpowiedniej początkowej części okresu zwrotu kosztów. Informacje świadczące o wydłużeniu procesu rozruchu poza tę część okresu uwzględnia się pod warunkiem, że zostały dostarczone przed przystąpieniem do weryfikacji danych oraz w terminie 3 miesięcy od daty wszczęcia postępowania.

10. Wielkość kosztów związanych ze sprzedażą, kosztów ogólnego zarządu i wszystkich innych kosztów oraz kwot zysku ustala się na podstawie faktycznych danych, właściwych dla produkcji i sprzedaży towarów podobnych zagranicznego eksportera lub producenta objętego postępowaniem antydumpingowym, w zwykłym obrocie handlowym.

11. W wypadku gdy nie można ustalić wielkości kosztów, o których mowa w ust. 10, zgodnie z metodą określoną w ust. 10, koszty te ustala się na podstawie:

1) średniej ważonej faktycznych wielkości ustalonych dla innych zagranicznych eksporterów lub producentów objętych postępowaniem antydumpingowym w zakresie produkcji i sprzedaży towarów podobnych na rynku wewnętrznym w kraju pochodzenia,

2) faktycznych wielkości w zakresie produkcji i sprzedaży, w zwykłym obrocie handlowym, towaru należącego do tej samej kategorii co towar podobny, poniesionych przez danego zagranicznego eksportera lub producenta objętego postępowaniem antydumpingowym na rynku wewnętrznym w kraju pochodzenia,

3) innej racjonalnej metody, pod warunkiem że ustalona przy jej stosowaniu marża zysku nie przekroczy zysku zwykle uzyskiwanego przez innych zagranicznych eksporterów lub producentów towarów tej samej kategorii na rynku wewnętrznym w kraju pochodzenia.