Rozdział 3 - Zobowiązania cenowe - Ochrona przed przywozem na polski obszar celny towarów po cenach dumpingowych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2001.123.1352

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 2004 r.

Rozdział  3

Zobowiązania cenowe

Art.  41.

1. W toku postępowania antydumpingowego, po dokonaniu wstępnych ustaleń, o których mowa w art. 32 ust. 1, lecz nie później niż na 2 miesiące przed upływem wyznaczonego terminu dla dokonania ustaleń ostatecznych, zagraniczny eksporter może wystąpić do ministra właściwego do spraw gospodarki z inicjatywą złożenia zobowiązania do zmiany cen lub do zaprzestania przywozu po cenach dumpingowych na polski obszar celny.

2. W przypadku gdy w kraju eksportu sektor państwowy posiada dominujący udział w handlu albo w ustalaniu ceny towaru, którego postępowanie antydumpingowe dotyczy, organy kraju eksportu mogą złożyć zobowiązanie cenowe w imieniu wszystkich zagranicznych eksporterów. W tym przypadku stosuje się przepis art. 42 ust. 1.

3. Minister właściwy do spraw gospodarki może zaproponować zagranicznemu eksporterowi przyjęcie zobowiązania, o którym mowa w ust. 1, a zagraniczny eksporter może propozycję przyjąć lub odrzucić.

4. W zobowiązaniach cenowych wzrost ceny powinien być ustalony w wysokości wystarczającej do usunięcia szkody wyrządzonej przez przywóz towaru po cenach dumpingowych, ale nie wyższej niż ustalony margines dumpingu.

5. 15 Strona składająca zobowiązanie cenowe sporządza także wersję zobowiązania zawierającą wyłącznie informacje jawne, która może być udostępniona innym stronom biorącym udział w postępowaniu, na ich żądanie.

Art.  42.

1. Minister właściwy do spraw gospodarki może wyrazić, w drodze postanowienia, zgodę na przyjęcie zobowiązania cenowego, jeżeli jest ono wystarczające do usunięcia skutków dumpingu.

2. Postanowienie, o którym mowa w ust. 1, określa w szczególności:

1) nazwę towaru i kod taryfy celnej,

2) zagranicznego eksportera lub kraj eksportu, których zobowiązanie cenowe wiąże,

3) zobowiązanie określające cenę, do której stosowania podjęto zobowiązanie lub sposób ustalenia ceny,

4) sposób, warunki, zakres i okres stosowania zobowiązania cenowego, w tym terminy składania informacji niezbędnych do oceny wywiązywania się przez stronę z przyjętego zobowiązania.

2a. 16 Postanowienie o przyjęciu zobowiązania cenowego doręcza się wyłącznie stronie, która złożyła to zobowiązanie.

3. 17 Strona, która złożyła zobowiązanie cenowe, ma obowiązek przekazywania ministrowi właściwemu do spraw gospodarki, w terminach określonych w postanowieniu, o którym mowa w ust. 1, wszystkich informacji niezbędnych do oceny wywiązywania się przez tę stronę z przyjętego zobowiązania. Niedopełnienie tego obowiązku stanowi naruszenie zobowiązania cenowego.

Art.  43.

1. Po przyjęciu zobowiązania cenowego minister właściwy do spraw gospodarki kontynuuje postępowanie w celu ostatecznego ustalenia, czy miał miejsce przywóz towaru po cenach dumpingowych oraz czy wyrządzona została przez taki przywóz szkoda.

2. Ustalenia ostateczne zostaną dokonane nie później niż w terminie 6 miesięcy od dnia wydania postanowienia w sprawie przyjęcia zobowiązania cenowego.

3. 18 Jednocześnie z przyjęciem zobowiązania minister właściwy do spraw gospodarki występuje z wnioskiem do ministra właściwego do spraw finansów publicznych o zobowiązanie organów celnych do prowadzenia ewidencji przywożonych na polski obszar celny towarów objętych tym postępowaniem.

4. 19 Ewidencję, o której mowa w ust. 3, prowadzi się przez czas określony w art. 37 ust. 2 i zgodnie z zasadami określonymi w przepisach wydanych na podstawie art. 37 ust. 3.

Art.  44.

1. 20 Minister właściwy do spraw gospodarki może, w drodze postanowienia, odmówić przyjęcia zobowiązania cenowego zgłoszonego przez zagranicznego eksportera lub organy kraju eksportu, jeżeli wymaga tego interes publiczny lub jeżeli uzna, że nie może zapewnić kontroli przestrzegania zobowiązania.

2. Zagranicznego eksportera lub organy kraju eksportu, których inicjatywa zobowiązania cenowego nie została przyjęta, powiadamia się na piśmie o powodach odmowy oraz o możliwości wyrażenia opinii w tej sprawie.

Art.  45.

W trakcie obowiązywania zobowiązania cenowego tymczasowe i ostateczne cła antydumpingowe nie będą stosowane wobec towaru objętego tym zobowiązaniem, o ile zostało ono przyjęte w drodze postanowienia, o którym mowa w art. 42 ust. 1.

Art.  46. ²¹

 

1. W przypadku gdy minister właściwy do spraw gospodarki stwierdzi naruszenie zobowiązania, wydaje w tym zakresie postanowienie.

2. Postanowienie stwierdzające naruszenie zobowiązania doręcza się wyłącznie stronie, której ono dotyczy.

3. W przypadku stwierdzenia naruszenia zobowiązania cenowego ustanawia się:

1) tymczasowe cło antydumpingowe - zgodnie z dokonanymi ustaleniami wstępnymi, albo

2) ostateczne cło antydumpingowe - zgodnie z dokonanymi ustaleniami ostatecznymi, o ile zostały one dokonane w momencie stwierdzenia naruszenia zobowiązania cenowego.

4. Minister właściwy do spraw gospodarki ustanawia, w drodze rozporządzenia, tymczasowe cło antydumpingowe, określając w szczególności jego wysokość, jak również towar, na który nakłada się cło, a także sposób, warunki i okres jego stosowania, z uwzględnieniem przesłanek, o których mowa w ust. 3 pkt 1, oraz zasad określonych w rozdziale 2.

5. Minister właściwy do spraw gospodarki ustanawia, w drodze rozporządzenia, ostateczne cło antydumpingowe, określając w szczególności:

1) nazwę towaru i kod taryfy celnej,

2) zagranicznych producentów lub eksporterów oraz kraje pochodzenia lub kraje eksportu, dla których ustalono indywidualne ostateczne cło antydumpingowe,

3) marginesy dumpingu ustalone dla poszczególnych lub wszystkich producentów lub eksporterów z danego kraju oraz podstawę, na jakiej stwierdzono istnienie dumpingu,

4) wysokość ostatecznych ceł antydumpingowych dla poszczególnych lub wszystkich producentów lub eksporterów z danego kraju, a także sposób, warunki, zakres i okres stosowania tych ceł

- z uwzględnieniem przesłanek, o których mowa w ust. 3 pkt 2, oraz zasad określonych w art. 53 i art. 54.

6. W przypadku stwierdzenia naruszenia zobowiązania cenowego minister właściwy do spraw gospodarki może ustanowić ostateczne cło antydumpingowe z mocą wsteczną na towary, które dopuszczono do obrotu na polskim obszarze celnym nie wcześniej niż w okresie 90 dni przed datą ustanowienia tymczasowego cła antydumpingowego.

7. Ostateczne cło antydumpingowe, o którym mowa w ust. 3 pkt 2, nie może zostać ustanowione na towary dopuszczone do obrotu przed naruszeniem zobowiązania.

¹⁵ Art. 41 ust. 5 zmieniony przez art. 76 pkt 11 ustawy z dnia 21 czerwca 2002 r. o ochronie przed przywozem na polski obszar celny towarów subsydiowanych (Dz.U.02.125.1063) z dniem 7 listopada 2002 r.

¹⁶ Art. 42 ust. 2a dodany przez art. 76 pkt 12 lit. a) ustawy z dnia 21 czerwca 2002 r. o ochronie przed przywozem na polski obszar celny towarów subsydiowanych (Dz.U.02.125.1063) z dniem 7 listopada 2002 r.

¹⁷ Art. 42 ust. 3 zmieniony przez art. 76 pkt 12 lit. b) ustawy z dnia 21 czerwca 2002 r. o ochronie przed przywozem na polski obszar celny towarów subsydiowanych (Dz.U.02.125.1063) z dniem 7 listopada 2002 r.

¹⁸ Art. 43 ust. 3 dodany przez art. 76 pkt 13 ustawy z dnia 21 czerwca 2002 r. o ochronie przed przywozem na polski obszar celny towarów subsydiowanych (Dz.U.02.125.1063) z dniem 7 listopada 2002 r.

¹⁹ Art. 43 ust. 4 dodany przez art. 76 pkt 13 ustawy z dnia 21 czerwca 2002 r. o ochronie przed przywozem na polski obszar celny towarów subsydiowanych (Dz.U.02.125.1063) z dniem 7 listopada 2002 r.

²⁰ Art. 44 ust. 1 zmieniony przez art. 76 pkt 14 ustawy z dnia 21 czerwca 2002 r. o ochronie przed przywozem na polski obszar celny towarów subsydiowanych (Dz.U.02.125.1063) z dniem 7 listopada 2002 r.

²¹ Art. 46 zmieniony przez art. 76 pkt 15 ustawy z dnia 21 czerwca 2002 r. o ochronie przed przywozem na polski obszar celny towarów subsydiowanych (Dz.U.02.125.1063) z dniem 7 listopada 2002 r.