Rozdział 5 - Instalacje i urządzenia techniczne - Ochrona przeciwpożarowa budynków, innych obiektów budowlanych i terenów.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1992.92.460

Akt utracił moc

Wersja od: 21 września 1995 r.

Rozdział  5

Instalacje i urządzenia techniczne

§  23.

1. Instalacje i urządzenia techniczne, będące wyposażeniem obiektu, powinny pod względem bezpieczeństwa pożarowego odpowiadać warunkom technicznym określonym w Polskich Normach oraz przepisach szczególnych.

2. Przez instalacje i urządzenia techniczne rozumie się następujące instalacje oraz urządzenia:

1) ogrzewcze,

2) wentylacyjne, dymowe i spalinowe,

3) klimatyzacyjne,

4) gazowe,

5) elektroenergetyczne i odgromowe,

6) wodociągowe i kanalizacyjne,

7) technologiczne.

3. Przy doborze instalacji i urządzeń należy uwzględnić funkcje i przeznaczenie obiektu oraz wynikające stąd czynniki zagrożenia.

4. Instalacje i urządzenia techniczne należy użytkować i utrzymywać w stanie zgodnym z warunkami technicznymi i wymaganiami ustalonymi przez producenta, w szczególności należy poddawać je okresowym przeglądom i konserwacji.

5. Eksploatacja instalacji i urządzeń, których stan techniczny może przyczynić się do powstania pożaru, wybuchu lub rozprzestrzenienia ognia, jest zabroniona.

6. Obiekty zagrożone wybuchem oraz inne obiekty o kubaturze przekraczającej 1000 m³ należy wyposażyć w przeciwpożarowe wyłączniki prądu.

7. Przeciwpożarowe wyłączniki prądu powinny być umieszczane w pobliżu głównego wejścia do obiektu lub głównego przyłącza sieciowego i odpowiednio oznakowane.

§  24.

1. 25 Właściciele, zarządcy lub użytkownicy obiektów, w których odbywa się proces spalania paliwa stałego, ciekłego lub gazowego są obowiązani do usuwania zanieczyszczeń z przewodów dymowych i spalinowych:

1) od palenisk opalanych paliwem stałym - co najmniej 4 razy w roku,

2) od palenisk opalanych paliwem płynnym i gazowym - co najmniej dwa razy w roku,

3) od palenisk zakładów zbiorowego żywienia i usług gastronomicznych - co najmniej raz w miesiącu,

jeżeli przepisy miejscowe nie stanowią inaczej.

2. W obiektach, o których mowa w ust. 1, należy usuwać zanieczyszczenia z przewodów wentylacyjnych co najmniej raz w roku, jeżeli większa częstotliwość nie wynika z warunków użytkowych.

§  25.

1. Temperatura zewnętrznych powierzchni urządzeń i zasilających je instalacji, z wyłączeniem instalacji elektroenergetycznych, jak również temperatura wtłaczanego do pomieszczenia powietrza, w zależności od rodzaju występujących w obiekcie materiałów, nie powinna przekraczać następujących wielkości:

1) w przypadku gazów i par cieczy 2/3 maksymalnej temperatury powierzchni wyrażonej w stopniach Celsjusza (^oC), określonej Polską Normą dla poszczególnych klas temperaturowych gazów i par cieczy,

2) w przypadku pyłów i włókien:

a) co najmniej 70^oC poniżej temperatury tlenia się 5 mm warstwy pyłu dla poziomych powierzchni ogrzewczych lub nachylonych do 60^o w stosunku do poziomu,

b) 2/3 temperatury samozapalenia, wyrażonej w stopniach Celsjusza (^oC), mieszaniny pyłów lub włókien z powietrzem dla powierzchni o nachyleniu większym niż 60^o w stosunku do poziomu oraz dla tych powierzchni, na których uniemożliwiono gromadzenie się pyłów i włókien,

c) 2/3 temperatury samozapalenia, wyrażonej w stopniach Celsjusza (^oC), mieszaniny pyłów lub włókien z powietrzem dla nie tleniących się pyłów lub włókien, niezależnie od stopnia nachylenia powierzchni urządzeń ogrzewczych,

3) w przypadkach pozostałych ciał stałych łatwo zapalnych 2/3 temperatury samozapalenia, wyrażonej w stopniach Celsjusza (^oC).

2. Dopuszczalne temperatury pracy urządzeń elektroenergetycznych oraz zasady klasyfikacji gazów i par cieczy do klas temperaturowych określają odrębne przepisy i Polskie Normy.

3. Przy ustalaniu dopuszczalnych temperatur za podstawę należy przyjmować ten materiał palny znajdujący się w danym pomieszczeniu, który ma najniższą temperaturę samozapalenia, a dla tlących się pyłów - najniższą temperaturę tlenia.

4. W systemach ogrzewczych oraz wentylacyjnych jest zabroniona recyrkulacja powietrza, jeżeli mogłaby spowodować wzrost zagrożenia wybuchem.

5. Systemy centralnego ogrzewania powietrznego stosuje się we wszystkich obiektach i pomieszczeniach pod warunkiem zastosowania samoczynnych urządzeń (termoregulatorów) zapobiegających przekroczeniu dopuszczalnych temperatur w wypadku zaniku przepływu powietrza oraz blokady uniemożliwiającej włączenie elementów grzewczych przed uruchomieniem nawiewu powietrza.

6. Systemy centralnego ogrzewania wodnego i parowego stosuje się we wszystkich obiektach i pomieszczeniach, z wyjątkiem tych, w których występują materiały wytwarzające w reakcji z wodą lub parą wodną palne gazy, jeżeli reakcje takie nie są przewidziane w procesie technologicznym.

7. Urządzenia ogrzewcze, elektroenergetyczne, gazowe, zasilane paliwem płynnym lub stałym, należy stosować zgodnie z odrębnymi przepisami.

8. Powierzchnie przewodów i urządzeń grzewczych oraz ich izolacje w obrębie pomieszczeń, w których mogą wydzielać się palne pyły i włókna, powinny być gładkie, łatwe do oczyszczenia i nie rozprzestrzeniające ognia.

9. Palne elementy konstrukcji i wystroju wnętrz budynku, przez które lub obok których przechodzą przewody ogrzewcze, wentylacyjne, dymowe lub spalinowe, powinny być zabezpieczone przed możliwością zapalenia lub zwęglenia.

§  26.

1. Usytuowanie wentylacyjnych otworów wyciągowych powinno uwzględniać gęstość względną w stosunku do powietrza, par cieczy i gazów występujących w pomieszczeniu oraz przewidywany kierunek ruchu zanieczyszczonego powietrza.

2. W pomieszczeniach, w których mogą występować palne pyły, tworzące z powietrzem mieszaniny wybuchowe, otwory wentylacji nawiewnej powinny być usytuowane oraz wykonane tak, aby nie powodowały unoszenia pyłów osiadłych.

3. Prowadzenie przewodów z palnymi i toksycznymi cieczami, gazami lub pyłami oraz przewodów elektrycznych wewnątrz kanałów wentylacyjnych jest zabronione.

4. W pomieszczeniach zagrożonych wybuchem należy stosować urządzenia wstrzymujące automatycznie pracę wentylatorów w razie powstania pożaru i sygnalizujące ich wyłączenie, jeżeli działanie wentylatorów mogłoby przyczynić się do jego rozprzestrzeniania.

§  27.

1. Filtry, komory pyłowe i cyklony do palnych pyłów powinny być zlokalizowane w pomieszczeniach wydzielonych pożarowo lub też na zewnątrz budynku, w miejscu bezpiecznym pożarowo dla tych urządzeń oraz w sposób nie powodujący przez nie zagrożenia dla otoczenia.

2. Wymagania, o których mowa w ust. 1, nie dotyczą przypadków uzasadnionych względami technologicznymi, w których filtry, komory pyłowe i cyklony stanowią bezpośrednie wyposażenie urządzeń i agregatów produkcyjnych.

3. Przewody wentylacyjne przed miejscem wprowadzenia ich do komór pyłowych i cyklonów powinny być wyposażone w urządzenia zapobiegające przeniesieniu się ognia.

4. Komory pyłowe i cyklony dla pyłów tworzących z powietrzem mieszaniny wybuchowe powinny być wyposażone w urządzenia (klapy, przepony) zabezpieczające przed skutkami wybuchu konstrukcję cyklonu i komory, a także konstrukcję obiektu, w którym są zlokalizowane.

²⁵ § 24 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 14 rozporządzenia z dnia 21 sierpnia 1995 r. (Dz.U.95.102.507) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 21 września 1995 r.