Dział 3 - Przepisy wspólne. - Obywatelskie komisje podatkowe i lustratorzy społeczni.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1948.31.210 t.j.

Akt utracił moc
Wersja od: 12 listopada 1950 r.

Dział  3.

Przepisy wspólne.

1.
Przewodniczący obywatelskiej komisji podatkowej i jego zastępca oraz ławnicy otrzymują zwrot kosztów podróży oraz wynagrodzenie za posiedzenia w wysokości diet członków odpowiedniej terytorialnie rady narodowej. Wynagrodzenia przewodniczących i ich zastępców mogą być zryczałtowane przez Ministra Skarbu w drodze zarządzenia.
2.
Wynagrodzenie lustratorów społecznych oraz okręgowego lustratora społecznego i jego zastępcy określi zarządzenie Ministra Skarbu.
3.
Lustratorzy społeczni, okręgowi lustratorzy społeczni oraz zastępcy okręgowych lustratorów społecznych, delegowani przez właściwe rady narodowe, korzystają z uprawnień kontraktowych pracowników samorządowych. Z tytułu wykonywanych funkcji podlegają oni obowiązkowi ubezpieczenia społecznego na zasadach ogólnych w zakresie przewidzianym dla pracowników danego samorządu; do zgłoszenia do ubezpieczenia i opłaty składek ubezpieczeniowych obowiązane są prezydia właściwych rad narodowych, którym izby skarbowe zwracają koszty wpłaconych składek. Lustratorzy społeczni, okręgowi lustratorzy społeczni oraz ich zastępcy mogą korzystać w okresie, na który zostali powołani, z uprawnień pracowników administracji skarbowej w zakresie wyżywienia oraz przysługujących im ulg w podatku od wynagrodzeń i ulg kolejowych. Jeżeli powołany przez radę narodową lustrator społeczny, okręgowy lustrator społeczny lub jego zastępca pozostaje w stosunku pracy, pracodawca obowiązany jest udzielić mu bezpłatnego urlopu na okres, na który został powołany do pełnienia obowiązków lustratora społecznego. Przerwa w pracy, spowodowana bezpłatnym urlopem, nie ogranicza praw pracownika po powrocie na dawne miejsce pracy.
1.
Przewodniczący obywatelskich komisyj podatkowych, zastępcy przewodniczących, ławnicy oraz lustratorzy społeczni winni nadużycia władzy urzędowej, jeżeli czyn popełniony został z chęci zysku (art. 286-291 k. k.) - podlegają karze więzienia do lat 15. Do orzekania powołane są sądy okręgowe.
2.
Naruszenie obowiązków, wynikających z art. 14 niniejszej ustawy, stanowi wykroczenie skarbowe podlegające ukaraniu na zasadzie art. 142 prawa karnego skarbowego (Dz. U. R. P. z 1947 r. Nr 32, poz. 140 i z 1948 r. Nr 18, poz. 123).