Rozdział 9 - Ustalenie wysokości odszkodowania. - Obowiązkowe ubezpieczenie budynków.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1951.21.168

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 1957 r.

Rozdział  IX.

Ustalenie wysokości odszkodowania.

§  18.

1. Szacowania szkód w budynkach ubezpieczonych dokonuje zakład ubezpieczeń w obecności właściciela, któremu przysługuje prawo przybrania do tej czynności męża zaufania lub rzeczoznawcy. Nieobecność właściciela nie wstrzymuje oszacowania szkody.

2. Zakład ubezpieczeń wszczyna dochodzenie celem ustalenia wysokości odszkodowania najpóźniej w ciągu 2 tygodni od daty otrzymania zawiadomienia o szkodzie.

§ 19. Szkodę oblicza się na podstawie norm szacunkowych przy uwzględnieniu cen materiałów budowlanych i robocizny w danej miejscowości oraz stopnia zużycia budynku w chwili powstania szkody. W budynkach nietypowych, do których nie można zastosować norm szacunkowych, szkodę oblicza się szczegółowo w oparciu o obowiązujące analizy budowlane.

§ 20. Odszkodowanie ustala się w wysokości 80% szkody, obliczonej zgodnie z § 19. Jeżeli jednak suma ubezpieczenia jest niższa niż 80% wartości ubezpieczonego budynku, wówczas odszkodowanie ustala się w takim stosunku do szkody, w jakim pozostaje suma ubezpieczenia do wartości ubezpieczanego budynku.

§  21.

1. W razie braku zgody właściciela budynku na wysokość ustalonego przez zakład ubezpieczeń odszkodowania, właściciel może żądać, aby wysokość tę ustaliła komisja szacunkowa przy zachowaniu przepisów przewidzianych w § 12 ust. 2 dla ustalenia sumy ubezpieczenia. Spory o prawo do odszkodowania nie podlegają orzecznictwu komisji szacunkowej.

2. W braku zgody jednej ze stron na ustaloną przez komisję szacunkową wysokość odszkodowania właściciel budynku może dochodzić swych roszczeń na drodze sądowej.

3. Przepisy ust. 1 i 2 nie mają zastosowania do przypadków objętych dekretem z dnia 5 sierpnia 1949 r. o państwowym arbitrażu gospodarczym (Dz. U. R. P. Nr 46, poz. 340).