Rozdział 7 - Ustalenie świadczeń i ich wypłata. - Obowiązkowe ubezpieczenia komunikacyjne.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1981.30.166

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 1984 r.

Rozdział  7

Ustalenie świadczeń i ich wypłata.

§  44.

1. Po otrzymaniu wiadomości o wypadku zakład ubezpieczeń przeprowadza postępowanie dotyczące ustalenia stanu faktycznego wypadku, zasadności roszczeń i wysokości świadczeń oraz informuje posiadacza pojazdu i osoby zgłaszające roszczenie, jakie dowody są potrzebne do ich określenia.

2. Jeżeli osoba uprawniona zgłosiła zakładowi ubezpieczeń roszczenie z tytułu jednego z obowiązkowych ubezpieczeń komunikacyjnych, zakład ubezpieczeń z urzędu przystępuje także do badania i ustalania ewentualnych uprawnień tej osoby do otrzymania świadczeń z tytułu pozostałych ubezpieczeń komunikacyjnych.

§  45.

1. Świadczenia za szkodę na osobie, wypłacone przez zakład ubezpieczeń z obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej, nie mogą być niższe od świadczeń przewidzianych w przepisach dotyczących obowiązkowego ubezpieczenia następstw nieszczęśliwych wypadków.

2. Niezależnie od świadczeń przewidzianych w rozdziałach 2 i 3 zakład ubezpieczeń zwraca koszty świadectw i orzeczeń lekarskich, wymaganych do uzasadnienia roszczenia, koszty przejazdu w razie skierowania poszkodowanego przez zakład ubezpieczeń na badania pomocnicze lub obserwację kliniczną, koszty uzyskania innych żądanych przez zakład ubezpieczeń dowodów, świadectw, ekspertyz itp., a co do osób nie uprawnionych do bezpłatnego leczenia - koszty badań pomocniczych i obserwacji klinicznej. Zwrot kosztów przejazdu przysługuje również osobie towarzyszącej, jeżeli opieka była uzasadniona wiekiem lub stanem zdrowia poszkodowanego.

§ 46. Niezależnie od świadczeń przewidzianych w rozdziałach 2, 3 i 4 zakład ubezpieczeń:

1) zwraca w całości uzasadnione okolicznościami danego wypadku koszty poniesione przez posiadacza (kierowcę) pojazdu mechanicznego, mające na celu zapobieżenie zwiększeniu się szkody,

2) zwraca niezbędne koszty transportu uszkodzonego pojazdu do najbliższego od miejsca wypadku zakładu naprawczego albo do zakładu naprawczego w miejscu zamieszkania lub siedziby posiadacza pojazdu, jak również z zakładu naprawczego do innego zakładu specjalistycznego,

3) zwraca koszty obrony posiadacza lub upoważnionego przez niego kierowcy pojazdu mechanicznego w postępowaniu karnym, jeżeli zostanie ono wszczęte w związku z wypadkiem objętym obowiązkowym ubezpieczeniem komunikacyjnym, a zakład ubezpieczeń żądał obrony lub wyraził na to zgodę,

4) pokrywa koszty wynagrodzenia rzeczoznawców powołanych do ustalania okoliczności lub rozmiaru szkody przez zakład ubezpieczeń albo za jego zgodą przez osobę zainteresowaną,

5) w razie powstania szkody za granicą pokrywa koszty transportu uszkodzonego pojazdu z miejsca wypadku do miejsca zamieszkania ubezpieczonego w kraju oraz koszty przejazdu z miejsca wypadku do miejsca zamieszkania posiadacza, kierowcy lub osób, które wyjechały z nim z kraju ubezpieczonym pojazdem, jeżeli pojazd został utracony, uległ całkowitemu zniszczeniu lub na skutek uszkodzenia będzie transportowany do kraju. Koszty przejazdu ustala się według cen biletów kolejowych 2 klasy pociągu pospiesznego.

§ 47. Z tytułu obowiązkowych ubezpieczeń komunikacyjnych zakład ubezpieczeń jest zobowiązany tylko do świadczeń pieniężnych i dokonuje ich wypłaty w złotych. Wypłata świadczeń w walutach zagranicznych następuje w przypadkach określonych przez Ministra Finansów.

§  48.

1. Zakład ubezpieczeń wypłaca świadczenie w ciągu trzydziestu dni od dnia złożenia zakładowi ubezpieczeń dowodów uzasadniających roszczenie i umożliwiających ustalenie osoby uprawnionej do otrzymania świadczenia oraz określenie jego wysokości.

2. Jeżeli świadczenie nie przysługuje, zakład ubezpieczeń wydaje decyzję osobie uprawnionej w terminie, o którym mowa w ust. 1, wskazuje na okoliczności i podstawę prawną uzasadniającą odmowę wypłaty świadczeń wraz z pouczeniem o przysługujących środkach odwoławczych.

§  49.

1. Ministrowie Zdrowia i Opieki Społecznej oraz Finansów określą zasady współdziałania zakładów społecznych służby zdrowia z zakładem ubezpieczeń, tryb wyznaczania lekarzy i stawki ich wynagrodzenia za orzeczenia oraz opinie wydawane dla zakładu ubezpieczeń, zasady orzekania przez lekarzy w związku z wypadkami objętymi obowiązkowymi ubezpieczeniami komunikacyjnymi.

2. Minister Finansów:

1) w porozumieniu z Ministrem Komunikacji określi zasady ustalania wartości pojazdu i wartości pozostałości oraz zakres wyposażenia objętego ubezpieczeniem auto-casco,

2) 14 w zakresie ubezpieczenia auto-casco określi wysokość udziału własnego, potrącanego przez zakład ubezpieczeń z ustalonej wartości szkody całkowitej lub częściowej.

¹⁴ § 49 ust. 2 pkt 2 zmieniony przez § 1 pkt 9 rozporządzenia z dnia 27 grudnia 1983 r. (Dz.U.83.73.325) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1984 r.