Rozdział 7 - Ubezpieczenie zwierząt gospodarskich. - Obowiązkowe ubezpieczenia budynków oraz mienia w gospodarstwach rolnych.
Dziennik Ustaw
Dz.U.1974.49.303
Akt utracił moc Wersja od: 14 lipca 1976 r.
Rozdział VII
Ubezpieczenie zwierząt gospodarskich.
Ubezpieczenie zwierząt gospodarskich.
§ 38.
1.
W powiatach, w których zostały podjęte uchwały powiatowych rad narodowych w sprawie wprowadzenia obowiązkowego ubezpieczenia zwierząt gospodarskich, ubezpieczeniu podlegają stanowiące własność osób fizycznych:1)
bydło i konie w wieku od 6 miesięcy;2)
trzoda chlewna w gospodarstwach rolnych, jak również trzoda chlewna kontraktowana przez osoby fizyczne nie posiadające gospodarstw rolnych - gdy waga zwierzęcia wynosi co najmniej 20 kg, a w gospodarstwach uznanych za specjalizujące się w produkcji trzody chlewnej, zarejestrowanych w urzędzie gminy - co najmniej 15 kg.2.
W uchwale powiatowej rady narodowej można postanowić:1)
objęcie ubezpieczeniem trzody chlewnej o wadze zwierzęcia co najmniej 15 kg;2)
wyłączenie z ubezpieczenia koni w wieku od 17 lat;3)
rozszerzenie zakresu ubezpieczenia:a)
na szkody powstałe z powodu uboju krowy na skutek całkowitej utraty mleczności spowodowanej nieuleczalną chorobą,b)
na koszty leczenia i koszty sekcji padłego zwierzęcia.§ 39.
1.
PZU odpowiada za szkody powstałe wskutek padnięcia zwierząt lub ich dobicia z konieczności z powodu choroby lub wypadku. Za chorobę uważa się również komplikacje powstałe w wyniku ciąży, porodu lub zabiegu przeprowadzonego przez pracownika służby weterynaryjnej.2.
Uważa się, że dobicie z konieczności nastąpiło, gdy pracownik służby weterynaryjnej stwierdził na piśmie, że:1)
nie ma widoków wyleczenia zwierzęcia i istnieje uzasadnione prawdopodobieństwo, że zwierzę wskutek choroby padnie w ciągu najbliższych 3 miesięcy;2)
koń utracił całkowicie przydatność użytkową na skutek wypadku lub nieuleczalnej choroby;3)
agresywność zwierzęcia zagraża życiu obsługujących je ludzi;4)
dobicie zwierzęcia w następstwie wypadku było konieczne dla uratowania jego wartości rzeźnej (mięsa) lub skrócenia cierpień; w razie niemożności wezwania lub przybycia pracownika służby weterynaryjnej, stwierdzenie takie na piśmie mogą złożyć dwaj miejscowi rolnicy.§ 40.
Właścicielowi konia sprzedanego na rzeź w uspołecznionym punkcie skupu poza ubojem z konieczności przysługuje z PZU dopłata w wysokości różnicy pomiędzy kwotą stanowiącą 40% normowej wartości ubezpieczeniowej a połową kwoty uzyskanej ze sprzedaży zwierzęcia.§ 41.
PZU nie odpowiada za szkody:1)
jeżeli z winy właściciela zwierzęcia niemożliwe jest ustalenie przyczyny szkody;2)
powstałe z powodu chorób zaraźliwych objętych przepisami o zwalczaniu zaraźliwych chorób zwierzęcych, za które nie przyznano właścicielowi pomocy pieniężnej ze środków przeznaczonych na zwalczanie tych chorób;3)
w bydle, powstałe z powodu gruźlicy, nie ujawnionej u żywego zwierzęcia w drodze badania bakteriologicznego;4)
w koniach, jeżeli właściciel nie wykonujący zawodu rolnika podczas ostatniej rejestracji zwierząt nie posiadał koni, jak również nie jest wpisany do ewidencji PZU (§ 10 ust. 1);5)
jeżeli właściciel zwierzęcia nie posiadający gospodarstwa rolnego, w ciągu 14 dni od ogłoszenia terminu zakończenia rejestracji zwierząt w danej miejscowości, nie zawiadomił PZU o pominięciu posiadanych zwierząt podczas tej rejestracji;6)
spowodowane przez zdarzenie objęte innym obowiązkowym ubezpieczeniem.§ 42.
Odpowiedzialność PZU kończy się w razie sprzedaży zwierzęcia na rzeź.§ 43.
1.
Wysokość szkody w bydle i koniach ubezpieczonych według normowej wartości ubezpieczeniowej (§ 5 pkt 3 lit. a) ustala się w procencie tej wartości, a mianowicie:| dobite lub padłe w trakcie leczenia | padłe nie leczone | |
| 1) za bydło: | ||
| a) w wieku od 1/2 roku do 1 roku | 30% | 25%, |
| b) w wieku powyżej 1 roku do 1 1/2 roku | 60% | 50%, |
| c) w wieku powyżej 1 1/2 roku do 2 lat | 80% | 70%, |
| d) w wieku powyżej 2 lat do 8 lat | 110% | 90%, |
| e) w wieku powyżej 8 lat do 11 lat | 100% | 80%, |
| f) w wieku powyżej 11 lat | 80% | 65%; |
| 2) za konie: | ||
| a) w wieku od 1/2 roku do 1 roku | 40% | 30%, |
| b) w wieku powyżej 1 roku do 2 lat | 80% | 70%, |
| c) w wieku powyżej 2 lat do 3 lat | 100% | 90%, |
| d) w wieku powyżej 3 lat do 11 lat | 120% | 110%, |
| e) w wieku powyżej 11 lat do 13 lat | 100% | 90%, |
| f) w wieku powyżej 13 lat do 15 lat | 80% | 70%, |
| g) w wieku powyżej 15 lat do 17 lat | 70% | 50%, |
| h) w wieku powyżej 17 lat | 40% | 30%. |
2.
Odszkodowanie za zwierzęta zarodowe, ubezpieczone według normowych wartości ubezpieczeniowych, zwiększa się o 50%.3.
Szkodę w bydle i koniach, ubezpieczonych według indywidualnej wartości ubezpieczeniowej (§ 5 pkt 3 lit. b), ustala się według następujących zasad:1)
jeżeli zwierzę zostało dobite albo padło w trakcie leczenia lub wskutek wypadku - 100% indywidualnej wartości ubezpieczeniowej;2)
jeżeli zwierzę padło nie leczone:a)
90% indywidualnej wartości ubezpieczeniowej koni,b)
80% indywidualnej wartości ubezpieczeniowej bydła.4.
Szkodę w bydle i koniach - w złym stanie odżywienia - ubezpieczonych zarówno według normowej, jak i indywidualnej wartości ubezpieczeniowej, ustala się w wysokości 25% obowiązującej w powiecie normowej wartości ubezpieczeniowej.5.
Szkodę w trzodzie chlewnej ustala się w wysokości 70%, a w gospodarstwach uznanych za specjalizujące się w produkcji trzody chlewnej (§ 38 ust. 1 pkt 2) - 80% wartości rzeźnej zwierzęcia, z uwzględnieniem jego wagi stwierdzonej podczas leczenia, sekcji albo przy odbiorze powstałości po szkodzie oraz przeciętnej ceny trzody chlewnej mięsno-słoninowej lub bekonowej, według obowiązującego cennika zakontraktowanych zwierząt rzeźnych.6.
Odszkodowanie za trzodę chlewną zarodową zwiększa się następująco:| za zwierzęta | do 50 kg o 75%, |
| powyżej 50 kg do 100 kg o 65%, | |
| powyżej 100 kg do 150 kg o 50%, | |
| powyżej 150 kg do 200 kg o 25%, | |
| powyżej 200 kg o 10%. |
7. 4
W powiatach, w których suma wypłaconych odszkodowań w obowiązkowym ubezpieczeniu trzody chlewnej jest niższa od 60% sumy zainkasowanych składek w stosunku rocznym, w okresie ostatnich dwóch lat, szkody w trzodzie chlewnej, w porozumieniu z naczelnikiem powiatu, mogą być ustalane w wysokości 90% wartości zwierzęcia.§ 44.
1.
Jeżeli właściciel sprzedał pozostałość zwierzęcia po szkodzie, przy ustalaniu odszkodowania obliczoną kwotę szkody zmniejsza się o 50% kwoty uzyskanej ze sprzedaży pozostałości po szkodzie w bydle i koniach oraz o 70% - w trzodzie chlewnej.2.
Nie dokonuje się odliczeń z tytułu sprzedaży pozostałości po szkodzie, jeżeli właściciel dostarczy padłe zwierzę do właściwego zakładu utylizacyjnego lub podległego mu punktu zbiorczego i przedstawi pokwitowanie odbioru.3.
Za wartość pozostałości po szkodzie uważa się kwotę uzyskaną za zwierzę albo za tuszę zwierzęcia oraz skórę, sprzedane jednostce gospodarki uspołecznionej.§ 45.
1.
W razie nieudowodnienia sprzedaży pozostałości zwierzęcia po szkodzie kwotę szkody zmniejsza się przy szkodzie spowodowanej dobiciem z konieczności:1)
konia - o 40%,2)
sztuki bydła - o 60%,3)
sztuki trzody chlewnej - o 80%.2.
Jeżeli właściciel zwierzęcia (bydło i konie) nie udowodni wysokości kwoty, jaką uzyskał ze sprzedaży skóry jednostce gospodarki uspołecznionej, PZU odlicza od kwoty szkody wartość 20 kg skóry I klasy według obowiązującego cennika skór surowych.§ 46.
W razie szkody spowodowanej chorobą zaraźliwą objętą przepisami o zwalczaniu zaraźliwych chorób zwierzęcych, za którą to szkodę przyznana została pomoc pieniężna ze środków przeznaczonych na zwalczanie tych chorób, PZU wypłaca odszkodowanie w wysokości różnicy pomiędzy wartością szacunkową ustaloną według zasad określonych przepisami o zwalczaniu zaraźliwych chorób zwierzęcych a wysokością pomocy pieniężnej przyznanej z budżetu Państwa. Różnica ta nie może przekroczyć kwoty odszkodowania obliczonego według § 43.4 Z dniem 25 września 1975 r. do wojewodów przechodzą dotychczasowe zadania i uprawnienia naczelników powiatów w zakresie uzgadniania zasady ustalania szkód w trzodzie chlewnej w wysokości 90% wartości zwierząt, jeżeli suma wypłacanych odszkodowań w obowiązkowym ubezpieczeniu trzody chlewnej w okresie ostatnich dwóch lat jest niższa od 60% sumy zainkasowanych składek w stosunku rocznym, zgodnie z § 2 pkt 14a lit. c) rozporządzenia z dnia 30 maja 1975 r. w sprawie określenia zadań i uprawnień należących do powiatowych rad narodowych i naczelników powiatów, które przejmują wojewódzkie rady narodowe i wojewodowie (Dz.U.75.17.94).