Rozdział 4 - Ubezpieczenie budynków. - Obowiązkowe ubezpieczenia budynków oraz mienia w gospodarstwach rolnych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1974.49.303

Akt utracił moc
Wersja od: 14 lipca 1976 r.

Rozdział  IV

Ubezpieczenie budynków.

§  16.
Ubezpieczeniu podlegają budynki stanowiące własność osób fizycznych i spółdzielni.
§  17.
Nie podlegają ubezpieczeniu:
1)
budynki:
a)
opuszczone,
b)
mające charakter tymczasowy z samego przeznaczenia,
c)
przeznaczone na rozbiórkę lub do usunięcia z gruntu - z upływem terminu określonego w decyzji terenowego organu administracji państwowej lub w umowie;
2)
domki campingowe oraz domki i altany pobudowane na terenie ogródków działkowych, jak również studnie, parkany i inne ogrodzenia.
§  18.
1.
Za szkodę uważa się utratę lub zmniejszenie wartości budynku spowodowane jego zniszczeniem lub uszkodzeniem, jeżeli bezpośrednią lub pośrednią przyczyną zniszczenia lub uszkodzenia jest: pożar, uderzenie piorunu, powódź, huragan, lawina, trzęsienie, zapadanie i usuwanie się ziemi, wszelkiego rodzaju wybuchy, upadek pojazdu powietrznego oraz grad; nie uważa się za szkodę zniszczeń lub uszkodzeń spowodowanych przez grad w budynkach cieplarni i oranżerii.
2.
W granicach wartości ubezpieczeniowej poszczególnych budynków PZU odpowiada ponadto za szkody powstałe w ubezpieczonym budynku wskutek zaginięcia lub kradzieży dokonanej w czasie zdarzenia losowego i akcji ratunkowej. PZU zwraca niezbędne i udowodnione koszty ratowania, poniesione przez właściciela lub posiadacza budynku.
§  19.
1.
Odpowiedzialność PZU rozpoczyna się z dniem pokrycia budynku dachem lub rozpoczęcia użytkowania, z tym że odpowiedzialność za budynki niemieszkalne - bez względu na powierzchnię zabudowy - które nie wchodzą w skład gospodarstwa rolnego, rozpoczyna się z dniem zgłoszenia ich przez właściciela do ubezpieczenia.
2.
Odpowiedzialność PZU kończy się z dniem przejścia budynku do kategorii budynków nie podlegających obowiązkowemu ubezpieczeniu.
§  20.
1.
W ciągu 14 dni od otrzymania zawiadomienia o szkodzie w budynku PZU dokonuje jej oszacowania na podstawie oględzin dokonanych w obecności właściciela oraz sołtysa lub innej osoby wskazanej przez naczelnika gminy.
2.
Nieobecność prawidłowo powiadomionego właściciela nie wstrzymuje oszacowania szkody.
§  21.
1.
Wysokość szkody w budynku ustala się według norm szacunkowych, z uwzględnieniem stopnia zużycia.
2.
Stopień zużycia określa się na podstawie norm amortyzacji budynków:
1)
w granicach do 70% wartości budynku w stanie nowym;
2)
wysokości 95% tej wartości, jeżeli budynek stary zastępowany jest budynkiem nowym albo budynek przeznaczony jest na rozbiórkę ze względu na zły stan techniczny; stopień zużycia liczy się wówczas od dnia wydania przez terenowy organ administracji państwowej pozwolenia na budowę lub decyzji w sprawie rozbiórki.
3.
Przy likwidacji szkód w stanowiących własność spółdzielni budynkach, których wartość ubezpieczeniową ustalono według wartości wykazanej w bilansie spółdzielni, stopień zużycia budynku określa się w wysokości przyjętej do ustalenia wartości bilansowej budynku.
4.
Od obliczonej kwoty szkody potrąca się wartość nadających się do użytku pozostałości budynku.
§  22.
1.
Odszkodowanie ustala się w wysokości 100% szkody, w granicach wartości ubezpieczeniowej budynku.
2.
Jeżeli szkoda powstała z winy nieumyślnej właściciela lub jego małżonka pozostającego z nim we wspólnym gospodarstwie domowym, odszkodowanie ustala się w wysokości 80% szkody.
3.
Jeżeli przy oszacowaniu szkody okaże się, że ustalona wartość zniszczonego lub uszkodzonego budynku nie odpowiada obowiązującym normom szacunkowym, przy czym różnica przekracza 10%, PZU przed obliczeniem odszkodowania dokonuje odpowiedniej korekty tej wartości.
§  23.
1.
Odszkodowanie wypłaca się właścicielowi na odbudowę zniszczonego lub uszkodzonego budynku.
2.
W wyjątkowych, uzasadnionych społecznie lub gospodarczo przypadkach, PZU może wypłacić odszkodowanie na budowę lub remont innego budynku albo na inne cele.
3.
Za szkodę powstałą w budynku należącym do spadku wypłaca się odszkodowanie, z zachowaniem zasad określonych w ust. 1 i 2, temu spadkobiercy, który spełnia warunki dziedziczenia określone w Kodeksie cywilnym. Jeżeli jest kilku uprawnionych spadkobierców, odszkodowanie wypłaca się temu, który przystępuje do odbudowy zniszczonego lub uszkodzonego budynku, za który przysługuje odszkodowanie; w razie braku takiego spadkobiercy odszkodowanie może być wypłacone innym spadkobiercom, z zachowaniem zasad określonych w ust. 1 i 2.
§  24.
1.
Odszkodowanie za szkodę powstałą w budynku stanowiącym własność osoby fizycznej wypłaca się w dwóch ratach:
1)
pierwszą ratę - w wysokości 1/3 odszkodowania - po złożeniu przez właściciela budynku pisemnego oświadczenia, że otrzymane odszkodowanie zużyje zgodnie z § 23 ust. 1 lub 2;
2)
drugą ratę - w ciągu 14 dni po udowodnieniu przez właściciela budynku, że pierwsza rata została zużyta na budowę lub zakup materiałów, które zostały zwiezione na plac budowy, albo na inne cele uzasadniające wypłatę odszkodowania (§ 23 ust. 2).
2.
Jeżeli szkoda w budynku nie przewyższa kwoty 10 tysięcy złotych, odszkodowanie wypłaca się jednorazowo po złożeniu przez właściciela budynku pisemnego oświadczenia, że odszkodowanie zostanie zużyte zgodnie z § 23 ust. 1 lub 2.
§  25.
Jeżeli miejsce pobytu właściciela budynku jest nieznane albo jeżeli stale przebywa on za granicą - odszkodowanie wypłaca się według zasad określonych w § 23 posiadaczowi zależnemu, który podejmuje odbudowę zniszczonego albo budowę lub remont innego budynku tego właściciela.