Rozdział 2 - Obowiązek dostaw. - Obowiązkowe dostawy zwierząt rzeźnych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1952.8.46

Akt utracił moc
Wersja od: 1 stycznia 1953 r.

Rozdział  2

Obowiązek dostaw.

1.
Obowiązek dostaw zwierząt rzeźnych ciąży na osobach fizycznych i prawnych, będących właścicielami lub posiadaczami gospodarstw rolnych, oraz na masach spadkowych, w skład których gospodarstwa rolne wchodzą.
2.
Jeżeli gospodarstwo rolne oddane jest w użytkowanie lub w dzierżawę, obowiązek dostaw ciąży na użytkowniku lub dzierżawcy.
1.
Za gospodarstwo rolne uważa się ogólny obszar gruntów, położonych w jednym powiecie, które stanowią własność albo są w posiadaniu lub dzierżawie:
1)
jednej osoby fizycznej lub prawnej bądź
2)
dwóch lub więcej osób fizycznych lub prawnych, które prowadzą na nich wspólną gospodarkę.
2.
Za wspólną gospodarkę uważa się gospodarkę rolną, której sposób prowadzenia wskazuje na to, iż stanowi ona jedną całość gospodarczą, w szczególności wskutek dokonywania wspólnych zbiorów oraz zaspokajania wspólnych potrzeb z przychodów, osiągniętych z gospodarstwa jako całości.
1.
Obowiązek dostaw zwierząt rzeźnych rozpoczyna się z początkiem roku, w którym nastąpiło objęcie w posiadanie gospodarstwa rolnego lub ustały okoliczności faktyczne, uzasadniające zwolnienie od obowiązku dostaw. Obowiązek dostaw nie powstaje, jeżeli spełnił go poprzedni posiadacz.
2.
Obowiązek dostaw kończy się z upływem roku, w ciągu którego ustało posiadanie gospodarstwa rolnego lub powstały okoliczności faktyczne, uzasadniające zwolnienie od obowiązku dostaw.
1.
Podstawą ustalania dostaw zwierząt rzeźnych jest obszar użytków rolnych, wyrażony w hektarach fizycznych.
2.
Użytkami rolnymi w rozumieniu niniejszej ustawy są:
1)
grunty orne,
2)
łąki,
3)
pastwiska,
4)
ogrody i sady.
1.
Wysokość obowiązkowych dostaw, przypadającą z jednego hektara użytków rolnych w poszczególnych powiatach (normy), ustala się w kilogramach żywej wagi trzody chlewnej mięsno-słoninowej.
2.
Rada Ministrów określi w drodze rozporządzenia wysokość normy (ust. 1) oraz zasady obliczania obowiązkowych dostaw zwierząt rzeźnych w odniesieniu do indywidualnych gospodarstw rolnych, spółdzielni produkcyjnych i działek przyzagrodowych ich członków oraz w stosunku do uspołecznionych gospodarstw rolnych, prócz państwowych gospodarstw rolnych, podległych Ministrowi Państwowych Gospodarstw Rolnych.

Wysokość obowiązkowych dostaw zwierząt rzeźnych przez państwowe gospodarstwa rolne, podległe Ministrowi Państwowych Gospodarstw Rolnych, określa się zgodnie z planem gospodarczym Ministerstwa Państwowych Gospodarstw Rolnych.

Od obowiązku dostaw zwierząt rzeźnych zwolnione są gospodarstwa:

1)
o obszarze użytków rolnych, nie przekraczającym 0,5 ha, z wyjątkiem gospodarstw ogrodniczo-warzywniczych lub kwiaciarskich;
2)
o obszarze użytków rolnych, nie przekraczającym 1 ha, jeżeli posiadacze (art. 5) tych gospodarstw:
a)
mają powyżej 60 lat i w gospodarstwie nie ma członków rodziny w wieku ponad 14 lat,
b)
odbywają służbę wojskową i w gospodarstwie nie ma członków rodziny zdolnych do pracy poza jedną kobietą i dziećmi poniżej 14 lat,
c)
mają na utrzymaniu 5 lub więcej dzieci poniżej 14 lat;
3) 1
należące do tuczarń okręgowych zakładów tuczu przemysłowego, do oddziałów zaopatrzenia robotniczego, szpitali, sanatoriów, szkół państwowych oraz zakładów opiekuńczych i wychowawczych.

Gospodarstwo może być częściowo lub całkowicie zwolnione od obowiązku dostaw, jeżeli na skutek nadzwyczajnych okoliczności jego zdolność produkcyjna została w takim stopniu zmniejszona, że zobowiązany nie może bez swojej winy wykonać częściowo lub zupełnie obowiązku dostaw.

Gospodarstwa o obszarze użytków rolnych do 2 ha mogą w przypadkach szczególnie uzasadnionych korzystać z obniżenia obowiązku dostaw w granicach do 20%.

Gospodarstwom, których grunty orne, łąki lub pastwiska V i VI klasy stanowią co najmniej 30% ogólnego obszaru użytków rolnych, obniża się wysokość obowiązkowych dostaw, przypadających z tych gruntów:

1)
o 20% - o ile grunty orne łąki lub pastwiska V i VI klasy stanowią od 30 do 40% ogólnego obszaru użytków rolnych,
2)
o 30% - o ile grunty orne, łąki lub pastwiska V i VI klasy stanowią od 40 do 50% ogólnego obszaru użytków rolnych,
3)
o 40% - o ile grunty orne, łąki lub pastwiska V i VI klasy stanowią powyżej 50% ogólnego obszaru użytków rolnych.

Upoważnia się Radę Ministrów do udzielania w drodze rozporządzenia zwolnień od obowiązku dostaw lub przyznawania obniżki w granicach do 50% w poszczególnych latach dla wszystkich lub niektórych grup gospodarstw rolnych w całym Państwie lub na poszczególnych jego obszarach.

Rada Ministrów określi w drodze rozporządzenia szczegółowe zasady oraz tryb częściowego lub całkowitego zwolnienia od obowiązku dostaw i przyznawania obniżeń.

1.
Co najmniej 70% wysokości obowiązkowych dostaw zwierząt rzeźnych powinien zobowiązany wykonać w trzodzie chlewnej, a pozostałą część - w trzodzie, bydle rogatym, cielętach lub owcach. Na poczet pozostałej części obowiązkowych dostaw mogą być zaliczone zwierzęta hodowlane i użytkowe, nabyte przez przedsiębiorstwa państwowe, upoważnione do ich zakupu.
2.
Gospodarstwa o obszarze użytków rolnych do 2 ha mogą wykonać obowiązek dostaw zwierząt rzeźnych w dowolnych rodzajach tych zwierząt lub w drobiu przy czym na poczet tych dostaw mogą być zaliczone zwierzęta użytkowe lub hodowlane (ust. 1).
3.
Rada Ministrów określi w drodze rozporządzenia:
1)
zasady przeliczania poszczególnych rodzajów i klas zwierząt rzeźnych na trzodę chlewną (zamienniki),
2) 4
artykuły rolne, jakie mogą być przyjmowane zamiast trzody chlewnej oraz normy zamiany,
3) 5
zasady zaliczania zwierząt hodowlanych i użytkowych na poczet obowiązkowych dostaw zwierząt rzeźnych,
4) 6
zwierzęta rzeźne, które z uwagi na ich stan i wagę nie mogą być przyjmowane na poczet obowiązkowych dostaw,
5) 7
grupy gospodarstw, które z uwagi na szczególne okoliczności mogą wykonać obowiązek dostaw w sposób odmienny, aniżeli przewidziany w ust. 1.

1.
Gospodarstwa rolne obowiązane są do wykonania obowiązku dostaw zwierząt rzeźnych w okresie od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia danego roku.
2.
Rada Ministrów w drodze rozporządzenia określi zasady ustalania terminów obowiązkowych dostaw zwierząt rzeźnych.

Zobowiązany powinien dostarczyć zwierzęta rzeźne na koszt własny do punktu skupu.

1.
Za zwierzęta rzeźne, dostarczone w ramach obowiązujących dostaw, wypłaca się dostawcy należność w gotówce, obliczoną według dotychczasowych obowiązujących cen skupu.
2.
Za trzodę chlewną, dostarczoną w ramach obowiązkowych dostaw w ustalonych terminach, przysługuje premia gotówkowa; wysokość premii w stosunku procentowym do obowiązującej ceny określi uchwała Rady Ministrów.

W razie niewykonania obowiązku dostaw w ustalonym terminie nie wykonana część dostawy może być podwyższona w granicach do 10%.

Nie wykonane dostawy obowiązkowe zwierząt rzeźnych podlegają przymusowemu ściągnięciu w trybie przewidzianym w przepisach o postępowaniu przymusowym w administracji.

1 Art. 11 pkt 3 zmieniony przez art. 1 pkt 1 dekretu z dnia 10 grudnia 1952 r. (Dz.U.52.48.318) zmieniającego nin. ustawę z dniem 1 stycznia 1953 r.
2 Art. 14 zmieniony przez art. 1 pkt 2 dekretu z dnia 10 grudnia 1952 r. (Dz.U.52.48.318) zmieniającego nin. ustawę z dniem 1 stycznia 1953 r.
3 Art. 17 zmieniony przez art. 1 ustawy z dnia 9 czerwca 1952 r. (Dz.U.52.29.195) zmieniajacej nin. ustawę z dniem 25 czerwca 1952 r.
4 Art. 17 ust. 3 pkt 2 dodany przez art. 1 pkt 3 lit. a) dekretu z dnia 10 grudnia 1952 r. (Dz.U.52.48.318) zmieniającego nin. ustawę z dniem 1 stycznia 1953 r.
5 Art. 17 ust. 3 pkt 3 według numeracji ustalonej przez art. 1 pkt 3 lit. b) dekretu z dnia 10 grudnia 1952 r. (Dz.U.52.48.318) zmieniającego nin. ustawę z dniem 1 stycznia 1953 r.
6 Art. 17 ust. 3 pkt 4 według numeracji ustalonej przez art. 1 pkt 3 lit. b) dekretu z dnia 10 grudnia 1952 r. (Dz.U.52.48.318) zmieniającego nin. ustawę z dniem 1 stycznia 1953 r.
7 Art. 17 ust. 3 pkt 5 według numeracji ustalonej przez art. 1 pkt 3 lit. b) dekretu z dnia 10 grudnia 1952 r. (Dz.U.52.48.318) zmieniającego nin. ustawę z dniem 1 stycznia 1953 r.
8 Art. 18 zmieniony przez art. 1 pkt 4 dekretu z dnia 10 grudnia 1952 r. (Dz.U.52.48.318) zmieniającego nin. ustawę z dniem 1 stycznia 1953 r.