Obowiązek uiszczenia zaliczki na podatek gruntowy na rok 1954.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1954.6.19

Akt utracił moc
Wersja od: 1 stycznia 1954 r.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA FINANSÓW
z dnia 25 stycznia 1954 r.
w sprawie obowiązku uiszczenia zaliczki na podatek gruntowy na rok 1954.

Na podstawie art. 3, art. 10, art. 26 ust 2 i art. 35 ust. 4 dekretu z dnia 26 października 1950 r. o zobowiązaniach podatkowych (Dz. U. Nr 49, poz. 452) zarządza się, co następuje:
1.
Wprowadza się dla podatników podatku gruntowego obowiązek uiszczenia zaliczki na podatek gruntowy na rok 1954 bez wezwania organu finansowego.
2.
Od obowiązku uiszczenia zaliczki (ust. 1) wolne są:
1)
gospodarstwa rolne i leśne, będące we władaniu organów władzy i administracji państwowej, zakładów i instytucji państwowych oraz przedsiębiorstw państwowych lub pozostających pod zarządem państwowym;
2)
nowopowstałe rolnicze zrzeszenia spółdzielcze, rolnicze spółdzielnie wytwórcze i rolnicze zespoły spółdzielcze, co do których uchwały o założeniu zostały podjęte i zatwierdzone po dokonaniu indywidualnych żniw w 1953 r.
Wysokość zaliczki (§ 1 ust. 1) wynosi:
1)
45% kwoty wymiaru podatku gruntowego ustalonego za rok 1953, po zastosowaniu ulg wynikających z art. 11 ust. 1-5 dekretu z dnia 30 czerwca 1951 r. o podatku gruntowym (Dz. U. z 1951 r. Nr 38, poz. 293 i z 1952 r. Nr 32, poz. 215) i § 1 ust 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 czerwca 1953 r. w sprawie ustalenia stawek podatku gruntowego dla celów wymiaru podatku gruntowego za rok 1953 (Dz. U. Nr 32, poz. 127);
2)
25% kwoty wymiaru podatku gruntowego za rok 1953:
a)
dla rolniczych spółdzielni produkcyjnych (rolniczych zrzeszeń spółdzielczych, rolniczych spółdzielni wytwórczych i rolniczych zespołów spółdzielczych),
b)
dla zrzeszeń uprawy ziemi i zespołów uprawowych co do gruntów przydzielonych w ramach likwidacji odłogów i innych nie zagospodarowanych użytków rolnych na podstawie umowy zawartej z prezydium gminnej rady narodowej na okres co najmniej 3 lat.
Dla podatników, dla których obowiązek podatkowy w podatku gruntowym powstał w dniu 1 stycznia 1954 r. z tytułu objęcia w posiadanie gospodarstwa rolnego lub ustania okoliczności uzasadniających zwolnienie od podatku, podstawę obliczenia zaliczki stanowi kwota podatku gruntowego, która byłaby ustalona z posiadanego gospodarstwa według zasad obowiązujących w 1953 r., gdyby podatnik był w tym roku posiadaczem tego gospodarstwa lub gdyby nie korzystał ze zwolnienia od podatku.
Zaliczka jest płatna:
1)
dla podatników wymienionych w § 2 pkt 1 - w dwóch równych ratach do dnia 28 lutego i do dnia 15 maja 1954 r.;
2)
dla podatników wymienionych w § 2 pkt 2 - do dnia 15 maja 1954 r.
Jeżeli podatnikowi przysługują w 1954 r. ulgi w podatku na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1952 r. w sprawie ulg dla członków rodzin żołnierzy kadrowej służby wojskowej w podatku gruntowym oraz w wykonywaniu świadczeń w naturze na niektóre cele publiczne (Dz. U. z 1952 r. Nr 11, poz. 70 i z 1953 r. Nr 49, poz. 240), wówczas zaliczkę obniża się o stosowny procent, określony w tym rozporządzeniu.
Zaliczki na podatek gruntowy na rok 1954 w całości lub w części nie wymierza się w przypadku:
1)
gdy podatnik przystąpił i włączył grunty do zarejestrowanej rolniczej spółdzielni produkcyjnej;
2)
gdy podatnik przestał być właścicielem (posiadaczem) gospodarstwa rolnego lub jego części;
3)
gdy podatnikowi według obowiązujących przepisów przysługuje na 1954 r. zwolnienie od podatku gruntowego.
1.
Upoważnia się prezydia gminnych (miejskich) rad narodowych do:
1)
odraczania na wniosek podatnika terminu płatności każdej raty zaliczki na okres dwóch miesięcy w przypadkach, gdy to jest uzasadnione na skutek zaistniałych w 1953 r. nadzwyczajnych okoliczności, istotnie osłabiających zdolność płatniczą podatnika, a podatnikowi temu udzielono ulgi w podatku gruntowym za 1953 r. w trybie art. 12 dekretu z dnia 30 czerwca 1951 r. o podatku gruntowym i podatnik ten nie posiada zaległości w podatku gruntowym za rok 1953;
2)
zwalniania na wniosek podatnika od obowiązku uiszczenia zaliczki lub jej części w przypadkach, gdy w 1954 r. gospodarstwo zostało nawiedzone klęskami żywiołowymi lub losowymi w stopniu uzasadniającym takie zwolnienie.
2.
Ogólna suma ulg, o których mowa w ust. 1, nie może przekraczać 5% całej kwoty zaliczki, ustalonej na terenie danej gminy (miasta) dla wszystkich podatników, wymienionych w § 2 pkt 1.
Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1954 r.