Rozdział 2 - Ewidencja zwierząt pociągowych. - Obowiązek odstępowania zwierząt pociągowych i wozów na rzecz Państwa.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1922.36.310

Akt utracił moc

Wersja od: 26 stycznia 1926 r.

Rozdział  II.

Ewidencja zwierząt pociągowych.

§ 14. Celem zaprowadzenia i utrzymania ewidencji, znajdujących się na obszarze Państwa zwierząt pociągowych, może Minister Spraw Wewnętrznych i Minister Spraw Wojskowych wydawać wszelkie potrzebne zarządzenia, a w szczególności zarządzać ich spis oraz przegląd.

Spis

§ 15. Spis zwierząt pociągowych zarządzany będzie nie częściej, niż raz do roku w zasadzie w miesiącach zimowych.

Spis może być zarządzony, zależnie od potrzeb administracji wojskowej, w całem Państwie lub w pewnych jego częściach.

Zarządzenie spisu podane zostanie do publicznej wiadomości przez władze administracyjne I instancji w drodze urzędowych obwieszczeń. Obwieszczenia te wskażą, które zwierzęta pociągowe podlegają spisowi, oraz w jaki sposób i w jakim terminie ma być uskutecznione zgłoszenie do spisu.

We wszystkich gminach (miejskich i wiejskich), w których spis zarządzono, obwieszczenia te będą podane do powszechnej wiadomości najmniej na 7 dni przed terminem rozpoczęcia spisu.

Z wyjątkami, wyszczególnionemi w § 7 niniejszego rozporządzenia, obowiązani są na powyższe wezwanie wszyscy posiadacze (osoby fizyczne i prawne) zwierząt pociągowych w terminie, w obwieszczeniu podanym, dokonać zgłoszenia osobiście, lub przez osoby do tego upoważnione. Zgłoszenia mogą być dokonane ustnie lub pisemnie w urzędzie gminnym, właściwym dla miejsca zamieszkania zgłaszającego. W razie ustnego zgłoszenia, zgłaszający obowiązany jest podać dokładnie szczegóły, określone w urzędowem obwieszczeniu. Pisemne zgłoszenia mają być dokonane na blankietach, które w tym celu urzędy gminne¹ doręczą poszczególnym posiadaczom zwierząt pociągowych.

Posiadacze zwierząt, które przy poprzednich przeglądach zostały obdzielone kartami ewidencyjnemi, winni w swem zgłaszaniu wymienić numer karty i stopień zdatności. Posiadacze zwierząt, należących do jednej z wymienionych w artykule 8 ustawy kategorji, winni podać to przy zgłoszeniu do spisu, przyczem odnośnie do zwierząt, wymienionych w pp. b, c i d, mają być wskazane dokumenta, stwierdzające tytuł zwolnienia.

§ 16. Na podstawie dokonanych zgłoszeń urzędy gminne zestawią w 3 egzemplarzach wykazy spisu według przepisanych wzorów i osobnych instrukcji. Po zestawieniu tych wykazów jeden ich egzemplarz pozostaje w urzędzie gminnym, oba zaś pozostałe prześle urząd gminny właściwej władzy administracyjnej i instancji, która, zatrzymując u siebie drugi egzemplarz, przesyła równocześnie trzeci właściwej Komendzie Uzupełnień Koni.

§ 17. Celem utrzymania uzyskanych drogą spisu wiadomości w stopniu aktualności mogą władze administracyjne ! instancji, na podstawie stosownych zarządzeń władz wyższych, wezwać posiadaczy zwierząt pociągowych do zgłaszania we właściwym urzędzie gminnym zmian, zaszłych od chwili ostatniego zgłoszenia w stanie posiadanych zwierząt pociągowych. Urząd gminny obowiązany jest zgłoszone zmiany uwidocznić w znajdującym się w jego posiadaniu egzemplarzu wykazu spisu.

Niezależnie od tego winni naczelnicy gmin uwidaczniać w spisach wszelkie do ich wiadomości doszłe zmiany po uprzedniem sprawdzeniu ich prawdziwości.

Przegląd.

§ 18. W celu stwierdzenia zdolności świadczenia ludności oraz sprawdzenia zdatności zwierząt pociągowych dla potrzeb wojska, będzie w odpowiednich odstępach czasu, nie częściej jednak, niż raz do roku, zarządzany przegląd tych zwierząt.

Przegląd odbywać się będzie w miesiącach, dostosowanych do warunków gospodarczych Państwa, w zasadzie w czasie od 1 maja do 15 czerwca, lub po pierwszym października,

Przegląd zwierząt pociągowych zarządza Minister Spraw Wewnętrznych w porozumieniu z Ministrem Spraw Wojskowych.

§ 19. Od obowiązkowego dostawiania do przeglądu są zwolnione zwierzęta pociągowe, wymienione w §§ 7 i 8 punkty 1 do 5 niniejszego rozporządzenia, a ponadto:

a) klacze wysokoźrebne i klacze ze źrebiętami w wieku do 1 miesiąca, o ile doprowadzenie ich do przeglądu łączyłoby się z oczywistą szkodą dla ich stanu zdrowia, co winno być stwierdzone przez naczelnika gminy;

b) zwierzęta chore, o ile to zostało przed terminem przeglądu stwierdzone przez lekarza weterynarii. Jeżeli stwierdzenie choroby lub fizycznej (patologicznej) niemożności doprowadzenia zwierzęcia przed komisją przeglądową nie mogło być z przyczyn od posiadacza niezależnych stwierdzone przez lekarza weterynarji, winien okoliczności te stwierdzić przy komisji przeglądowej naczelnik gminy.

Zwierząt chorych na chorobę zakaźną lub o nią podejrzanych, niewolno przyprowadzać do przeglądu; fakt istnienia choroby zakaźnej lub podejrzenia o nią, ma być stwierdzony przez lekarza weterynarji lub, gdy to jest niemożliwe, przez naczelnika gminy;

c) zwierzęta, obdzielone przy ostatnim przeglądzie lub poborze kartą ewidencyjną z orzeczeniem "niezdatny".

§ 20. Przeprowadzenie przeglądu w poszczególnych powiatach zarządza władza administracyjna I instancji w drodze publicznych obwieszczeń, które zawierać będą:

1) podstawę prawną, na której zarządzenie przeglądu się opiera;

2) rodzaje zwierząt pociągowych, które w danej chwili podlegają przeglądowi;

3) termin przeglądu;

4) miejskie i czas spędu, z dokładnem wyszczególnieniem placu spędu i miejscowości, z których zwierzęta pociągowe mają być do przeglądu doprowadzone;

5) tytuły zwolnienia od przeglądu;

6) powołanie sankcji karnych za niedoprowadzenie zwierząt pociągowych do przeglądu.

Plac spędu wyznaczy przed terminem przeglądu kierownik władzy administracyjnej I instancji na podstawia wniosku naczelnika gminy i lekarza weterynarji.

Miejscem spadu jest siedziba urzędu gminnego.

Obwieszczenie, o którem powyżej mowa, zawierać będzie ponadto plan urzędowania komisji przeglądowych w danym powiecie;

W tych częściach Państwa, w których istnieją gminy jednostkowe, przegląd dokonywany będzie dla kilku gmin łącznie, przyczem oddalenie gmin, najdalej położonych od miejsca spędu, nie może przenosić 10 klm. w jedną stronę.

§ 21. W razie zarządzenia przeglądu obowiązani są wszyscy posiadacze zwierząt pociągowych, wymienionych w urzędowem obwieszczeniu, doprowadzić osobiście lub przez osoby do tego wyznaczone, posiadane przez siebie zwierzęta do przeglądu w czasie i miejscu, w obwieszczeniu podanem.

Do przeglądu winny być doprowadzone i te zwierzęta pociągowe, które z jakichkolwiekbądź przyczyn nie zostały zgłoszone podczas spisu, o ile nie posiadają jednak tytułu do zwolnienia (§ 19). Dostawieniu do przeglądu podlegają również i te zwierzęta pociągowe, które do dnia przeglądu w odnośnej gminie utraciły powyższy tytuł do zwolnienia.

§ 22. Wezwanie do przyprowadzenia przed komisje przeglądowe podane będzie do publicznej wiadomości przez władze administracyjne I instancji w drodze obwieszczeń, najmniej na 7 dni przed rozpoczęciem w danej gminie przeglądu.

Wszystkie w pewnym dniu do przeglądu, zgodnie z obwieszczeniem dostawione zwierzęta pociągowe będą w ciągu tego samego dnia poddane przeglądowi.

W razie niewykonania przez posiadaczy zwierząt pociągowych obowiązku doprowadzania ich do przeglądu oraz w wypadkach, jeżeli komisja poweźmie uzasadnioną wątpliwość co do istnienia warunków, zwalniających od przeglądu, przewodniczący komisji zarządzi, na podstawie odnośnej uchwały komisji, przymusowe dostawienie zwierząt. W tych wypadkach, o ile ze względu na plan czynności komisji przeglądowych, dodatkowe dostawienie zwierząt pociągowych nie mogłoby nastąpić jeszcze tego samego dnia, względnie do tej samej miejscowości spędu, przewodniczący zarządzi dostawienie do najbliższego miejsca urzędowania komisji. W razie, gdyby doprowadzenie zwierzęcia do przeglądu w tym samym powiecie nie dało się już uskutecznić ze względu na plan przeglądu, może przewodniczący zarządzić doprowadzenie do komisji przeglądowej w sąsiednim powiecie, o czem winnien być zawiadomiony przewodniczący tejże komisji.

§ 23. Przeglądu zwierząt pociągowych dokonywa komisja przeglądowa w składzie następującym:

1) kierownik władzy administracyjnej I instancji, względnie jego zastępca, jako przewodniczący,

2) przedstawiciel władzy wojskowej,

3) dwóch przedstawicieli samorządu powiatowego,

4) wojskowy lekarz weterynarji, lub w jego zastępstwie zaproszony przez władzę wojskową cywilny lekarz weterynarji.

Na obszarze b. Królestwa Kongresowego przedstawicieli samorządu wyznacza sejmik, w miastach zaś, wydzielonych ze związku powiatowego - rada miejska. W zaborze austrjackim przedstawicieli tych wyznacza rada powiatowa, względnie komisarz rządowy, po wysłuchaniu rady przybocznej, w miastach o własnym statucie - rady miejskie:. W b. zaborze pruskim wyznaczają przedstawicieli samorządu wydziały powiatowe, w miastach zaś, wydzielonych z powiatowego związku komunalnego, - rady miejskie.

W powiatach, w których samorząd powiatowy lub miejski nie został jeszcze zorganizowany, przedstawicieli miast, względnie powiatów, wyznacza kierownik włączy administracyjnej I instancji,

Przy przeglądzie zwierząt pociągowych z poszczególnych gmin ma być obecny naczelnik odnośnej gminy, względnie odpowiedni jego zastępca należycie zorjentowany w miejscowych stosunkach odnośnej gminy i mogący sprostać zadaniom, nałożonym niniejszem rozporządzeniem na naczelników gmin.

§ 24. Przewodniczący komisji przeglądowej kieruje calem postępowaniem, tyczącem się przeglądu, i wydaje zarządzenia, potrzebne ze stanowiska administracji cywilnej do należytego przeprowadzenia tegoż.

Do przewodniczącego należy w szczególności zabezpieczenie ładu i spokoju na placu spędu oraz sprawności urzędowania komisji.

Przewodniczący poddaje pod obradę komisji sprawy, wymagające decyzji z jej strony, jak np.: wątpliwości co do istnienia tytułu zwolnienia od przeglądu, kwestji przymusowego dostawienia i t. p.

Przewodniczący przedkłada ponadto komisji przed rozpoczęciem czynności przeglądowych znajdujący się w posiadaniu władzy administracyjnej I instancji egzemplarz wykazów spisowych (§ 16).

§ 25. Naczelnicy gmin obowiązani są:

1) dopilnować przyprowadzenia na miejsce i czas, w obwieszczeniu oznaczony, wszystkich podlegających, przeglądowi zwierząt pociągowych z powierzonych sobie gmin,

2) wykonywać w czasie przeglądu, w stosunku do ludzi i zwierząt ze swych gmin, nadzór nad ładem i porządkiem,

3) spełniać zarządzenia, wydane im przez przewodniczącego komisji w sprawach, dotyczących przeglądu zwierząt odnośnej gminy,

4) dostarczyć do przeglądu znajdujące się w posiadaniu gmin egzemplarze ostatniego spisu zwierząt pociągowych (§ 16 niniejszego rozporządzenia).

Ponadto winni naczelnicy gmin przed rozpoczęciem urzędowania komisji przeglądowej zawiadomić przewodniczącego komisji o wszystkich wiadomych im zmianach w stanie zwierząt podlegających przeglądowi, zaszłych od chwili ukończenia spisu, oraz wskazać, które z pomiędzy objętych spisem i podlegających przeglądowi zwierząt pociągowych nie zostały doprowadzone i z jakich powodów.

W czasie przeglądu obowiązani są naczelnicy gmin udzielać wszelkich, z przeglądem związanych i przez komisją- żądanych wyjaśnień; za prawdziwość swoich informacji są oni dyscyplinarnie i karnie odpowiedzialni.

§ 26. Każdy posiadacz zwierząt pociągowych, względnie osoba, której poruczono doprowadzenie zwierząt do przeglądu, obowiązany jest zająć na placu przeglądu miejsce, wskazane przez przewodniczącego oraz przeprowadzać swoje zwierzęta przed komisją osobiście lub przez swoją służbę w tempie, wskazanem przez przewodniczącego.

Zwierzęta pociągowe winny być przyprowadzane do przeglądu z użdzienicami i postronkami.

Posiadacze zwierząt pociągowych, objętych spisem, jednak przed dniem przeglądu pozbytych, lub z jakichkolwiek przyczyn utraconych, obowiązani są, b ile zmiany te nie zostały przez nich zgłoszone W urzędzie gminnym, osobiście, przez zastępcą lub pisemnie zawiadomić o tych faktach przewodniczącego komisji oraz przedłożyć dowody, stwierdzające ich prawdziwość.

W razie przyprowadzenia do przeglądu zwierząt pociągowych, spisem nieobjętych, posiadacz winien o tem zawiadomić przewodniczącego.

Posiadacze zwierząt pociągowych, nieprzedstawionych komisji przeglądowej z powodów, przewidzianych w § 19 punkty a, b, c, niniejszego rozporządzenia winni przedstawić przewodniczącemu w dniu przeglądu dowody, stwierdzające istnienie tych powodów i odpowiadające wymogom, wskazanym w § 19 niniejszego rozporządzenia.

§ 27. W razie podniesienia przez posiadaczy zwierząt pociągowych, względnie przez ich pełnomocników zarzutu, że przedstawione przez nich zwierzęta nie podlegają przeglądowi, komisja stwierdza tę okoliczność na podstawie przedłożonych dowodów, względnie orzeczenia lekarza weterynarji i bądź to, przyjmując oświadczenie strony do wiadomości, zwierzę od przeglądu zwalnia, bądź też uchwala poddanie odnośnego zwierzęcia przeglądowi.

Jeżeli istnienie tytułu zwolnienia od przeglądu Stwierdzone być może tylko przez okazanie pisemnych dowodów, strona zaś bez własnej winy dowodów takich w dniu przeglądu dostarczyć nie może, winna uskutecznić to w terminie najdalej 3-dniowym, przesyłając odnośne pisemne dowody na ręce przewodniczącego komisji.

Powzięte przez komisje przeglądowe decyzje w sprawach, o których powyżej mowa, winny być uwidocznione w protokule komisyjnym a nadto zanotowane w przedstawionych komisji egzemplarzach wykazu spisowego.

§ 28. Zwierzęta pociągowe będą przedstawiane kolejno według miejscowości (wsi, kolonii, osad, dzielnic miasta i t. p.), przyczem przegląd winien się rozpocząć od miejscowości, położonej najdalej.

Przy przeglądzie poszczególnych zwierząt komisja może zażądać przeprowadzenia ich w pewnem określonem tempie; przedstawicielowi wojska i lekarzowi weterynarji przysługuje prawo przeprowadzania zwierząt przeglądanych za pośrednictwem własnych organów pomocniczych.

Pod względem zdatności do użytku wojskowego klasyfikuje się zwierzęta na "zdatne", "czasowo niezdatne" i "niezdatne". Orzeczenie o stopniu zdatności, oparte na opinji lekarza weterynarji, zastrzeżone jest przedstawicielowi władzy wojskowej; inni członkowie komisji przeglądowej mają w tym kierunku tylko głos doradczy.

Warunki zdatności zwierząt pociągowych do użytku wojskowego określi osobna instrukcja Ministra Spraw Wojskowych.

Orzeczenie komisji przeglądowej o zdatności odnośnego zwierzęcia dla potrzeb wojska może być Zaskarżone tylko łącznie z decyzją komisji poborowej, o pobraniu go (art. 15, ustęp 3 ustawy).

§ 29. Z wyjątkiem orzeczenia o zdatności, komisja, przeglądowa rozstrzyga we wszystkich innych,

obradom jej przez przewodniczącego poddanych, sprawach większością głosów, przyczem w razie równości głosów decyduje głos przewodniczącego.

Dla prawomocności orzeczeń komisji przeglądowej jest konieczna obecność przewodniczącego, przedstawiciela wojskowości, lekarza weterynarji i jednego przedstawiciela samorządu.

§ 30. Orzeczenie komisji przeglądowej co do zdatności zwierzęcia pociągowego dla potrzeb wojska zapisuje się w odpowiedniej rubryce przedłożonych komisji egzemplarzy wykazów spisowych z poszczególnych gmin.

Każdego dnia, po ukończeniu czynności przeglądowej, następuje sprawdzenie identyczności odnośnych rubryk egzemplarzy spisu.

Jeden z uzupełnionych w powyższy sposób wykazów spisowych pozostaje w rękach przewodniczącego, drugi otrzymuje do przechowania naczelnik odnośnej gminy.

Niezależnie od powyższego wpisuje się orzeczenie komisji przeglądowej natychmiast po jego wydaniu do karty ewidencyjnej, którą to czynność uskutecznia władza wojskowa przez własne organa pomocnicze.

Karty ewidencyjne sporządza się w trzech egzemplarzach, z których jeden, oznaczony cyfrą "№ 1", otrzymuje posiadacz sklasyfikowanego zwierzęcia, drugi, oznaczony cyfrą "№ 2", naczelnik odnośnej gminy, trzeci zaś "№ 3" zatrzymuje władza wojskowa.

Wzór karty ewidencyjnej podany jest w załącznikach № 1 i 2 niniejszego rozporządzenia.

§ 31. Wystawione przy przeglądzie karty ewidencyjne, protokuł czynności przeglądowej oraz oba egzemplarze wykazów spisowych podpisują członkowie komisji.

§ 32. Orzeczenie komisji przeglądowej o "nie-zdatności" zwierzęcia pociągowego dla potrzeb wojska zwalnia je w przyszłości od świadczenia na rzecz Państwa, w szczególności zaś od obowiązku doprowadzania do następnych przeglądów i do poboru.

Zwierzęta, obdzielone kartą ewidencyjną z orzeczeniem "niezdatny", nie podlegają również ograniczeniom, przewidzianym w ustępie pierwszym artykułu 6 ustawy z 21 lutego 1922 r.

§ 33. Karta ewidencyjna opiewa na nazwisko, wymienionego w spisie właściciela, względnie posiadacza zwierzęcia pociągowego, o ile zaś osoby te nie są spisem objęte - na imię i nazwisko osoby, którą wskaże doprowadzający do przeglądu, Jako właściciela, względnie posiadacza.

W wypadkach, kiedy posiadacz nie jest zarazem właścicielem, a osoba tego ostatniego nie jest komisji znana, kartę ewidencyjną wystawia się na nazwisko posiadacza. W żadnym razie komisja przeglądowa nie może rozstrzygać kwestji prawa własności.

Kartę ewidencyjną (№ 1) doręcza się osobie, której zostało powierzone przyprowadzenie zwierzęcia przed komisję. Jeżeli jednak nie jest nią sam posiadacz, a komisja nabierze przekonania, że osoba ta nie daje rękojmi, iż kartę ewidencyjną adresatowi w porządku doręczy, będzie ona wydana naczelnikowi odnośnej gminy, względnie jego zastępcy.

Odbiór karty ewidencyjnej potwierdza odbiorca swoim podpisem na odcinku karty.

§ 34. Posiadacze zwierząt pociągowych, uznanych przez komisję przeglądową za "zdatne", lub "czasowo niezdatne" do użytku wojskowego, obowiązani są:

1) 1  zgłaszać we właściwym urzędzie gminnym w terminie nie przekraczającym jednego miesiąca każdą zmianę, dotyczącą posiadania tych zwierząt, pociągowych, jako to: padnięcie zwierzęcia, kradzież, lub pozbycie się go;

2) przy każdem odstąpieniu praw własności (posiadania) innej osobie, przekazać jej jednocześnie kartą ewindecyjną, którą osoba ta obowiązana jest przyjąć; z tą chwilą wszelkie obowiązki, wynikające z niniejszego rozporządzenia, a związane z posiadaniem odstąpionego zwierzęcia, przechodzą na nowego jego posiadacza;

3) w wypadkach wyprowadzenia zwierzęcia pociągowego, obdzielonego kartą ewidencyjną, poza granicę Państwa, względnie jeżeli zwierzę przeszło do kategorji zwierząt, wymienionych w artykułach 7 i 8 punkt a), b), c) i d) ustawy,-złożyć kartę ewidencyjną bezzwłocznie w urzędzie gminnym miejsca pobytu dotychczasowego posiadacza;

4) starannie przechowywać kartę ewidencyjną i okazać ją na każde żądanie władz administracyjnych oraz przedstawić komisji przeglądowej, względnie poborowej, przy przeglądzie, względnie poborze.

§ 35. W wypadkach zagubienia lub zniszczenia karty ewidencyjnej winien jest posiadacz tej karty bezzwłocznie o tem donieść urzędowi gminnemu, właściwemu dla jego miejsca zamieszkania, celem uzyskania urzędowego odpisu tejże karty.

Odpisy kart ewidencyjnych dla zwierząt, uznanych za "zdatne" lub "czasowo niezdatne", wydają na zasadzie doniesień, o których w ustępie pierwszym mowa, odnośne urzędy gminne, zawiadamiając o tem równocześnie właściwą władzę administracyjną I instancji.

O wydanie odpisu karty ewidencyjnej dla zwierzęcia, uznanego za "niezdatne", winni posiadacze tej karty zwracać się za pośrednictwem urzędu gminnego do właściwej władzy administracyjnej I instancji. Ma odpowiedni wniosek tej władzy Komenda Uzupełnień Koni wystawi urzędowy odpis utraconej karty ewidencyjnej i prześle go władzy administracyjnej I instancji, celem doręczenia adresatowi.

Równocześnie władza administracyjna i instancji w porozumieniu z Komendą Uzupełnień Koni unieważni kartę utraconą.

Władze administracyjne I instancji przedkładają z początkiem każdego kwartału właściwej władzy administracyjnej II instancji wykazy unieważnionych kart ewidencyjnych i wydanych odpisów, celem podania do powszechnej wiadomości w dzienniku urzędowym Urzędu Wojewódzkiego.

§ 36. 2  Osoby, które weszły w posiadanie zwierzęcia pociągowego, opatrzonego kartą ewidencyjną, o ile od poprzedniego właściciela kartę ewidencyjną otrzymały obowiązane są zgłosić we właściwym dla ich miejsca zamieszkania urzędzie gminnym fakt nabycia takiego zwierzęcia oraz okazać otrzymaną od pozbywającego kartę ewidencyjną, względnie jej odpis w terminie nie przekraczającym jednego miesiąca. Wyjątek od tego stanowią osoby, wymienione w artykule 7 ustawy oraz posiadacze zwierząt pociągowych, wymienionych w punkcie a) i d) artykułu 8 ustawy.

§ 37.  Uznanie zwierzęcia pociągowego za zdatne do użytku wojskowego oraz wydanie karty ewidencyjnej nie ogranicza w niczem praw właściciela lub posiadacza tego zwierzęcia, wynikających ze stosunku prywatno-prawnego, w jakim on do niego pozostaje.

¹ § 34 pkt 1 zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 18 stycznia 1926 r. (Dz.U.26.8.58) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 26 stycznia 1926 r.

² § 36 zmieniony przez § 2 rozporządzenia z dnia 18 stycznia 1926 r. (Dz.U.26.8.58) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 26 stycznia 1926 r.