Rozdział 4 - Funkcje konsularne. - NRD-Polska. Konwencja konsularna. Berlin.1972.02.25.
Dziennik Ustaw
Dz.U.1972.55.360
Akt utracił moc Wersja od: 30 listopada 1972 r.
ROZDZIAŁ 4
Funkcje konsularne.
Funkcje konsularne.
Zadaniem urzędnika konsularnego jest umacnianie przyjacielskich stosunków między Państwem wysyłającym a Państwem przyjmującym oraz przyczynianie się do wszechstronnego rozwoju i pogłębienia braterskiej współpracy w dziedzinie politycznej, ekonomicznej, naukowej, kulturalnej, prawnej, turystycznej oraz innych dziedzinach.
1.
Urzędnik konsularny ma prawo chronić prawa i interesy Państwa wysyłającego i jego obywateli. W tym celu może on bezpośrednio zwracać się pisemnie lub ustnie do właściwych organów w okręgu konsularnym, jak również do centralnych organów Państwa przyjmującego.2.
Urzędnik konsularny ma prawo, zgodnie z ustawami i przepisami Państwa przyjmującego, zastępować obywateli Państwa wysyłającego przed sądami i innymi organami Państwa przyjmującego, jeśli obywatele z powodu nieobecności lub innych ważnych przyczyn nie są w stanie w odpowiednim czasie bronić swych praw i interesów. Zastępstwo trwa do chwili wyznaczenia przez osoby zastępowane swoich pełnomocników lub podjęcia przez nie same obrony swych praw i interesów.Urzędnik konsularny ma prawo :
a)
rejestrować obywateli Państwa wysyłającego;b)
wydawać obywatelom Państwa wysyłającego paszporty i podobne dokumenty, a także przedłużać je oraz dokonywać w nich zmian;c)
wydawać wizy.1.
Urzędnik konsularny, przy uwzględnieniu przepisów Państwa wysyłającego, ma prawo:a)
przyjmować oświadczenia o wstąpieniu w związek małżeński, pod warunkiem, że osoby zawierające małżeństwo są obywatelami Państwa wysyłającego;b)
prowadzić rejestrację urodzeń i zgonów obywateli Państwa wysyłającego.2.
Urzędnik konsularny będzie powiadamiać właściwe organy Państwa przyjmującego o dokonaniu czynności określonych w ustępie 1, jeżeli jest to przewidziane w ustawach i przepisach Państwa przyjmującego.3.
Postanowienia niniejszego artykułu nie zwalniają zainteresowanych obywateli Państwa wysyłającego od obowiązku przestrzegania odpowiednich ustaw i przepisow Państwa przyjmującego.1.
Urzędnik konsularny ma prawo:a)
spisywać, uwierzytelniać i przechowywać w depozycie oświadczenia ostatniej woli oraz inne dokumenty stwierdzające jednostronne czynności prawne obywateli Państwa wysyłającego;b)
sporządzać i uwierzytelniać dokumenty stwierdzające czynności prawne między obywatelami Państwa wysyłającego i obywatelami Państwa przyjmującego bądź państwa trzeciego, jeżeli takie czynności mają wywrzeć skutki prawne w Państwie wysyłającym;c)
uwierzytelniać podpisy obywateli Państwa wysyłającego;d)
uwierzytelniać odpisy i wypisy z dokumentów wydanych przez organy, instytucje lub obywateli Państwa wysyłającego;e)
legalizować i tłumaczyć dokumenty oraz uwierzytelniać zgodność tłumaczenia;f)
przyjmować i uwierzytelniać wnioski i oświadczenia obywateli Państwa wysyłającego oraz wydawać odpowiednie zaświadczenia i dokumenty;g)
przesłuchiwać na wniosek sądów i innych organów Państwa wysyłającego obywateli tego Państwa w charakterze stron, świadków lub biegłych oraz dokonywać tym obywatelom doręczeń zgodnie z przepisami Państwa wysyłającego;h)
przyjmować do depozytu dokumenty, pieniądze i kosztowności od obywateli Państwa wysyłającego;i)
przyjmować, w celu przekazania właścicielom, przedmioty zgubione przez obywateli Państwa wysyłającego podczas ich czasowego pobytu w Państwie przyjmującym.2.
Akty i dokumenty sporządzone, uwierzytelnione lub zalegalizowane przez urzędnika konsularnego Państwa wysyłającego zgodnie z ustępem 1 oraz zaopatrzone w urzędową pieczęć są tak samo ważne i skuteczne, jak gdyby były sporządzone lub uwierzytelnione przez organy lub osoby urzędowe Państwa przyjmującego.Jednakże organy Państwa przyjmującego zobowiązane są do uznawania ważności wymienionych dokumentów tylko w takim zakresie, w jakim nie są one sprzeczne z ustawami i przepisami tego Państwa.Urzędnik konsularny ma prawo kontaktować się i porozumiewać z każdym obywatelem Państwa wysyłającego, udzielać mu wszelkiej pomocy i rady, a w razie konieczności podejmować kroki w celu zapewnienia mu opieki prawnej. Państwo przyjmujące nie będzie w żaden sposób ograniczać prawa obywatela Państwa wysyłającego do porozumiewania się z urzędem konsularnym lub do odwiedzania tego urzędu.
1.
Właściwe organy Państwa przyjmującego będą niezwłocznie informować urzędnika konsularnego o zatrzymaniu, aresztowaniu lub pozbawieniu wolności w inny sposób obywatela Państwa wysyłającego.2.
Urzędnik konsularny ma prawo odwiedzić, tak szybko jak to jest możliwe, obywatela Państwa wysyłającego zatrzymanego, aresztowanego, pozbawionego wolności w inny sposób albo odbywającego karę pozbawienia wolności oraz do porozumiewania się z nim. Uprawnienia te powinny być wykonywane zgodnie z ustawami i przepisami Państwa przyjmującego, z zastrzeżeniem jednak, że wspomniane ustawy i przepisy powinny umożliwiać pełną realizację celów, którym one służą.1.
Właściwe organy Państwa przyjmującego będą, w możliwie bliskim terminie, powiadamiały urzędnika konsularnego o zgonie obywatela Państwa wysyłającego i będą przekazywały temu urzędnikowi informacje o masie spadkowej, spadkobiercach, zapisobiercach, a także o ostatniej woli zmarłego.2.
Właściwe organy Państwa przyjmującego będą, w możliwie bliskim terminie, powiadamiały urzędnika konsularnego o otwarciu spadku, jeżeli spadkobierca lub zapisobierca jest obywatelem Państwa wysyłającego. Dotyczy to także przypadków, gdy właściwe organy Państwa przyjmującego dowiedzą się o otwarciu spadku na rzecz obywatela Państwa wysyłającego, przebywającego na terytorium państwa trzeciego.3.
Funkcje urzędników konsularnych w sprawach spadkowych określone są w postanowieniach obowiązującej Umowy między Polską Rzecząpospolitą Ludową a Niemiecką Republiką Demokratyczną o obrocie prawnym w sprawach cywilnych, rodzinnych i karnych.1.
Urzędnik konsularny ma prawo do udzielania wszelkiego poparcia i pomocy statkom Państwa wysyłającego na wodach terytorialnych i wewnętrznych Państwa przyjmującego, włącznie z portami, oraz załogom tych statków, a także sprawować nad nimi nadzór i kontrolę.2.
Urzędnik konsularny może wchodzić na pokład statku, jak tylko statkowi udzielone zostanie zezwolenie na swobodne kontaktowanie się z lądem. Kapitan i członkowie załogi mogą porozumiewać się z urzędnikiem konsularnym.3.
Urzędnik konsularny może przy wykonywaniu swoich funkcji zwracać się do właściwych organów Państwa przyjmującego z prośbą o udzielenie pomocy we wszelkich sprawach dotyczących statku, kapitana, członków załogi i pasażerów.Urzędnik konsularny ma prawo:
a)
przeprowadzać, nie naruszając uprawnień organów Państwa przyjmującego, dochodzenia w sprawie zajść, które miały miejsce na statku Państwa wysyłającego podczas rejsu, przesłuchiwać kapitana i członków załogi, sprawdzać dokumenty statku, przyjmować oświadczenia o rejsie statku i jego celu, a także pomagać przy wejściu, pobycie i wyjściu statku;b)
wyjaśniać wszelkie spory między kapitanem a członkami załogi, włącznie ze sporami dotyczącymi umowy o pracę i wynagrodzenie, jeżeli jest to przewidziane w ustawach i przepisach Państwa wysyłającego;c)
podejmować kroki w zakresie udzielenia pomocy lekarskiej kapitanowi lub członkom załogi albo też w sprawie odesłania ich do Państwa wysyłającego;d)
przyjmować, sporządzać lub uwierzytelniać oświadczenia lub dokumenty dotyczące żeglugi zgodnie z ustawami i przepisami Państwa wysyłającego.1.
Właściwe organy Państwa przyjmującego mogą ingerować w związku ze zdarzeniami, które nastąpiły na statku Państwa wysyłającego, tylko wówczas, gdy urzędnik konsularny o to prosi lub wyrazi na to zgodę.2.
Właściwe organy Państwa przyjmującego mogą bez zgody urzędnika konsularnego interweniować w związku ze zdarzeniami, które nastąpiły na statku, jeżeli zdarzenia te naruszają spokój lub bezpieczeństwo w porcie bądź ustawy i przepisy Państwa przyjmującego w sprawach paszportowych, celnych lub ochrony zdrowia.3.
Jeżeli właściwe organy Państwa przyjmującego zamierzają dokonać czynności przymusowych na statku, powinny zawiadomić o tym urzędnika konsularnego w takim czasie, aby mógł on być obecny przy dokonywaniu powyższych czynności. Jeżeli jednak przybycie urzędnika konsularnego na czas byłoby niemożliwe, właściwe organy Państwa przyjmującego udzielą urzędnikowi konsularnemu dokładnych informacji o przebiegu dokonanych czynności przymusowych. Postanowień niniejszego ustępu nie stosuje się do zwykłych czynności kontrolnych w sprawach paszportowych, celnych i ochrony zdrowia, dotyczących statku, członków załogi i pasażerów.1.
Jeżeli statek Państwa wysyłającego rozbije się, osiądzie na mieliźnie lub ulegnie innej awarii w Państwie przyjmującym albo jeżeli przedmiot należący do tego statku lub jego ładunku albo też przedmiot należący do ładunku jakiegokolwiek rozbitego statku i stanowiący własność Państwa wysyłającego lub obywatela tego Państwa zostanie znaleziony na brzegu Państwa wysyłającego albo na jego wodach terytorialnych lub wewnętrznych albo też zostanie dostarczony do portu tego Państwa, właściwy organ Państwa przyjmującego powiadamia o tym niezwłocznie urzędnika konsularnego. Organ ten poinformuje również urzędnika konsularnego o środkach podjętych dla ratowania ludzi, statku, ładunku i innego mienia, a także części statku i części ładunku, które oddzieliły się od statku.2.
Jeżeli rozbity statek Państwa wysyłającego albo przedmiot należący do tego statku lub jego ładunku zostanie znaleziony na brzegu lub w pobliżu brzegu Państwa przyjmującego albo dostarczony do portu tego Państwa i ani kapitan statku, ani właściciel, ani jego agent, ani odpowiedni ubezpieczyciel nie są w stanie podjąć kroków dla zabezpieczenia takiego statku, przedmiotu lub części ładunku względnie rozporządzenia nimi, uważa się urzędnika konsularnego za upełnomocnionego do podejmowania w imieniu właściciela statku kroków, jakie mógłby podjąć sam właściciel.3.
Jeżeli przedmiot, należący do ładunku rozbitego statku Państwa przyjmującego lub państwa trzeciego i będący własnością Państwa wysyłającego lub obywatela tego Państwa, zostanie znaleziony na brzegu lub w pobliżu brzegu Państwa przyjmującego albo dostarczony do portu tego państwa i ani kapitan, ani właściciel przedmiotu, ani jego agent, ani odpowiedni ubezpieczyciel nie są w stanie podjąć kroków w celu zabezpieczenia tego przedmiotu względnie rozporządzenia nim, uważa się urzędnika konsularnego za upełnomocnionego do podejmowania w imieniu właściciela takich kroków, jakie mógłby podjąć sam właściciel.4.
Urzędnik konsularny może udzielać wszelkiej pomocy statkowi Państwa wysyłającego, jego załodze i pasażerom. W tym celu może on zwracać się o pomoc do właściwych organów Państwa przyjmującego.Postanowienia artykółów 36, 37, 38 i 39 niniejszej Konwencji mają odpowiednie zastosowanie do samolotów Państwa wysyłającego.
Urzędnik konsularny jest uprawniony do pobierania na terytorium Państwa przyjmującego opłat konsularnych zgodnie z ustawami i innymi przepisami Państwa wysyłającego.