Rozdział 3 - Polski Komitet Normalizacyjny - Normalizacja.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1993.55.251

Akt utracił moc

Wersja od: 12 września 2002 r.

Rozdział  3

Polski Komitet Normalizacyjny

Art.  4.

1. Tworzy się państwową jednostkę organizacyjną pod nazwą Polski Komitet Normalizacyjny, zwaną dalej "Komitetem".

2. Komitet jest organem kolegialnym podległym Prezesowi Rady Ministrów.

Art.  5.

Komitet jest jednostką budżetową działającą na zasadach określonych przepisami prawa budżetowego.

Art.  6.

1. W skład Komitetu wchodzą: Prezes, zastępcy Prezesa, Sekretarz oraz członkowie.

2. Członkami Komitetu są:

1) osoby reprezentujące naczelne organy administracji państwowej, w tym odpowiedzialne za bezpieczeństwo pracy, ochronę zdrowia oraz środowiska - w liczbie 6,

2) osoby reprezentujące organizacje gospodarcze, naukowe, techniczne i społeczne, w tym związki zawodowe i organizacje konsumenckie - w liczbie 14,

3) przewodniczący Normalizacyjnych Komisji Problemowych - w liczbie 5.

3. Prezesa Komitetu powołuje i odwołuje Prezes Rady Ministrów.

4. Zastępców Prezesa i Sekretarza Komitetu powołuje i odwołuje, na wniosek Prezesa Komitetu, Prezes Rady Ministrów.

5. Członków Komitetu powołuje i odwołuje Prezes Rady Ministrów, w zakresie ust. 2 pkt 1 i 2 - na wniosek właściwych organów instytucji i organizacji, a w zakresie ust. 2 pkt 3 - na wniosek Prezesa Komitetu.

6. Kadencja członków Komitetu trwa 4 lata.

Art.  7.

1. Do zakresu działania Komitetu należy organizowanie i prowadzenie działalności normalizacyjnej zgodnie z potrzebami kraju, w szczególności:

1) określanie stanu i kierunków rozwoju działalności normalizacyjnej,

2) 4 ustalanie programów i planów prac dotyczących projektów Polskich Norm z wykorzystaniem rezultatów międzynarodowej i regionalnej współpracy normalizacyjnej, w powiązaniu z planami prac badawczo-rozwojowych po rozpatrzeniu wniosków i zasięgnięciu opinii zainteresowanych ministrów, kierowników urzędów centralnych i Prezesa Narodowego Banku Polskiego, a także danych dotyczących stosowania norm, uzyskiwanych od przedsiębiorców,

3) prowadzenie prac dotyczących podstaw i metod działalności normalizacyjnej,

4) opracowywanie projektów Polskich Norm.

2. Ponadto do zadań Komitetu należy:

1) 5 wydawanie i rozpowszechnianie na zasadzie wyłączności Polskich Norm i ich projektów oraz publikowanie i rozpowszechnianie norm europejskich i międzynarodowych, a także ich projektów; sposób realizacji prawa wyłączności określa Prezes Komitetu,

2) sprawy związane z finansowaniem działalności normalizacyjnej i ocena wykorzystania środków na tę działalność,

3) organizowanie i prowadzenie szkolenia, promocja i informacja o normach i normalizacji w kraju i za granicą, poradnictwo, w tym również w zakresie normalizacji zakładowej, wydawanie czasopism i innych fachowych publikacji z zakresu normalizacji.

3. 6 Komitet, na wniosek Normalizacyjnych Komisji Problemowych, ustanawia Polskie Normy, oznacza je numerem i symbolem "PN" na zasadzie wyłączności oraz wycofuje je ze zbioru.

4. Komitet reprezentuje interesy państwa w międzynarodowych i regionalnych organizacjach normalizacyjnych, uczestniczy w ich pracach oraz występuje za granicą w sprawach dotyczących normalizacji.

5. Przy wykonywaniu swoich zadań Komitet współpracuje z zainteresowanymi ministrami, w szczególności w sprawach:

1) związanych z wprowadzaniem obowiązku stosowania Polskich Norm,

2) prac normalizacyjnych prowadzonych przez organizacje międzynarodowe i regionalne inne niż normalizacyjne, w których interesy państwa reprezentują właściwi ministrowie.

Art.  7a. ⁷

 

1. Komitet może gromadzić środki finansowe przeznaczone na finansowanie:

1) prac normalizacyjnych związanych w szczególności z wprowadzaniem norm europejskich do Polskich Norm,

2) przygotowań do sprzedaży oraz dystrybucji norm i innych produktów normalizacyjnych,

3) szkoleń normalizacyjnych.

2. Gospodarka finansowa środkami, o których mowa w ust. 1, jest prowadzona w formie środka specjalnego w rozumieniu ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 155, poz. 1014, z 1999 r. Nr 38, poz. 360, Nr 49, poz. 485, Nr 70, poz. 778 i Nr 110, poz. 1255 oraz z 2000 r. Nr 6, poz. 69, Nr 12, poz. 136, Nr 48, poz. 550 i Nr 95, poz. 1041).

Art.  8.

1. Komitet podejmuje uchwały na posiedzeniach plenarnych, którym przewodniczy Prezes Komitetu.

2. Komitet podejmuje uchwały w sprawach dotyczących w szczególności:

1) określania stanu i kierunków rozwoju działalności normalizacyjnej,

2) programów i planów prac normalizacyjnych,

3) powoływania Normalizacyjnych Komisji Problemowych,

4) upoważnień do prowadzenia działalności normalizacyjnej jednostek organizacyjnych, o których mowa w art. 14 ust. 1,

5) rozbieżności stanowisk Normalizacyjnych Komisji Problemowych, zwłaszcza dotyczących postanowień Polskich Norm,

6) udziału Polski w międzynarodowej i regionalnej współpracy normalizacyjnej,

7) finansowania działalności normalizacyjnej i oceny wykorzystania środków na tę działalność,

8) ocen działalności Biura Komitetu i Normalizacyjnych Komisji Problemowych.

Art.  9.

1. Prezes Komitetu kieruje jego pracą i reprezentuje Komitet na zewnątrz.

2. Prezes Komitetu współdziała z Ministrami Spraw Zagranicznych oraz Współpracy Gospodarczej z Zagranicą w realizacji polityki państwa w ramach udziału Polski w międzynarodowej i regionalnej współpracy normalizacyjnej, prowadzonej w organizacjach międzynarodowych i regionalnych.

Art.  10.

1. Prezes Komitetu może powołać Radę Techniczną jako organ opiniodawczo-doradczy.

2. Skład, zakres i sposób działania Rady określi statut nadany przez Prezesa Komitetu.

Art.  11.

Komitet wykonuje swoje zadania poprzez Biuro Komitetu oraz Normalizacyjne Komisje Problemowe.

Art.  12.

1. Biurem Komitetu kieruje Prezes Komitetu.

2. Do podstawowych zadań Biura należy:

1) realizacja uchwał Komitetu oraz przygotowywanie wniosków i projektów na posiedzenia Komitetu, w szczególności dotyczących potrzeb rozwoju i koordynacji działalności normalizacyjnej w kraju, a także projektów programów i planów prac normalizacyjnych,

2) współpraca z Normalizacyjnymi Komisjami Problemowymi i jednostkami, o których mowa w art. 13 i 14, zwłaszcza w zakresie przygotowywania projektów Polskich Norm do ustanowienia zgodnie z regułami prac normalizacyjnych,

3) prowadzenie prac dotyczących podstaw działalności normalizacyjnej,

4) przeprowadzanie ankiety powszechnej, o której mowa w art. 16 ust. 2,

5) organizowanie prac normalizacyjnych prowadzonych w kraju, w tym wynikających z uczestnictwa w działalności międzynarodowych i regionalnych organizacji normalizacyjnych,

6) publikowanie, rozpowszechnianie i promocja Polskich Norm oraz innych publikacji Komitetu,

7) gromadzenie i rozpowszechnianie informacji o normach i normalizacji w kraju i za granicą,

8) organizowanie i prowadzenie szkolenia oraz poradnictwa w zakresie działalności normalizacyjnej,

9) 8 prowadzenie Krajowego Punktu Informacyjnego WTO/TBT, który realizuje postanowienia Porozumienia w sprawie barier technicznych w handlu (TBT) Światowej Organizacji Handlu (WTO), a którego zadania określają odrębne przepisy.

Art.  13.

1. Do prowadzenia działalności normalizacyjnej w określonych zakresach tematycznych, z uwzględnieniem potrzeb całej gospodarki, Komitet powołuje Normalizacyjne Komisje Problemowe składające się ze specjalistów z zakresu tematyki powierzonej tym komisjom, zwłaszcza ze sfery:

1) nauki i techniki,

2) ochrony życia, zdrowia, mienia i środowiska,

3) użytkowania i konsumpcji,

4) produkcji i handlu.

2. Do podstawowych zadań Normalizacyjnych Komisji Problemowych w powierzonych im zakresach tematycznych należy:

1) programowanie i planowanie prac normalizacyjnych w powiązaniu z planami prac badawczo-rozwojowych oraz z zadaniami wynikającymi z międzynarodowej i regionalnej współpracy normalizacyjnej,

2) opracowywanie projektów Polskich Norm, zgodnie z potrzebami społeczno-gospodarczymi i z uwzględnieniem interesów konsumentów i użytkowników,

3) udział w międzynarodowej i regionalnej współpracy normalizacyjnej w zakresie ustalonym przez Komitet oraz wykorzystywanie w Polskich Normach wyników tej współpracy,

4) ocena aktualności, poziomu i stanu stosowania Polskich Norm oraz przedstawianie Komitetowi odpowiednich wniosków.

3. Sekretariaty Normalizacyjnych Komisji Problemowych prowadzi Komitet.

4. Prowadzenie sekretariatów, o których mowa w ust. 3, Komitet może powierzać w drodze umowy innym jednostkom organizacyjnym.

5. Przewodniczącym, zastępcom przewodniczących i sekretarzom Normalizacyjnych Komisji Problemowych Prezes Komitetu może przyznać ryczałt miesięczny, a członkom tych komisji wynagrodzenie za udział w posiedzeniach. Wysokość ryczałtu i wynagrodzenia Prezes Komitetu ustala w porozumieniu z Ministrem Finansów.

6. Tryb, organizację i szczegółowy zakres działania Normalizacyjnych Komisji Problemowych określa Prezes Komitetu.

Art.  14.

1. Do prowadzenia działalności normalizacyjnej w określonych zakresach tematycznych, z uwzględnieniem potrzeb całej gospodarki, Komitet może upoważnić:

1) 9 przedsiębiorców,

2) jednostki badawczo-rozwojowe,

3) stowarzyszenia naukowo-techniczne,

4) organizacje reprezentujące konsumentów,

5) placówki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz katedry i instytuty szkół wyższych.

2. Komitet powołuje w tych jednostkach Normalizacyjne Komisje Problemowe.

3. Upoważnienie, o którym mowa w ust. 1, z określeniem zakresu zadań, następuje w drodze umowy.

Art.  15.

1. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres działania Komitetu oraz zasady jego współdziałania z naczelnymi i centralnymi organami administracji państwowej.

2. Prezes Rady Ministrów określi w drodze rozporządzenia:

1) tryb i organizację działalności Komitetu, a także szczegółowy zakres spraw wymagających uchwał Komitetu, o których mowa w art. 8 ust. 2,

2) szczegółowy zakres spraw należących do kompetencji Prezesa Komitetu,

3) zasady wynagradzania Prezesa Komitetu, zastępców Prezesa i Sekretarza Komitetu.

3. Minister Pracy i Polityki Socjalnej ustali zasady wynagradzania pracowników Biura Komitetu.

4. Prezes Komitetu określi organizację oraz zakres czynności Biura Komitetu.

⁴ Art. 7 ust. 1 pkt 2 zmieniony przez art. 67 ustawy z dnia 20 sierpnia 1997 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym (Dz.U.97.121.770) z dniem 22 października 1997 r.

⁵ Art. 7 ust. 2 pkt 1 zmieniony przez art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 13 października 2000 r. (Dz.U.00.110.1166) zmieniającej nin. ustawę z dniem 29 grudnia 2000 r.

⁶ Art. 7 ust. 3 zmieniony przez art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 8 czerwca 1995 r. (Dz.U.95.95.471) zmieniającej nin. ustawę z dniem 3 września 1995 r.

⁷ Art. 7a dodany przez art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 13 października 2000 r. (Dz.U.00.110.1166) zmieniającej nin. ustawę z dniem 29 grudnia 2000 r.

⁸ Art. 12 ust. 2 pkt 9 dodany przez art. 1 pkt 3 ustawy z dnia 13 października 2000 r. (Dz.U.00.110.1166) zmieniającej nin. ustawę z dniem 29 grudnia 2000 r.

⁹ Art. 14 ust. 1 pkt 1 zmieniony przez art. 67 ustawy z dnia 20 sierpnia 1997 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym (Dz.U.97.121.770) z dniem 22 października 1997 r.