Część 2 - PRZEPISY PROCESOWE. - Niektóre przestępstwa przeciwko bezpieczeństwu Państwa.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1934.94.851

Akt utracił moc
Wersja od: 28 października 1934 r.

CZĘŚĆ  II.

PRZEPISY PROCESOWE.

Postępowanie w sprawach o zbrodnie i występki, określone w rozporządzeniu niniejszem, odbywa się według przepisów kodeksu postępowania karnego, jeżeli przepisy dalsze nie stanowią inaczej.

Sprawy o zbrodnie i występki, określone w rozporządzeniu niniejszem, nie podlegają rozpoznaniu łącznie ze sprawami o inne przestępstwa.

Uwierzytelnione odpisy z akt sprawy można otrzymywać tylko za zezwoleniem Naczelnego Prokuratora.

Wybór obrońcy podlega zatwierdzeniu przez prezesa sądu, o czem należy uprzedzić oskarżonego przy doręczeniu aktu oskarżenia. Odmowa zatwierdzenia wyboru nie wymaga uzasadnienia.

§  1. 
Czynności oskarżyciela publicznego spełnia prokurator sądu apelacyjnego.
§  2. 
Prokurator może już w toku dochodzenia żądać zabezpieczenia grożącej oskarżonemu grzywny przez zajęcie całego majątku, jaki oskarżony posiada i jaki mu później przypadnie. W przedmiocie zabezpieczenia rozstrzyga na posiedzeniu niejawnem sąd apelacyjny, do którego właściwości sprawa należy. Na postanowienie w tym przedmiocie służy zażalenie.
§  1. 
Śledztwo prowadzi sędzia, którego, na wniosek prokuratora, prezes sądu apelacyjnego wyznacza dla danej sprawy bądź z pośród sędziów śledczych, czynnych w okręgu danego sądu apelacyjnego, bądź z pośród sędziów śledczych do spraw wyjątkowego znaczenia, czynnych w danym sądzie apelacyjnym.
§  2. 
Na postanowienie sędziego śledczego o wszczęciu śledztwa nie służy zażalenie.
§  3. 
Zażalenia na postanowienia i czynności sędziego śledczego rozstrzyga sąd apelacyjny.
§  1. 
Sprawy o zbrodnie i występki, określone w rozporządzeniu niniejszem, należą w pierwszej instancji do właściwości sądu apelacyjnego.
§  2. 
Sąd apelacyjny orzeka w składzie trzech sędziów według przepisów o postępowaniu przed sądem okręgowym.
§  3. 
Przeciwko aktowi oskarżenia nie służy prawo wniesienia sprzeciwu.
§  4. 
Oskarżony obowiązany jest zawsze stawić się do sądu osobiście.
§  5. 
Przerwa rozprawy może trwać najwyżej dni trzydzieści.
§  6. 
Oskarżony obowiązany jest złożyć doręczony mu odpis aktu oskarżenia do akt sprawy najpóźniej przed udaniem się sądu na naradę. O niewykonaniu tego obowiązku czyni się wzmiankę w protokóle rozprawy.
§  7. 
Sąd może zarządzić. ogłoszenie wyroku przy drzwiach zamkniętych, jeżeli uzna to celem ścisłego zachowania tajemnicy za niezbędne ze względu na bezpieczeństwo Państwa.
§  8. 
Orzeczenie co do rozciągnięcia nad przestępcą dozoru policyjnego sąd umieszcza w wyroku.
§  9. 
Poza przypadkami określonemi w art. 466 kodeksu postępowania karnego, zażalenie służy nadto na postanowienie sądu apelacyjnego o umorzeniu sprawy z powodów, wymienionych w art. 287 lit. a) - c) kodeksu postępowania karnego.

Oskarżony lub jego obrońca obowiązany jest złożyć doręczony mu odpis wyroku z uzasadnieniem do akt sprawy najpóźniej przed uprawomocnieniem się wyroku sądu apelacyjnego, a gdy założył kasację - najpóźniej przed udaniem się Sądu Najwyższego na naradę. O niewykonaniu tego obowiązku czyni się wzmiankę w osobnym protokóle, albo gdy odbywa się rozprawa kasacyjna - w protokóle z tej rozprawy.

§  1. 
Od wyroku sądu apelacyjnego strony mogą zakładać kasacje do Sądu Najwyższego.
§  2. 
Sąd Najwyższy rozpoznaje kasację od wyroku skazującego na karę śmierci najpóźniej w ciągu miesiąca od chwili wpłynięcia akt sprawy do tego sądu.
§  3. 
Przepis art. 30 § 7 stosuje się w postępowaniu przed Sądem Najwyższym.
§  1. 
Sprawy o wykroczenia, określone w art. 23 rozporządzenia niniejszego, należą do właściwości władz administracyjnych.
§  2. 
Sprawy te należą jednak do właściwości sądów wojskowych, jeżeli wykroczenie popełniła osoba podlegająca sądownictwu wojskowemu.