Rozdział 3 - Podatek od lokali. - Niektóre podatki i opłaty terenowe.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1975.45.229

Akt utracił moc

Wersja od: 1 października 1985 r.

Rozdział  3.

Podatek od lokali.

Art.  10.

1. Opodatkowaniu podlegają lokale w budynkach położonych na terenie miast, z wyjątkiem lokali mieszkalnych zajmowanych przez osoby uprawnione do opłacania czynszu w wysokości ustalonej dla osób pozostających w stosunku pracy lub w stosunku służbowym.

2. Za lokale uważa się również wszelkiego rodzaju pomieszczenia, nie wyłączając pomieszczeń znajdujących się w tymczasowych obiektach budowlanych.

Art.  11.

1. Opodatkowaniu nie podlegają:

1) pod warunkiem wzajemności - lokale przeznaczone na pomieszczenia biurowe misji dyplomatycznych i urzędów konsularnych państw obcych oraz lokale mieszkalne cudzoziemskiego personelu misji dyplomatycznych i urzędów konsularnych tych państw,

2) lokale zajmowane przez związki wyznaniowe i ich instytucje, zakony i kongregacje zakonne oraz stowarzyszenia religijne, jeżeli służą one wyłącznie i bezpośrednio celom kultu religijnego (kościoły, domy modlitwy, kaplice).

2. Rada Ministrów może ustalać w drodze rozporządzenia inne całkowite lub częściowe zwolnienia od podatku.

Art.  12.

1. Obowiązek podatkowy ciąży na osobach fizycznych i osobach prawnych nie będących jednostkami gospodarki uspołecznionej, zajmujących lokale określone w art. 10.

2. Obowiązek podatkowy nie dotyczy osób fizycznych i osób prawnych, zajmujących na własne potrzeby lokale w budynkach, od których obowiązane są one opłacać podatek od nieruchomości.

Art.  13.

1. Podstawę opodatkowania stanowi powierzchnia lokalu.

2. Zmiany w podstawie opodatkowania, jakie nastąpią w ciągu roku podatkowego, powodują odpowiednie zmiany w wysokości podatku, począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła zmiana.

Art.  14.

Rada Ministrów określi w drodze rozporządzenia wysokość stawek podatku od lokali, z tym że roczne stawki podatku nie mogą przekraczać 20 zł od 1 m² powierzchni lokalu mieszkalnego i 190 zł od 1 m² powierzchni lokalu użytkowego.

Art.  15.

1. Obowiązek podatkowy powstaje z pierwszym dniem miesiąca następującego po zajęciu lokalu lub po utracie zwolnienia od podatku.

2. Obowiązek podatkowy wygasa z upływem miesiąca, w którym lokal opróżniono lub w którym powstały warunki uzasadniające zwolnienie od podatku.

3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio do części lokalu, będących przedmiotem odrębnych umów najmu.

Art.  16.

Minister Finansów może zlecać jednostkom gospodarki uspołecznionej wymiar i pobór podatku od lokali należnego od podatników, którzy zajmują lokale w nieruchomościach będących we władaniu tych jednostek. Jednostki gospodarki uspołecznionej, którym zlecono wymiar, ustalają podatek za okresy, za które pobierają czynsz; zawiadomienie podatnika o wysokości podatku następuje łącznie z zawiadomieniem o należnym czynszu.

Art.  17.

Rada Ministrów może:

1) zarządzić przekazywanie jednostkom zarządzającym budynkami mieszkalnymi rad narodowych wpływów z podatku od lokali, przypadających od lokali administrowanych przez te jednostki,

2) zwolnić spółdzielnie budownictwa mieszkaniowego od obowiązku odprowadzania do budżetów rad narodowych kwot inkasowanych z tytułu podatku od lokali oraz określić zasady wykorzystania tych kwot.