Rozdział 3 - Dyżury zakładowe i gotowość do pracy. - Niektóre obowiązki i uprawnienia pracowników zatrudnionych w zakładach służby zdrowia.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1974.51.326

Akt utracił moc

Wersja od: 20 maja 1999 r.

Rozdział  3

Dyżury zakładowe i gotowość do pracy.

§  10.

1. Lekarze zatrudnieni w komórce organizacyjnej, do której zadań należy zapewnienie pacjentom opieki całodobowej, oraz inni lekarze specjaliści zatrudnieni w danym zakładzie służby zdrowia mogą być zobowiązani:

1) do pełnienia dyżuru zakładowego,

2) do pozostawania poza zakładem pracy w gotowości do pracy, umożliwiającej wezwanie do zakładu w przypadkach nie cierpiących zwłoki.

2. Dyżury zakładowe mogą być pełnione również przez lekarzy nie będących specjalistami, a zatrudnionych w danym zakładzie służby zdrowia, a także przez innych lekarzy zatrudnionych poza danym zakładem, jeżeli wyrażą na to zgodę.

3. W przypadkach uzasadnionych szczególnymi potrzebami opieki zdrowotnej dyrektor zakładu służby zdrowia może zobowiązać pracowników medycznych z wyższym wykształceniem, innych niż lekarze, do pełnienia dyżurów zakładowych, a pielęgniarki, położne, laborantów i techników - do pozostawania w gotowości do pracy.

§ 11. 17 (utracił moc).

§ 12. 18 (utracił moc).

§  13.

1. Za czas dyżuru zakładowego nie przysługuje czas wolny od pracy.

2. Przełożony lekarza może go zwolnić z całości lub części godzin pracy po zakończeniu dyżuru, wymagającego szczególnego nakładu pracy, z zachowaniem prawa do wynagrodzenia za czas zwolnienia.

§ 14. Liczba dyżurów zakładowych, do których pełnienia lekarz może być zobowiązany, nie może przekraczać dwóch w tygodniu, a sześciu w miesiącu.

¹⁷ § 11 uznany został za niezgodny z art. 66 ust. 2 Konstytucji RP, wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 17 maja 1999 r. (Dz.U.99.45.458). Zgodnie z tym wyrokiem wymieniony wyżej przepis traci moc z dniem 20 maja 1999 r.

¹⁸ § 12 uznany został za niezgodny z art. 66 ust. 2 Konstytucji RP, oraz z art. 298 i art. 128 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks Pracy (Dz.U.98.21.94) wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 17 maja 1999 r. (Dz.U.99.45.458). Zgodnie z tym wyrokiem wymieniony wyżej przepis traci moc z dniem 20 maja 1999 r.