Rozdział 1 - Przepisy ogólne. - Nauka zawodu i przyuczenie do wykonywania określonych prac przez młodocianych w rzemieślniczych zakładach pracy.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1974.51.335

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 1993 r.

Rozdział  I

Przepisy ogólne.

§ 1. Rzemieślniczymi zakładami pracy w rozumieniu rozporządzenia są zakłady pracy prowadzone na podstawie uprawnień do wykonywania rzemiosła, wydanych w trybie przewidzianym przepisami ustawy z dnia 8 czerwca 1972 r. o wykonywaniu i organizacji rzemiosła (Dz. U. Nr 23, poz. 164 oraz z 1974 r. Nr 27, poz. 158).

§  2.

1. Przygotowanie zawodowe młodocianych pracowników - zwanych w dalszym ciągu młodocianymi - w rzemieślniczych zakładach pracy może odbywać się jako:

1) nauka zawodu,

2) przyuczenie do wykonywania określonej pracy, zwane w dalszym ciągu przyuczeniem.

2. 1 (skreślony).

3. 2 (skreślony).

4. 3 (skreślony).

§  3.

1. Przygotowanie zawodowe młodocianych może prowadzić osoba:

1) będąca właścicielem rzemieślniczego zakładu pracy,

2) zatrudniona w rzemieślniczym zakładzie pracy, jeżeli właściciel zakładu rzemieślniczego ma uprawnienie do szkolenia młodocianych,

3) prowadząca rzemieślniczy zakład pracy na rachunek wdowy i małoletnich zstępnych.

2. Osoby, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 3, prowadzą przygotowanie zawodowe w imieniu i na rachunek właściciela rzemieślniczego zakładu pracy.

3. 4 Osoby wymienione w ust. 1 mogą prowadzić przygotowanie zawodowe, jeżeli spełniają wymagania zawodowe i pedagogiczne, określone przez Ministra Edukacji Narodowej.

4. 5 Izba rzemieślnicza z urzędu lub na wniosek terenowego organu administracji państwowej bądź właściwego inspektora pracy może pozbawić prawa przygotowania zawodowego młodocianych osobę:

1) skazaną prawomocnym orzeczeniem sądu za przestępstwo popełnione z chęci zysku lub przestępstwo przeciw obyczajności,

2) która dopuściła się ciężkiego uchybienia obowiązkom wobec młodocianych,

3) która z innych przyczn nie zapewnia prawidłowego przebiegu przygotowania zawodowego.

§ 4. 6 Rzemieślniczy zakład pracy może przyjąć w celu przygotowania zawodowego młodocianych pracowników w liczbie odpowiadającej liczbie stanowisk pracy. Zatrudnienie młodocianych w celu nauki zawodu odbywa się w porozumieniu z właściwym terenowo lub branżowo cechem.

§ 5. Rzemieślniczy zakład pracy obowiązany jest:

1) zatrudniać i szkolić młodocianego zgodnie z programem nauki zawodu lub wytycznymi programowymi w zakresie przyuczenia,

2) zaopatrzyć młodocianego w przewidziany na danym stanowisku sprzęt ochrony osobistej, odzież ochronną i roboczą, narzędzia pracy, materiały i inne potrzebne urządzenia,

3) stosować się do obowiązujących przepisów o ochronie pracy i zdrowia młodocianych,

4) kierować młodocianego na okresowe badania lekarskie, wypłacać wynagrodzenie za czas zużyty na te badania oraz pokrywać koszty przejazdu do właściwego zakładu społecznej służby zdrowia,

5) zgłaszać młodocianego w ustalonych terminach na naukę dokształcającą, umożliwiać mu regularne uczęszczanie na tę naukę oraz kontrolować wykonywanie przez niego obowiązku dokształcania się.

§  6.

1. Młodociany zatrudniony w rzemieślniczym zakładzie pracy w celu przygotowania zawodowego obowiązany jest:

1) dążyć do uzyskania jak najlepszych wyników w nauce zawodu lub przyuczeniu,

2) wypełniać systematycznie obowiązek dokształcania się,

3) odnosić się z szacunkiem do przełożonych i przestrzegać zasad koleżeńskiej współpracy.

2. 7 Rzemieślniczy zakład pracy zatrudniający młodocianego w celu nauki zawodu:

1) kieruje go w celu dokształcania:

a) do szkoły zasadniczej prowadzonej przez kuratora oświaty lub

b) do szkoły zasadniczej prowadzonej przez organizację rzemieślniczą za zgodą kuratora oświaty, lub

c) do organizacji rzemieślniczej przygotowującej młodocianych w zakresie teoretycznej nauki zawodu w celu złożenia egzaminu czeladniczego przed komisją egzaminacyjną izby rzemieślniczej,

2) może, za zgodą właściwego cechu, samodzielnie organizować dokształcanie w zakresie nauki teoretycznej zawodu w celu przygotowania młodocianego do złożenia egzaminu czeladniczego przed komisją egzaminacyjną izby rzemieślniczej.

¹ § 2 ust. 2 skreślony przez § 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 1 września 1988 r. (Dz.U.88.32.237) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 września 1988 r.

² § 2 ust. 3 skreślony przez § 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 1 września 1988 r. (Dz.U.88.32.237) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 września 1988 r.

³ § 2 ust. 4 skreślony przez § 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 1 września 1988 r. (Dz.U.88.32.237) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 września 1988 r.

⁴ § 3 ust. 3 zmieniony przez § 1 pkt 2 lit. a) rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 1 września 1988 r. (Dz.U.88.32.237) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 września 1988 r.

⁵ § 3 ust. 4 według numeracji ustalonej przez § 1 pkt 2 lit. c) rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 1 września 1988 r. (Dz.U.88.32.237) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 września 1988 r.

⁶ § 4 zmieniony przez § 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 29 grudnia 1992 r. (Dz.U.92.103.525) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1993 r.

⁷ § 6 ust. 2:

- zmieniony przez § 1 pkt 4 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 1 września 1988 r. (Dz.U.88.32.237) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 września 1988 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 29 grudnia 1992 r. (Dz.U.92.103.525) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1993 r.