Rozdział 4 - Wytwarzanie materiału siewnego - Nasiennictwo.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2001.53.563 t.j.

Akt utracił moc
Wersja od: 1 kwietnia 2002 r.

Rozdział  4

Wytwarzanie materiału siewnego

1.
Wytwarzanie kwalifikowanego i standardowego materiału siewnego rozpoczyna się od materiału siewnego wytworzonego przez hodowcę danej odmiany w hodowli zachowawczej i stanowi jedno lub kilka jego rozmnożeń; w mieszańcu wytwarzanie tego materiału obejmuje wytwarzanie składników mieszańca oraz ich krzyżowanie.
2.
W wytwarzaniu kwalifikowanego i standardowego materiału siewnego powinny być spełnione warunki zapewniające w szczególności:
1)
utrzymanie tożsamości i czystości odmiany,
2)
zabezpieczenie przed porażeniem chorobami i szkodnikami przenoszonymi przez materiał siewny,
3)
uzyskiwanie materiału siewnego o jakości zgodnej z obowiązującymi wymaganiami.
1.
W celu ochrony roślinnych materiałów hodowlanych i upraw nasiennych przed szkodliwym wpływem innych odmian lub innych roślin uprawnych albo upraw porażonych chorobami, wojewoda na wniosek zainteresowanego i po zasięgnięciu opinii właściwych rad gmin i powiatów może wprowadzić zakaz uprawiania niektórych roślin uprawnych lub ich odmian albo zakaz stosowania materiału siewnego o nieodpowiedniej zdrowotności lub zakaz umieszczania uli z pszczołami na gruntach rolnych położonych w pobliżu chronionych upraw.
2.
Zakaz powinien być wprowadzony i podany do wiadomości w takim terminie, aby mógł być uwzględniony przed dokonaniem siewu lub sadzenia na gruntach rolnych objętych zakazem.
3.
Warunkiem wprowadzenia zakazu jest zapewnienie zainteresowanym posiadaczom gruntów rolnych możliwości nabycia odpowiedniego materiału siewnego.
4.
Jeżeli pomimo zakazu dokonano siewu lub sadzenia nieodpowiednim materiałem siewnym, wojewoda w drodze decyzji nakaże posiadaczowi gruntu rolnego zniszczenie w określonym terminie zasiewów lub zasadzeń.
1.
Wojewoda, na wniosek zainteresowanego i po zasięgnięciu opinii właściwych rad gmin i powiatów, może:
1)
tworzyć i znosić rejony zamknięte wytwarzania kwalifikowanego materiału siewnego odmian ziemniaka,
2)
ustalać przedsiębiorców organizujących na zasadzie wyłączności wytwarzania ziemniaka i skup kwalifikowanego materiału siewnego odmian ziemniaka w tych rejonach.
2.
Przedsiębiorcy wymienieni w ust. 1 w pkt 2 są obowiązani do:
1)
lustracji upraw ziemniaka,
2)
doradztwa oraz szkolenia osób uprawiających ziemniaka,
3)
sprzedaży posiadaczom gruntów rolnych kwalifikowanego materiału siewnego odmian ziemniaka w ilościach niezbędnych do zasadzenia całej powierzchni upraw ziemniaka.
3.
Posiadacze gruntów rolnych w rejonie zamkniętym są obowiązani:
1)
stosować wyłącznie materiał siewny ziemniaka o zdrowotności odpowiadającej materiałowi kwalifikowanemu,
2)
umożliwiać przeprowadzanie lustracji upraw ziemniaka przez przedsiębiorców wymienionych w ust. 1 pkt 2.
1.
Wytwarzanie materiału szkółkarskiego drzew owocowych, krzewów jagodowych i bylin wymaga zezwolenia.
2. 2
Zezwolenie wymienione w ust. 1 wydaje wojewódzki inspektor Inspekcji Ochrony Roślin i Nasiennictwa, zwany dalej "wojewódzkim inspektorem", na wniosek zainteresowanego producenta po sprawdzeniu, czy spełnia on warunki właściwego wytwarzania materiału szkółkarskiego, a szczególnie czy jest posiadaczem gruntu do prowadzenia tej produkcji oraz czy posiada znajomość jej technologii i przepisów dotyczących wytwarzania i zbywania materiału szkółkarskiego.
3.
Zezwolenia mogą dotyczyć wytwarzania materiału szkółkarskiego bez ograniczeń lub mogą ograniczać jego zakres do określonych roślin uprawnych lub kategorii materiału szkółkarskiego (drzewek, krzewów, bylin, podkładek, zrazów i nasion).
4. 3
Wojewódzki inspektor może cofnąć zezwolenie w całości lub w części, jeśli producent nie przestrzega przepisów i wymagań obowiązujących w wytwarzaniu bądź zbywaniu materiału szkółkarskiego albo nie uiszcza obowiązujących opłat hodowlanych.

Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, wymagania dotyczące:

1)
wytwarzania kwalifikowanego i standardowego materiału siewnego, izolacji przestrzennej od innych upraw, czystości gatunkowej i odmianowej, zdrowotności oraz maksymalnej ilości rozmnożeń materiałów hodowlanych, a w zależności od tego stopni kwalifikacji materiału siewnego, biorąc pod uwagę specyfikę wytwarzania materiału siewnego poszczególnych roślin,
2)
jakości materiału siewnego, a w szczególności zdolności kiełkowania lub tożsamości gatunkowej i odmianowej oraz zanieczyszczeń i zdrowotności, mając na uwadze konieczność zapewnienia wysokiej wartości siewnej tego materiału.
2 Art. 45 ust. 2 zmieniony przez art. 34 pkt 2 lit. a) ustawy z dnia 1 marca 2002 r. o zmianach w organizacji i funkcjonowaniu centralnych organów administracji rządowej i jednostek im podporządkowanych oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U.02.25.253) z dniem 1 kwietnia 2002 r.
3 Art. 45 ust. 4 zmieniony przez art. 34 pkt 2 lit. b) ustawy z dnia 1 marca 2002 r. o zmianach w organizacji i funkcjonowaniu centralnych organów administracji rządowej i jednostek im podporządkowanych oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U.02.25.253) z dniem 1 kwietnia 2002 r.