Rozdział 3 - Środki na realizację planu jednostek sfery budżetowej. - Narodowy plan społeczno-gospodarczy na lata 1986-1990.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1986.45.224

Akt utracił moc
Wersja od: 1 stycznia 1990 r.

Rozdział  3 11

Środki na realizację planu jednostek sfery budżetowej.

1. Zatrudnienie i wynagrodzenia w sferze budżetowej

Wzrost zatrudnienia w jednostkach sfery budżetowej wyniesie około 240 tys. osób.

W dziale oświata i wychowanie zatrudnienie wzrośnie o ok. 75 tys. osób. Wzrost ten pozwoli na zaspokojenie potrzeb placówek oświaty i wychowania, wynikających ze zwiększonej liczby uczniów.

W dziale ochrona zdrowia i opieka społeczna wzrost zatrudnienia wyniesie ok. 93 tys. osób, co zaspokoi potrzeby związane z oddawaniem do użytku nowych zadań rzeczowych i umożliwi zatrudnienie wszystkich absolwentów szkół medycznych.

W pozostałych działach sfery budżetowej przyrost zatrudnienia wyniesie ok. 72 tys. osób. Nastąpi on głównie w gospodarce mieszkaniowej i komunalnej, usługach komunalnych, kulturze i wypoczynku oraz w instytucjach finansowych i wymiaru sprawiedliwości.

Od 1989 r. zatrudnienie w sferze budżetowej będzie miało charakter informacyjny.

Wynagrodzenia w jednostkach sfery budżetowej będą kształtowane w odpowiedniej relacji do wynagrodzeń w sferze produkcji materialnej.

2. Nakłady inwestycyjne jednostek budżetowych ministerstw

Ustala się, że nakłady inwestycyjne jednostek budżetowych ministerstw wyniosą w pięcioleciu 407 mld zł, przy czym w drugiej połowie tego okresu nastąpi zmniejszenie globalnych rozmiarów inwestycji. W rezultacie w 1990 r. powinny one być określone na poziomie zrealizowanym w 1985 r.

W miarę możliwości zostaną zaspokojone potrzeby rozwojowe resortów: ochrony środowiska i zasobów naturalnych, zdrowia i opieki społecznej, edukacji narodowej oraz Polskiej Akademii Nauk.

3. Nakłady inwestycyjne władz terenowych

Ustala się, że nakłady inwestycyjne władz terenowych wyniosą w latach 1986-1990 - 1.057 mld zł.

Sposób wykorzystania nakładów inwestycyjnych, określony przez plany terytorialne, powinien być zgodny z głównymi kierunkami polityki społeczno-gospodarczej, ustalonymi niniejszym planem.

W gospodarce żywnościowej środki inwestycyjne należy kierować w pierwszej kolejności na realizację programu melioracji i zaopatrzenia wsi w wodę oraz poprawę stanu sieci elektroenergetycznej na wsi.

W celu realizacji programu melioracji gruntów rolnych Rada Ministrów zobowiąże wojewodów do ujęcia w projektach wojewódzkich planów społeczno-gospodarczych rzeczowych zadań melioracji według poniższego zestawienia:

WojewództwoMelioracje w tys. ha
12
stołeczne warszawskie 8,0
bialskopodlaskie15,0
białostockie32,0
bielskie 4,5
bydgoskie24,0
chełmskie10,0
ciechanowskie20,0
częstochowskie 7,0
elbląskie19,0
gdańskie 9,0
gorzowskie12,0
jeleniogórskie 5,0
kaliskie11,5
katowickie 3,0
kieleckie13,0
konińskie22,0
koszalińskie14,0
krakowskie 2,9
krośnieńskie 7,0
legnickie 5,0
leszczyńskie 9,0
lubelskie 8,6
łomżyńskie33,0
łódzkie 6,0
nowosądeckie 6,5
olsztyńskie37,0
opolskie 8,0
ostrołęckie17,2
pilskie17,5
piotrkowskie11,0
płockie26,0
poznańskie25,0
przemyskie10,0
radomskie17,5
rzeszowskie 7,0
siedleckie24,0
sieradzkie17,0
skierniewickie19,0
słupskie 9,0
suwalskie32,0
szczecińskie24,0
tarnobrzeskie10,0
tarnowskie13,0
toruńskie14,9
wałbrzyskie 3,2
włocławskie16,0
wrocławskie 9,2
zamojskie13,0
zielonogórskie12,5

Dla wspomagania realizacji tego zakresu melioracji tworzy się centralną rezerwę środków finansowych w wysokości 65 mld zł. Środki te zwiększają ogólną wielkość nakładów inwestycyjnych władz terenowych. Rada Ministrów określi wielkość udziału poszczególnych województw w tej rezerwie. W przypadku realizacji zadań rzeczowych przy niższych kosztach, środki rezerwy centralnej pozostają w dyspozycji rad narodowych, w razie zaś niewykonania zadań rzeczowych środki te podlegają zwrotowi i będą wykorzystane do finansowania zadań z zakresu melioracji w innych województwach.

W dziale oświata i wychowanie priorytet powinno uzyskać zwiększenie efektów rzeczowych, przede wszystkim w zakresie szkół podstawowych.

W celu tworzenia warunków wzrostu budownictwa mieszkaniowego należy zapewnić odpowiedni poziom inwestowania w uzbrojenie terenów i gospodarkę komunalną oraz rozwój produkcji materiałów budowlanych.

W dziedzinie ochrony zdrowia i opieki społecznej, w celu osiągnięcia zakładanych efektów rzeczowych należy skoncentrować środki na inwestycjach kontynuowanych, usprawnieniu ich realizacji, a zwłaszcza skróceniu cykli budowy.

W dziedzinie ochrony środowiska priorytet powinna uzyskać ochrona wód przed zanieczyszczeniem i utylizacja odpadów.

4. Dochody zasilające dla budżetów terenowych

Poziom dochodów zasilających dla budżetów terenowych oraz stawki procentowe naliczania udziałów w dochodach budżetu centralnego, a także udziały budżetu centralnego w dochodach budżetów wojewódzkich ustala się na lata 1989 i 1990 w ustawach budżetowych.

11 Część II rozdział 3 zmieniony przez uchwałę z dnia 31 stycznia 1989 r. (Dz.U.89.5.30) zmieniającą nin. uchwałę z dniem 14 lutego 1989 r.