Dział 11 - STAŁY SYSTEM OSZCZĘDZANIA. - Narodowy Plan Gospodarczy na rok 1949.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1949.26.189

Akt utracił moc
Wersja od: 1 stycznia 1949 r.

Dział  XI.

STAŁY SYSTEM OSZCZĘDZANIA.

Stały system oszczędzania winien objąć całą gospodarkę i administrację uspołecznioną. Należy wykorzystać wszystkie rezerwy i likwidować systematycznie marnotrawstwo.

W każdym przedsiębiorstwie należy sporządzić plan oszczędności, zawierający konkretne zadania. Wykonanie tego planu winno być poddane ścisłej kontroli.

W przemyśle uspołecznionym stały system oszczędzania winien objąć w szczególności zadania w dziedzinie oszczędnego zużycia surowców, materiałów pomocniczych, paliwa i energii elektrycznej i pełnego wykorzystania maszyn i urządzeń. Obniżenie faktycznych kosztów produkcji winno wynieść około 5%.

W rolnictwie gospodarstwa władania publicznego oraz w leśnictwie - administracja lasów państwowych będą prowadziły stałą walkę o zniżenie kosztów produkcji. Wprowadzone zostaną jednolite formy rachunkowości i sprawozdawczości, powiązane z zasadami systemu finansowego.

1.
W komunikacji i łączności nastąpi znaczna obniżka rzeczywistych kosztów własnych eksploatacji w wyniku usprawnienia ruchu, zwiększenia wydajności pracy, zlikwidowania przerostów w zatrudnieniu, oszczędności zużycia paliw oraz częściowego unowocześnienia urządzeń i taboru.
2.
W szczególności zmniejszenie zużycia węgla na kolejach normalnotorowych na 1.000 brutto tono-km wyniesie 9,3% w stosunku do zużycia w 1948 r.

W budownictwie wzmożona akcja oszczędzania materiałów obejmie rewizję norm i standartów budowlanych w celu uzyskania istotnych oszczędności, zwłaszcza w dziedzinie zużycia deficytowych materiałów budowlanych.

W uspołecznionym aparacie handlowym nastąpi obniżenie kosztów dystrybucji przez zwiększenie przelotności punktów sprzedaży, skrócenie cyklu obrotu i przeprowadzenie usprawnień organizacyjnych. Należy dążyć do obniżenia faktycznych kosztów dystrybucji o około 4%.

W administracji państwowej i samorządowej należy osiągnąć wydatne oszczędności w drodze likwidacji zbędnych ogniw, uproszczenia manipulacji i usunięcia przerostów osobowych.

1.
W zakresie inwestycji koszty zostaną obniżone przez:
a)
sporządzanie w zwiększonym zakresie szczegółowych projektów technicznych i kosztorysów przed przystąpieniem do właściwych robót,
b)
możliwie najszersze zastosowanie projektów typowych i kosztorysów wzorcowych,
c)
eliminowanie z projektów wszelkich zbędnych wydatków,
d)
rygorystyczne przestrzeganie standartów użytkowych,
e)
oszczędności w gospodarce materiałowej,
f)
racjonalizację i mechanizację pracy.
2.
Położony zostanie szczególny nacisk na koncentrację robót inwestycyjnych w czasie i na określonych obiektach.
3.
Zapewnione zostanie w zasadzie pierwszeństwo robót kontynuowanych przed robotami noworozpoczynanymi oraz podjęty zostanie wysiłek w kierunku jak najszybszego wykończania obiektów, rozpoczętych w roku 1948 lub w latach poprzednich.
4.
Zostanie w szerszym niż dotychczas stopniu położony nacisk na:
a)
niepodejmowanie robót bez zapewnienia dostatecznych środków technicznych i finansowych, poprowadzenie ich we właściwym tempie oraz dalszą kontynuację i ukończenie,
b)
nierozkładanie robót na czasokres dłuższy od podyktowanego względami technicznymi i ekonomicznymi;
c)
opracowywanie harmonogramów robót, ustalających ich przebieg i termin oddania obiektu do użytku.