Rozdział 2 - Krajowe podróże służbowe - Należności żołnierzy za podróże i przeniesienia służbowe.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2001.32.372

Akt utracił moc

Wersja od: 2 lipca 2000 r.

Rozdział  2

Krajowe podróże służbowe

§  3.

1. Polecenie odbycia krajowej podróży służbowej wydaje:

1) dowódca jednostki wojskowej lub upoważniony przez niego dowódca wydzielonego pododdziału - w stosunku do żołnierza pełniącego służbę w podległej mu jednostce wojskowej lub wydzielonym pododdziale, z wyjątkiem tego dowódcy i jego zastępcy,

2) bezpośredni przełożony dowódcy, o którym mowa w pkt 1 - w stosunku do dowódcy i jego zastępcy.

2. W przypadku żołnierza zamieszkałego poza stałym miejscem pełnienia służby dowódca, o którym mowa w ust. 1, może uznać, dla celów rozliczenia kosztów podróży służbowej, miejscowość zamieszkania za stałe miejsce pełnienia służby, jeżeli:

1) żołnierz wykonuje stale lub głównie czynności służbowe poza stałym miejscem pełnienia służby albo

2) spowoduje to zmniejszenie kosztów podróży służbowej.

3. Czas krajowej podróży służbowej określony w poleceniu wyjazdu służbowego obejmuje czas pomiędzy wyjazdem ze stałego miejsca pełnienia służby i powrotem do tego miejsca.

§  4.

1. Z tytułu krajowej podróży służbowej żołnierzowi, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, przysługują:

1) diety,

2) zwrot kosztów:

a) przejazdu na trasie od stałego miejsca pełnienia służby do miejscowości stanowiącej cel podróży służbowej i z powrotem,

b) noclegów lub ryczałt za nocleg,

c) dojazdu środkami komunikacji miejscowej w formie ryczałtu,

3) zwrot innych niezbędnych i udokumentowanych wydatków.

2. Należności, o których mowa w ust. 1, nie przysługują żołnierzowi odbywającemu podróż służbową w składzie załogi jednostki pływającej albo przebywającemu na tej jednostce - za czas wykonywania przez niego zadań służbowych w morzu i w portach.

3. Żołnierzowi, którego zwykłe obowiązki służbowe polegają na stałym wykonywaniu czynności służbowych na obszarze garnizonu obejmującego swoim terytorium granice administracyjne kilku miejscowości, w przypadku odbywania krajowej podróży służbowej na obszarze tego garnizonu przysługuje jedynie zwrot kosztów przejazdów określonych w ust. 1 pkt 2 lit. a).

§  5.

1. Kwotę diety ustala się w wysokości określonej w przepisach w sprawie zasad ustalania oraz wysokości należności przysługujących pracownikom z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju, wydanych na podstawie Kodeksu pracy.

2. Jeżeli krajowa podróż służbowa trwa:

1) nie dłużej niż dobę i wynosi:

a) mniej niż 8 godzin - dieta nie przysługuje,

b) od 8 do 12 godzin - przysługuje 1/2 diety,

c) ponad 12 godzin - przysługuje dieta w pełnej wysokości,

2) dłużej niż jedną dobę - za każdą dobę przysługuje dieta w pełnej wysokości, a za niepełną, ale rozpoczętą dobę:

a) do 8 godzin - przysługuje 1/2 diety,

b) ponad 8 godzin - przysługuje dieta w pełnej wysokości.

3. Dieta nie przysługuje:

1) w szczególności za czas pobytu w stałym miejscu pełnienia służby, miejscu zamieszkania lub na leczeniu w zakładzie leczniczym,

2) jeżeli na podstawie odrębnych przepisów żołnierz z tytułu odbywania podróży służbowej otrzymał bezpłatne wyżywienie w naturze lub równoważnik pieniężny w zamian za wyżywienie.

4. Przepisów ust. 2 i ust. 3 pkt 2 nie stosuje się do żołnierza zawodowego odbywającego podróż służbową:

1) w celu uczestniczenia w ćwiczeniach lub szkoleniach zorganizowanych oddziałów lub pododdziałów wojskowych,

2) w związku z czasową zmianą miejsca postoju jednostki wojskowej lub wydzielonego pododdziału.

5. Żołnierzowi, o którym mowa w ust. 4, przysługuje za czas podróży służbowej odbywanej w celu określonym:

1) w pkt 1 - 125%,

2) w pkt 2 - 100%

- diety za każdą pełną dobę wykonywania zadań poza stałym miejscem pełnienia służby lub miejscem zamieszkania.

§  6.

1. Środek transportu odpowiedni do odbycia podróży służbowej określa w poleceniu wyjazdu służbowego dowódca, o którym mowa w § 3 ust. 1, uwzględniając posiadane przez żołnierza uprawnienia do przejazdów bezpłatnych lub ulgowych, dogodność połączeń na danej trasie oraz termin i pilność załatwienia sprawy.

2. Przejazd środkami transportu przedsiębiorstwa "Polskie Koleje Państwowe" na obszarze kraju każdym rodzajem pociągu odbywa:

1) generał (admirał), oficer starszy albo inny oficer zajmujący stanowisko służbowe przewidziane w etacie dla oficera starszego - w klasie pierwszej,

2) inny żołnierz - w klasie drugiej, przy czym w uzasadnionych przypadkach dowódca może zezwolić na przejazd w klasie pierwszej.

3. Żołnierz, który w czasie podróży służbowej na obszarze kraju towarzyszy przedstawicielom państw obcych przebywającym na terenie Rzeczypospolitej Polskiej na zaproszenie organów państwowych lub wojskowych, niezależnie od przysługujących mu uprawnień, odbywa przejazd tym samym środkiem transportu oraz tym samym jego rodzajem i w tej samej klasie, którym podróżują ci przedstawiciele.

4. Na wniosek żołnierza dowódca jednostki wojskowej może wyrazić zgodę na przejazdy w krajowej podróży służbowej pojazdem niepozostającym w dyspozycji Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej.

§  7.

1. Zwrot kosztów przejazdu obejmuje cenę biletu określonego środka transportu, z uwzględnieniem posiadanej przez żołnierza ulgi na dany środek transportu, bez względu na to, z jakiego tytułu ulga przysługuje.

2. Zwrotu kosztów przejazdu wagonem sypialnym, z miejscami do leżenia lub opłat dodatkowych za przejazd oraz przelotu samolotem dokonuje się żołnierzowi w wysokości udokumentowanej biletami.

3. Żołnierzowi odbywającemu, za zgodą dowódcy jednostki wojskowej, przejazdy w krajowej podróży służbowej pojazdem, o którym mowa w § 6 ust. 4, przysługuje zwrot kosztów przejazdu według stawek za 1 km przebiegu, określonych na podstawie przepisów w sprawie warunków ustalania i zasad zwrotu kosztów używania do celów służbowych samochodów osobowych, motocykli i motorowerów niebędących własnością pracodawcy.

§  8.

1. Żołnierzowi przebywającemu w krajowej podróży służbowej przysługuje zwrot kosztów przejazdów do miejscowości zamieszkania w czasie wolnym od wykonywania czynności służbowych tylko wtedy, gdy spowoduje to zmniejszenie łącznych kosztów podróży. Warunek ten nie dotyczy żołnierza zawodowego odbywającego krajową podróż służbową trwającą dłużej niż 10 dni.

2. W przypadku zbiegu uprawnień do przejazdu, o którym mowa w ust. 1, i realizowanego na podstawie odrębnych przepisów przejazdu na koszt wojska, żołnierzowi przysługuje tylko jeden przejazd.

§  9.

1. Za każdą rozpoczętą dobę odbywania krajowej podróży służbowej żołnierzowi przysługuje ryczałt na pokrycie kosztów dojazdów środkami komunikacji miejscowej w wysokości 20% diety.

2. Ryczałt nie przysługuje, jeżeli żołnierz odbywa podróż służbową pojazdem służbowym lub pojazdem, o którym mowa w § 6 ust. 4, albo gdy nie ponosi kosztów, na których pokrycie przeznaczony jest ten ryczałt.

§  10.

1. Za nocleg żołnierzowi przysługuje zwrot kosztów noclegu w wysokości potwierdzonej rachunkiem.

2. Żołnierzowi, któremu w czasie krajowej podróży służbowej nie zapewniono bezpłatnego noclegu lub zakwaterowania albo który nie przedłożył rachunku za pobyt w kwaterze prywatnej lub w hotelu, przysługuje ryczałt za każdy nocleg w wysokości 150% diety.

3. Ryczałt za nocleg przysługuje wówczas, gdy nocleg trwał co najmniej 6 godzin przypadających w porze nocnej między godziną 22⁰⁰ a 6⁰⁰.

4. Zwrot kosztów noclegu lub ryczałt za nocleg nie przysługuje żołnierzowi:

1) za czas przejazdu wagonem sypialnym lub z miejscami do leżenia oraz za czas pobytu w stałym miejscu pełnienia służby, zamieszkania lub zameldowania na pobyt stały,

2) w przypadku gdy z miejscowości stanowiącej cel podróży służbowej istnieje dogodne połączenie komunikacyjne umożliwiające codzienny powrót do stałego miejsca pełnienia służby lub miejscowości zamieszkania albo zameldowania na pobyt stały,

3) w przypadku wykonywania zadań służbowych w porze nocnej, o której mowa w ust. 3, z wyjątkiem przypadków, gdy zadania te wymagają korzystania z usług zakładów hotelarskich,

4) w przypadkach określonych w § 5 ust. 4.

§  11.

1. Żołnierzowi odbywającemu krajową podróż służbową, na jego wniosek, dowódca, który zarządził odbycie tej podróży, przyznaje zaliczkę na niezbędne koszty podróży.

2. Wypłaty należności z tytułu krajowej podróży służbowej dokonuje się na podstawie rachunku kosztów podróży sporządzonego przez żołnierza.

3. Fakt zapewnienia żołnierzowi będącemu w krajowej podróży służbowej bezpłatnego noclegu lub zakwaterowania albo nieodpłatnego wyżywienia odnotowuje w skierowaniu dowódca jednostki wojskowej realizujący te świadczenia.

4. Diety, o których mowa w § 5 ust. 5, wypłaca się do 10 dnia każdego miesiąca za miesiąc poprzedni, na podstawie zatwierdzonego przez dowódcę wykazu liczby dni, w których wykonywane były zadania uprawniające do tej należności.