Rozdział 2 - Podróże służbowe, delegacje i przeniesienia w kraju, na obszarze w. m. Gdańska i na całym obszarze wojennym. - Należności za podróże służbowe, delegacje i przeniesienia żołnierzy wojska i marynarki wojennej oraz funkcjonariuszów państwowych administracji wojskowej w czasie wojny i mobilizacji.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1939.61.401

Akt utracił moc
Wersja od: 23 marca 1939 r.

Rozdział  II.

Podróże służbowe, delegacje i przeniesienia w kraju, na obszarze w. m. Gdańska i na całym obszarze wojennym.

§  4.
1.
Czasowe opuszczenie przez osoby wymienione w § 1 na zlecenie przełożonego w celach służbowych: miejscowości poza obszarem wojennym, w której posiadają one stałą przynależność służbową albo miejsca zakwaterowania na obszarze wojennym stanowi:
1)
podróż służbowa, jeżeli zlecone czynności służbowe wykonuje żołnierz lub funkcjonariusz państwowy z ramienia swej władzy służbowej;
2)
delegację, jeżeli w celach służbowych został żołnierz lub funkcjonariusz państwowy czasowo oddany do dyspozycji innej władzy.
2.
Należności za podróże służbowe lub delegacje nie służą w razie:
1)
czasowego skierowania żołnierza lub funkcjonariusza państwowego, pełniących służbę poza obszarem wojennym, do miejsca położonego bliżej niż dwa km od budynku, w którym mieści się jego urząd;
2)
czasowego skierowania żołnierza lub funkcjonariusza państwowego, pełniących służbę na obszarze wojennym, do miejsca położonego bliżej niż pięć km od miejsca zakwaterowania;
3)
czasowego skierowania żołnierza lub funkcjonariusza państwowego z jednej jednostki organizacyjnej do drugiej na obszarze operacyjnym, jeżeli przy tym skierowaniu nie zachodzi potrzeba opuszczenia obszaru operacyjnego;
4)
podróży i marszów w oddziałach zwartych oraz podróży i marszów, za które służą specjalne należności;
5)
podróży i marszów na obszarze wojennym, spowodowanych wykonywaniem zadań i czynności objętych regulaminem służby polowej oraz wynikłych z operacyjnego użycia służb.
§  5.
1.
Podróż służbowa oraz delegacja do jednej miejscowości może trwać zasadniczo tylko sześć tygodni. Jeżeli po upływie tego czasu zachodzi potrzeba dalszego pełnienia przez odbywającego podróż lub delegację czynności służbowych w miejscowości, do której został skierowany, wówczas miejscowość ta staje się jego zwykłym miejscem służbowym i za dłuższy w niej pobyt nie służą należności z tytułu podróży lub delegacji. W tym przypadku powrót do dawnego miejsca służbowego uważa się za przeniesienie w rozumieniu rozporządzenia niniejszego.
2.
Naczelny Wódz, Minister Spraw Wojskowych oraz upoważnione przez niego władze mogą w wyjątkowych przypadkach przedłużać ustalony w ust. 1 okres sześciu tygodni.
3.
Ograniczenie czasu wskazane w ust. 1 nie dotyczy funkcjonariuszów państwowych, pozostających w podróży służbowej lub delegacji na obszarze wojennym.
§  6.
1.
Przeniesieniem w rozumieniu rozporządzenia niniejszego jest zmiana stałego miejsca służbowego, połączona ze zmianą miejscowości, a na obszarze wojennym - zmiana stałej przynależności służbowej.
2.
Należności za przeniesienie nie służą:
1)
jeżeli odległość od budynku, w którym mieści się dotychczasowa siedziba służbowa poza obszarem wojennym, do nowego miejsca służbowego wynosi mniej niż dwa km;
2)
jeżeli odległość od dotychczasowego do nowego miejsca zakwaterowania na obszarze wojennym wynosi mniej niż pięć km.