Najniższe emerytury i renty.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1968.3.17

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 1973 r.

ROZPORZĄDZENIE

RADY MINISTRÓW

z dnia 25 stycznia 1968 r.

w sprawie najniższych emerytur i rent.

Na podstawie art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 23 stycznia 1968 r. o powszechnym zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin (Dz. U. Nr 3, poz. 6) oraz art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 23 stycznia 1968 r. o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin (Dz. U. Nr 3, poz. 11) zarządza się, co następuje:

§ 1. Ustala się następujące kwoty najniższych emerytur i rent dla pracownikowi ich rodzin:

Rodzaj świadczeń	Wysokość w złotych:
	od dnia 1 stycznia 1968 r. do dnia 31 grudnia 1968 r.	od dnia 1 stycznia 1969 r. do dnia 31 grudnia 1969 r.	od dnia 1 stycznia 1970 r.
emerytura	760	820	900
renta inwalidzka z tytułu inwalidztwa powstałego wskutek wypadku w zatrudnieniu lub choroby zawodowej dla:
inwalidów I grupy	1.020	1.130	1.250
inwalidów II grupy	820	880	950
inwalidów III grupy	620	670	720
renta inwalidzka z tytułu inwalidztwa powstałego z innych przyczyn niż wypadek w zatrudnieniu lub choroba zawodowa dla:
inwalidów I grupy	900	1.030	1.150
inwalidów II grupy	720	780	850
inwalidów III grupy	520	580	650
renta rodzinna dla:
1 osoby	620	660	700
2 osób	690	730	770
3 i więcej osób	760	800	850

§ 2. Ustala się następujące kwoty najniższych rent dla inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin:

Rodzaj renty	Wysokość w złotych od dnia 1 stycznia 1968 r.
renta inwalidzka z tytułu inwalidztwa pozostającego w związku ze służbą wojskową dla:
inwalidów I grupy	1.750
inwalidów II grupy	1.100
inwalidów III grupy	720
renta inwalidzka z tytułu inwalidztwa nie pozostającego w związku ze służbą wojskową dla:
inwalidów I grupy	1.150
inwalidów II grupy	850
inwalidów III grupy	650
renta rodzinna dla:
1 osoby	700
2 osób	770
3 i więcej osób	850

§  3.

1. Kwoty emerytur i rent określone w §§ 1 i 2 obejmują wszystkie wzrosty oraz dodatki, z wyjątkiem:

1) dodatku z tytułu odznaczeń państwowych,

2) dodatków rodzinnych,

3) dodatku z tytułu zaliczenia do I grupy inwalidów osoby pobierającej emeryturę lub rentę rodzinną.

2. Kwoty emerytur i rent przyznanych w wysokości określonej w §§ 1 i 2 w zamian za renty pobierane na podstawie przepisów obowiązujących przed dniem 1 stycznia 1968 r. obejmują również świadczenia dodatkowe, z wyjątkiem ekwiwalentu za wzrost czynszu mieszkaniowego, przysługującego w dniu 31 grudnia 1967 r.

3. Dodatek z tytułu odznaczeń państwowych dla rencisty pobierającego rentę inwalidzką I grupy inwalidów, z wyjątkiem rent I grupy inwalidów z tytułu inwalidztwa pozostającego w związku ze służbą wojskową, oblicza się od renty inwalidzkiej ustalonej dla inwalidów II grupy.

4. Jeżeli do renty rodzinnej uprawnionych jest dwóch lub więcej członków rodziny, dodatek z tytułu odznaczeń państwowych oblicza się od kwoty renty, jaka przysługiwałaby, gdyby do renty uprawniony był tylko jeden członek rodziny.

§  4.

1. Jeżeli podstawę wymiaru emerytury lub renty pracownika zatrudnionego w niepełnym wymiarze czasu pracy stanowi zarobek niższy od kwot określonych w § 1 dla emerytury lub odpowiedniej renty, wysokość tych świadczeń równa się kwocie podstawy ich wymiaru.

2. Kwoty emerytur i rent obliczone w myśl ust. 1 obejmują wszystkie wzrosty oraz dodatki, z wyjątkiem:

1) dodatków rodzinnych,

2) dodatku z tytułu zaliczenia do I grupy inwalidów.

3. Obliczona w myśl ust. 1 kwota renty inwalidzkiej dla inwalidów I grupy wraz z wszystkimi wzrostami i dodatkami, z wyjątkiem dodatków rodzinnych, nie może przekraczać kwoty określonej w § 1 dla inwalidów tej grupy.

4. Przepisy ust. 1-3 stosuje się do emerytur i rent przyznanych na wniosek zgłoszony po dniu 31 grudnia 1967 r.

§ 5. Emerytury i renty określone w §§ 1, 2 i 4 w czasie osiągania przez rencistę zarobku z tytułu zatrudnienia lub dochodu z innych źródeł podlegają zawieszeniu na zasadach określonych w przepisach o zawieszaniu prawa do emerytur i rent, z wyjątkiem rent inwalidzkich:

1) dla inwalidów I grupy z tytułu inwalidztwa pozostającego w związku ze służbą wojskową, które wypłaca się w pełnej wysokości,

2) dla inwalidów I grupy z tytułu inwalidztwa powstałego wskutek wypadku w zatrudnieniu lub choroby zawodowej albo z innych przyczyn, które wypłaca się w wysokości ustalonej dla rent inwalidzkich II grupy,

3) dla inwalidów II i III grupy z tytułu inwalidztwa pozostającego w związku ze służbą wojskową albo powstałego wskutek wypadku w zatrudnieniu lub choroby zawodowej, które wypłaca się w wysokości zmniejszonej o 25%.

§ 6. Osobom zatrudnionym, pobierającym emerytury lub renty w wysokości ustalonej w myśl §§ 1 lub 2, nie przysługuje dodatek do wynagrodzenia, o którym mowa w § 2 uchwały nr 103 Rady Ministrów z dnia 16 marca 1963 r. w sprawie podwyżki wynagrodzeń za pracę najniżej zarabiających pracowników przedsiębiorstw, instytucji i urzędów oraz obniżenia skali podatku od wynagrodzeń (Monitor Polski Nr 25, poz. 124).

§  7.

1. Przepisy rozporządzenia stosuje się odpowiednio do emerytur i rent określonych w przepisach:

1) ustawy z dnia 28 maja 1957 r. o zaopatrzeniu emerytalnym górników i ich rodzin (Dz. U. z 1968 r. Nr 3, poz. 19),

2) ustawy z dnia 13 grudnia 1957 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych i nadterminowych oraz ich rodzin (Dz. U. z 1963 r. Nr 55, poz. 299),

3) ustawy z dnia 31 stycznia 1959 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszów Milicji Obywatelskiej oraz ich rodzin (Dz. U. Nr 12, poz. 70),

4) ustawy z dnia 10 grudnia 1959 r. o Służbie Więziennej (Dz. U. Nr 69, poz. 436),

5) ustawy z dnia 23 stycznia 1968 r. o świadczeniach pieniężnych przysługujących w razie wypadków przy pracy (Dz. U. Nr 3, poz. 8),

6) ustawy z dnia 23 stycznia 1968 r. o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników kolejowych i ich rodzin (Dz. U. Nr 3, poz. 10).

2. Najniższe renty przyznane na podstawie przepisów wymienionych w ust. 1 pkt 2-4 ustala się w wysokości określonej w § 2, z tym że wysokość rent inwalidzkich z tytułu inwalidztwa pozostającego w związku ze służbą ustala się w kwotach przewidzianych w tym przepisie dla rent z tytułu inwalidztwa pozostającego w związku ze służbą wojskową.

§ 8. Właściwi ministrowie oraz Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych ustalą - każdy w swoim zakresie - w porozumieniu z Przewodniczącym Komitetu Pracy i Płac wysokość rent przyznanych w drodze wyjątku do dnia 31 grudnia 1967 r.

§  9.

1. Traci moc uchwała nr 146 Rady Ministrów z dnia 27 czerwca 1967 r. w sprawie podwyższenia najniższych rent (Monitor Polski Nr 35, poz. 163).

2. 1 (uchylony).

§ 10. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1968 r.

¹ § 9 ust. 2 uchylony przez § 3 rozporządzenia z dnia 13 grudnia 1972 r. w sprawie najniższej emerytury i najniższych rent z ubezpieczenia społecznego rzemieślników (Dz.U.72.54.353) z dniem 1 stycznia 1973 r.