Oddział f - Wyjątki. - Moratorjum w sprawie prawno-prywatnych pretensji pieniężnych w b. zaborze austrjackim.

Dziennik Ustaw

Dz. Praw P. Pol.1919.51.332

Akt utracił moc
Wersja od: 1 stycznia 1922 r.

f)

Wyjątki.

Postanowienia art. 20 do 29 nie mają zastosowania do roszczeń przeciw publicznym korporacjom, przeciw bankom krajowym i akcyjnym, kasom oszczędności, stowarzyszeniom kredytowym i innym instytucjom kredytowym.

Prawo wzajemności.

Jeżeli wierzyciele mający miejsce zamieszkania (siedzibę) w kraju mogą dochodzić swych roszczeń prywatno-prawnych w innych państwach tylko w mniejszej mierze lub pod ograniczeniami dalej idącemi, niż to w niniejszej ustawie postanowiono, podlegają roszczenia wierzycieli, mających w tem państwie miejsce zamieszkania (siedzibę), równym ograniczeniom.

Postanowienia o należytościach prawnych.

1.
Jeżeli uiszczono należytość za protest już przy zakładaniu protestu z powodu niezapłacenia kwoty częściowej za weksel, protest z powodu nieuiszczenia dalszej zapłaty jest wolny od należytości według p. 116, lit. g. ustawy z dnia 13 grudnia 1862, Dz. p. p. Nr. 89. Postanowienia rozporządzenia ministerjalnego z dnia 11 stycznia 1917, Dz. p. p. Nr. 24, mają odpowiednie zastosowanie.
2.
Oznaczone w art. 26 oświadczenie akceptanta (przekazanego), wystawcy własnego weksla, lub domicyljata albo posiadacza weksla nie podlega należytości.

Ustawa ta wchodzi w życie w dniu 1 lipca 1919. Równocześnie traci moc obowiązującą rozporządzenie Polskiej Komisji Likwidacyjnej i Tymczasowego Komitetu Rządzącego z dnia 24 grudnia 1918, Dz. rozp. P. K. L. Nr. 15.

Rada Ministrów władna jest przedłużać moc obowiązującą niniejszej ustawy, jak również rozszerzać postanowienia art. 7-a na inne osoby, które z powodu wypadków wojennych zasługują na uwzględnienie i wydawać zarządzenia co do stopniowego uchylenia moratorjum.

Wykonanie niniejszej ustawy porucza się Ministrowi Sprawiedliwości.