Oddział d - Weksle i czeki. - Moratorjum w sprawie prawno-prywatnych pretensji pieniężnych w b. zaborze austrjackim.

Dziennik Ustaw

Dz. Praw P. Pol.1919.51.332

Akt utracił moc
Wersja od: 1 stycznia 1922 r.

d)

Weksle i czeki.

1.
Postanowienia art. 20 i 21 mają odpowiednie zastosowanie do weksli. O treści prawomocnej uchwały, którą uchylono dla weksli ustawowe moratorjum, winien wierzyciel zawiadomić zwrotnie zobowiązanych, o ile adres jest znany i komunikacja pocztowa istnieje.
2.
Uchylenie ustawowego moratorjum ma skutek tylko wobec dłużnika, przeciw któremu zostało orzeczone.
1.
Przez prawomocne uchylenie ustawowego moratorjum weksel, który nie zapadł już przed 1 sierpnia 1914, staje się co do kwoty wyjętej z pod moratorjum płatny za okazaniem. Okazanie nie jest dopuszczalne przed dniem w uchwale sądowej oznaczonym. Wraz z wekslem należy okazać uchwałę sądową.
2.
Przeciw zwrotnie zobowiązanym z weksli oznaczonego w ust. 1 rodzaju można postawić wniosek na uchylenie ustawowego moratorjum tylko o tyle, o ile ustawowe moratorjum wobec akceptanta (wystawcy własnego weksla) prawomocne uchylono.
3.
W razie zapłaty częściowej należy zaznaczyć na wekslu kiedy, kto i w jakiej wysokości zapłatę uskutecznił. Płacącemu należy wydać pokwitowanie na odpisie weksla.
1.
Jeżeli zwrotnie zobowiązany uskutecznia częściową zapłatę (art. 21 i 23) na weksel, który zapadł przed dniem 1 sierpnia 1914, to może on prócz zaznaczenia stosownie do art. 24, ust. 3, i pokwitowania zażądać uwierzytelnionego odpisu protestu. Wydanie uwierzytelnionego odpisu należy zanotować na proteście. Dla każdej częściowej zapłaty można wydać nie więcej niż jeden duplikat lub jeden uwierzytelniony odpis protestu. Podpis austro-węgierskiego Banku na odpisie protestu zastępuje uwierzytelnienie tegoż.
2.
Jeżeli zwrotnie zobowiązany dochodzi zwrotu uiszczonej przez siebie częściowej zapłaty przeciw swoim poprzednikom lub akceptantowi, to należy przy wekslach, które zapadły przed dniem 1 sierpnia 1914, dołączyć pokwitowanie i uwierzytelniony odpis protestu, w wypadkach zaś uwolnienia od protestu pokwitowanie i uwierzytelniony odpis weksla.

1. 22
Przy wekslach, wystawionych przed dniem 1 października 1915 a które zapadły lub zapadną między dniem 1 sierpnia 1914 a 30 czerwca 1920 r., należy uiszczenie częściowej zapłaty (art. 21 i 23) stwierdzić protestem i to także wówczas, gdy od protestu zwolniono. Poprzedników należy zawiadomić stosownie do artykułów 45 do 47 u. w.
2.
Przy wekslach, oznaczonych w ust. 1, można protest z powodu nieuiszczenia częściowej zapłaty zastąpić:
a)
oświadczeniem akceptanta (przekazanego), wystawcy własnego weksla lub domicyljata;
b)
oświadczeniem posiadacza weksla, jeżeli można na niego przekazać czek stosownie do § 1 ustawy z dnia 3 kwietnia 1906, Dz. p. p. Nr . 84, z wyjątkiem wypadku, gdy nie można odszukać lokalu zarobkowego osoby, której się miało prezentować, albo w braku tegoż jej mieszkania.
3.
Oświadczenie musi być umieszczone na wekslu lub na połączonej z nim karcie (allonge) i podpisane przez zeznającego je. Ma ono zawierać dzień prezentowania i uwagę, że zapłaty nie uiszczono - lub że osoby, której się miało prezentować nie zastano. Dla zachowania praw wekslowych należy nadto w terminie do założenia protestu uskutecznić uwierzytelnienie odpisu weksla, zaopatrzonego oświadczeniem. Uwierzytelnienie odpisu należy zaznaczyć na wekslu. Dla każdej zapłaty częściowej można uwierzytelniać nie więcej jak jeden odpis weksla. Podpis austro-węgierskiego Banku na odpisie weksla zastępuje uwierzytelnienie tegoż.
4.
Jeżeli zwrotnie zobowiązany uiszcza częściowo zapłatę za weksel, oznaczony w ust. 1, wówczas może on prócz zaznaczenia według art. 24, ust. 3, i pokwitowania żądać wydania uchwały sądowej, którą uchylono ustawowe moratorjum, tudzież protestu co do nieuiszczonej częściowej zapłaty, lub gdy protest zastąpiono jednem z oznaczonych w ust. 2 oświadczeń, odpisu weksla uwierzytelnionego według przepisu ust. 3.
5.
Jeśli zwrotnie zobowiązany dochodzi przeciw poprzednikom lub akceptantowi zwrotu uiszczonej przezeń zapłaty częściowej, to należy przy wekslach, oznaczonych w ust. 1, przedłożyć prócz uchwały o uchyleniu ustawowego moratorjum pokwitowanie i protest lub odpis weksla uwierzytelniony według przepisu ust. 3.

Na podstawie weksli, dla których uchylono częściowe ustawowe moratorjum, dopuszczalne są skargi tylko co do kwoty, która stała się płatna.

Postanowienia art. 23 do 27 mają odpowiednie zastosowanie do czeków, które stały się płatne przed 1 sierpnia 1914.

21 Art. 26:

- zmieniony przez § VII i VIII rozporządzenia z dnia 10 czerwca 1920 r. w przedmiocie odroczenia zapłaty prywatnoprawnych wierzytelności pieniężnych w b. zaborze austrjackim (Dz.U.20.50.309) z dniem 1 lipca 1920 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst ze względu na swoją bezprzedmiotowość.

Z dniem 1 stycznia 1921 r. termin, przesunięty już rozporządzeniem z dnia 20 grudnia 1919 r. (Dz.U.19.98.521) i z dnia 10 czerwca 1923 roku (Dz.U.20.50.309), ustanawia się następujący nowy termin zamiast "31 grudnia 1919 r.": dzień trzydziesty czerwca 1921 roku, zgodnie z § 1 lit. a) rozporządzenia z dnia 16 grudnia 1920 r. w przedmiocie odroczenia zapłaty prywatno-prawnych wierzytelności pieniężnych na obszarze okręgu Sądu Apelacyjnego we Lwowie (Dz.U.20.119.789).

Z dniem 1 lipca 1921 r. termin przesunięty już rozporządzeniami rozporządzeniami z dnia 20 grudnia 1919 roku (Dz.U.19.98.521), z dnia 10 czerwca 1920 roku (Dz.U.20.50.309) i z dnia 16 grudnia 1920 roku (Dz.U.20.119.789) ustanawia się następujący nowy termin zamiast "trzydziesty czerwca 1921 roku": dzień trzydziesty pierwszy grudnia 1921 roku, zgodnie z § 1 lit. a) rozporządzenia z dnia 11 czerwca 1921 r. w przedmiocie odroczenia zapłaty prywatno-prawnych wierzytelności pieniężnych w okręgu Sądu Apelacyjnego we Lwowie (Dz.U.21.51.317).

Z dniem 1 stycznia 1922 r. ustanawia się zamiast 31 grudnia 1921 r. termin 30 czerwca 1922 r., zgodnie z § 7 rozporządzenia z dnia 21 grudnia 1921 r. w przedmiocie odroczenia zapłaty prywatno-prawnych wierzytelności pieniężnych w okręgu sądu apelacyjnego we Lwowie (Dz.U.21.106.777).

22 Art. 26 ust. 1 zmieniony przez art. 1 lit. a) rozporządzenia z dnia 20 grudnia 1919 r. (Dz.U.19.98.521) zmieniającego nin. ustawę z dniem 1 stycznia 1920 r.