Rozdział 4 - Przepisy przejściowe i końcowe. - Mieszkania służbowe i zakładowe.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1952.29.196

Akt utracił moc
Wersja od: 25 czerwca 1952 r.

Rozdział  4.

Przepisy przejściowe i końcowe.

§  20.
Lokale mieszkalne, znajdujące się na terenie państwowych gospodarstw: rolnych, hodowlanych, ogrodniczych i rybnych, na terenie parków narodowych oraz w terenowych jednostkach państwowego gospodarstwa leśnego - są mieszkaniami służbowymi tych zakładów pracy.
§  21.
1.
Państwowe gospodarstwa rolne, hodowlane, ogrodnicze i rybne, parki narodowe i terenowe jednostki państwowego gospodarstwa leśnego mogą żądać opróżnienia mieszkań służbowych, zajmowanych przez osoby nie będące pracownikami tych zakładów pracy, bez obowiązku dostarczenia mieszkania zastępczego.
2.
Jednakże osobom tym przysługuje prawo do mieszkania zastępczego w przypadkach, gdy w związku z zatrudnieniem w tych zakładach pracy trwale utraciły zdolność do wykonywania pełnionej pracy lub przeszły w stan spoczynku z nabyciem prawa do zaopatrzenia.
3.
Członkom rodzin pracowników zmarłych w czasie zatrudnienia w zakładach pracy, o których mowa w ust. 1, przysługuje prawo do mieszkania zastępczego. Dotyczy to tylko wstępnych, małżonka zmarłego i tych pozostałych członków rodziny, którzy nie usamodzielnili się gospodarczo, jeśli wymienione osoby pozostawały we wspólnym gospodarstwie domowym ze zmarłym pracownikiem.
§  22.
W przypadku reorganizacji zakładu pracy, przejęcia go przez inny zakład pracy lub połączenia się z innym zakładem pracy - mieszkania służbowe przechodzą do dyspozycji zakładu przejmującego lub powstałego w wyniku połączenia. W przypadku podziału dotychczasowego zakładu pracy na dwa lub więcej zakładów pracy władza naczelna zakładów dokona za zgodą Państwowej Komisji Lokalowej rozdziału mieszkań między nowopowstające zakłady pracy.
§  23.
Pracownicy zajmujący mieszkania, zaliczone według dotychczasowych przepisów do kategorii mieszkań służbowych, uiszczają czynsz i opłaty związane z używaniem tych mieszkań, jeżeli należności te opłacali dotychczas.
§  24.
1.
Dotychczasowe mieszkania służbowe stają się mieszkaniami służbowymi w rozumieniu niniejszego rozporządzenia.
2.
Do mieszkań, które w myśl dotychczas obowiązujących przepisów były mieszkaniami pracowniczymi, stosuje się nadal te przepisy do czasu opróżnienia tych mieszkań, chyba że będą uznane za mieszkania zakładowe.
3.
Prezes Rady Ministrów może wszystkie lub niektóre kategorie mieszkań, o których mowa w ust. 2, poddać przepisom niniejszego rozporządzenia o mieszkaniach służbowych.
§  25.
W przypadku gdy zakład pracy nie dokonał przydziału przewidzianego w § 22 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 21 czerwca 1950 r. w sprawie mieszkań służbowych i mieszkań pracowniczych (Dz. U. R. P. Nr 28, poz. 257, z 1951 r. Nr 2, poz. 7 i z 1952 r. Nr 14, poz. 86) - do mieszkania tego stosuje się przepisy § 24 ust. 2 i 3 niniejszego rozporządzenia.
§  26.
Przepisów niniejszego rozporządzenia nie stosuje się do mieszkań pozostających w dyspozycji władz wojskowych i bezpieczeństwa publicznego.
§  27.
Przepisy niniejszego rozporządzenia nie naruszają uprawnień i ulg opartych na innych przepisach, w szczególności na przepisach dekretu z dnia 6 września 1951 r. o szczególnych uprawnieniach i ulgach dla żołnierzy kadrowej służby wojskowej i ich rodzin (Dz. U. R. P. Nr 46, poz. 339).
§  28.
Z zastrzeżeniem przepisu § 24 ust. 2 traci moc rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 21 czerwca 1950 r. w sprawie mieszkań służbowych i mieszkań pracowniczych (Dz. U. R. P. z 1950 r. Nr 28, poz. 257, z 1951 r. Nr 2, poz. 7 i z 1952 r. Nr 14, poz. 86).
§  29.
Wykonanie rozporządzenia porucza się Prezesowi Rady Ministrów i wszystkim ministrom.
§  30.
Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.