Rozdział 5 - Postanowienia dotyczące specjalnie radiokomunikacyj - Międzynarodowa Konwencja Telekomunikacyjna, Protokół końcowy do Konwencji i Protokoły dodatkowe do Konwencji. Atlantic City.1947.10.02.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1949.59.460

Akt utracił moc
Wersja od: 14 maja 1949 r.

ROZDZIAŁ  V

Postanowienia dotyczące specjalnie radiokomunikacyj

ARTYKUŁ 42
Racjonalne wykorzystywanie częstotliwości i szerokości wstęgi widma

Członkowie i Członkowie Stowarzyszeni uznają za pożądane ograniczyć do minimum ilość częstotliwości i szerokość wstęgi widma, które jest niezbędne dla zadowalającego działania potrzebnych służb.

ARTYKUŁ 43
Wzajemna korespondencja
1.
Stacje pełniące wymianę radiokomunikacyjną w służbie ruchomej obowiązane są, w granicach normalnego ich działania, wymieniać wzajemnie między sobą korespondencję radiową, niezależnie od przyjętego przez nie systemu radiowego.
2.
Jednakże, aby nie wpływać ujemnie na postępy wiedzy, postanowienia poprzedniego paragrafu nie stoją na przeszkodzie w zastosowaniu systemu radiowego, nie nadającego się do współpracy z innymi systemami, byle niezdolność ta wynikała z istoty danego systemu, a nie była jedynie wynikiem zastosowania urządzeń, mających na celu uniemożliwienie współpracy.
3.
Bez względu na postanowienia paragrafu 1, stacja może być przydzielona do międzynarodowej służby ograniczonej, określonej przez cel tej telekomunikacji lub przez inne okoliczności, niezależnie od stosowanego systemu.
ARTYKUŁ 44
Zakłócenia szkodliwe
1.
Wszystkie stacje, bez względu na ich przeznaczenie, powinny być tak urządzone i eksploatowane, aby nie powodowały zakłóceń szkodliwych w korespondencji lub w służbach radiowych pozostałych Członków i Członków Stowarzyszonych, uznanych przez nich prywatnych przedsiębiorstw eksploatacyjnych i innych przedsiębiorstw, należycie uprawnionych do pełnienia służby radiokomunikacyjnej, które działają zgodnie z postanowieniami Regulaminu Radiokomunikacyjnego.
2.
Każdy Członek lub Członek Stowarzyszony zobowiązuje się nałożyć na uznane przez siebie prywatne przedsiębiorstwa eksploatacyjne i inne należycie upoważnione przedsiębiorstwa obowiązek przestrzegania postanowień poprzedniego paragrafu.
3.
Poza tym Członkowie i Członkowie Stowarzyszeni uznają za pożądane poczynienie wszelkich praktycznie możliwych kroków, aby zabezpieczyć korespondencję radiową i służby radiowe, wymienione w paragrafie 1 niniejszego artykułu, przed szkodliwymi zakłóceniami, powodowanymi działaniem wszelkiego rodzaju aparatów i urządzeń elektrycznych.
ARTYKUŁ 45
Wezwania i korespondencja w niebezpieczeństwie
1.
Stacje radiokomunikacyjne zobowiązane są odbierać z prawem bezwzględnego pierwszeństwa wezwania i korespondencję o niebezpieczeństwie, bez względu na ich pochodzenie, odpowiadać na te zawiadomienia i załatwiać je niezwłocznie w myśl życzeń, jakie zawierają.
2.
Międzynarodowa służba telegraficzna i telefoniczna powinny udzielać prawa bezwzględnego pierwszeństwa zawiadomieniom, dotyczącym bezpieczeństwa życia ludzkiego w żegludze morskiej lub powietrznej.
ARTYKUŁ 46
Fałszywe lub zwodnicze sygnały w niebezpieczeństwie lub dotyczące bezpieczeństwa

Nieprawidłowe używanie znaków wywoławczych

Członkowie i Członkowie Stowarzyszeni zobowiązują się przedsięwziąć wszelkie środki, aby zapobiec nadawaniu lub przekazywaniu dalej fałszywych lub zwodniczych sygnałów w niebezpieczeństwie oraz używaniu przez stację znaków wywoławczych nie przydzielonych jej przepisowo.

ARTYKUŁ 47
Urządzenia obrony narodowej
1.
Członkowie i Członkowie Stowarzyszeni zachowują całkowitą swobodę co do urządzeń radioelektrycznych wojskowych swych armii, sił zbrojnych morskich i powietrznych.
2.
Jednakże przy używaniu tych urządzeń powinno się przestrzegać w miarę możliwości postanowień regulaminowych, dotyczących niesienia pomocy w wypadkach niebezpieczeństwa oraz środków przeciwdziałania powstawaniu szkodliwych zakłóceń, i postanowień Regulaminów, dotyczących typu nadawań i używanych częstotliwości, zależnie od rodzaju pełnionej służby.
3.
Poza tym, gdy te urządzenia biorą udział w międzynarodowej służbie korespondencji publicznej lub w innych służbach, podpadających pod przepisy Regulaminów dołączonych do niniejszej Konwencji, powinno się na ogół stosować przy pełnieniu tej służby postanowienia regulaminowe.