Rozdział 2 - Stosowanie Konwencji i Regulaminów - Międzynarodowa Konwencja Telekomunikacyjna, Protokół końcowy do Konwencji i Protokoły dodatkowe do Konwencji. Atlantic City.1947.10.02.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1949.59.460

Akt utracił moc

Wersja od: 14 maja 1949 r.

ROZDZIAŁ  II

Stosowanie Konwencji i Regulaminów

ARTYKUŁ 16 Ratyfikacja Konwencji

1. Niniejsza Konwencja powinna być ratyfikowana przez każdy z Rządów, który ją podpisał. Dokumenty ratyfikacyjne powinny być złożone w możliwie najkrótszym czasie w drodze dyplomatycznej i za pośrednictwem Rządu kraju, będącego siedzibą Związku, Sekretarzowi Generalnemu, który o każdym złożeniu zawiadomi Członków i Członków Stowarzyszonych.

2. Po wejściu w życie niniejszej Konwencji, zgodnie z artykułem 49, każda ratyfikacja obowiązuje od daty złożenia dokumentu ratyfikacyjnego w Sekretariacie Generalnym.

3. W wypadku, gdy jeden lub kilka Rządów - sygnatariuszy nie ratyfikowałoby Konwencji, tym nie mniej będzie ona obowiązywała Rządy, które ją ratyfikowały.

ARTYKUŁ 17 Przystąpienie do Konwencji

1. Rząd kraju, który nie podpisał niniejszej Konwencji, może do niej przystąpić w każdej chwili zgodnie z postanowieniami artykułu 1.

2. Dokument o przystąpieniu kieruje się w drodze dyplomatycznej i za pośrednictwem Rządu kraju, będącego siedzibą Związku, sekretarzowi generalnemu, który zawiadamia o przystąpieniu Członków i Członków Stowarzyszonych i przesyła każdemu z nich uwierzytelniony odpis aktu przystąpienia. Przystąpienie liczy się od daty złożenia, jeżeli w akcie złożenia nie postanowiono inaczej.

ARTYKUŁ 18 Stosowanie Konwencji do krajów lub terytoriów, w których imieniu Członkowie Związku utrzymują stosunki dyplomatyczne

1. Członkowie Związku mogą w każdym czasie oświadczyć o swej zgodzie stosowania niniejszej Konwencji do całości, grupy lub jednego z krajów lub terytoriów, w których imieniu utrzymują stosunki dyplomatyczne.

2. Każde oświadczenie, dokonane zgodnie z postanowieniami paragrafu 1 niniejszego artykułu, powinno być skierowane do Sekretarza Generalnego Związku, który powiadamia o tym Członków i Członków Stowarzyszonych.

3. Postanowienia paragrafów 1 i 2 niniejszego artykułu nie obowiązują krajów, terytoriów lub grup terytoriów, wymienionych w załączniku 1 do niniejszej Konwencji.

ARTYKUŁ 19 Zastosowanie Konwencji do terytoriów znajdujących się pod zarządem powierniczym Narodów Zjednoczonych

Narody Zjednoczone mogą zgłosić przystąpienie do niniejszej Konwencji w imieniu terytorium lub grupy terytoriów, nad którymi sprawują zarząd zgodnie z umową o powiernictwie, określoną w art. 75 Karty Narodów Zjednoczonych.

ARTYKUŁ 20 Wykonanie Konwencji i Regulaminów

1. Członkowie i Członkowie Stowarzyszeni zobowiązują się, aby postanowienia niniejszej Konwencji i dołączonych do niej Regulaminów przestrzegane były przez wszystkie zakłady lub utrzymywane ich staraniem urzędy i stacje telekomunikacyjne, które pełnią służbę międzynarodową lub które mogą spowodować szkodliwe zakłócenia służb radiokomunikacyjnych innych krajów, z wyjątkiem tych służb, które na mocy postanowień artykułu 47 niniejszej Konwencji zwolnione są od tego obowiązku.

2. Poza tym powinni oni wydać odpowiednie zarządzenia w sprawie przestrzegania postanowień niniejszej Konwencji i dołączonych do niej Regulaminów przez uznane przez nich prywatne przedsiębiorstwa eksploatacyjne oraz inne przedsiębiorstwa, uprawnione przez nich do zakładania i utrzymywania telekomunikacji, które to przedsiębiorstwa pełnią służbę międzynarodową lub eksploatują stacje, mogące powodować szkodliwe zakłócenia służby radiokomunikacyjnej innych krajów.

ARTYKUŁ 21 Wypowiedzenie Konwencji

1. Każdy Członek lub Członek Stowarzyszony, który ratyfikował Konwencję lub przystąpił do niej, ma prawo wypowiedzieć ją przez notyfikację skierowaną do Sekretarza Generalnego Związku w drodze dyplomatycznej za pośrednictwem Rządu kraju, będącego siedzibą Związku. Sekretarz Generalny Związku zawiadamia o tym pozostałych Członków i Członków Stowarzyszonych.

2. Wypowiedzenie to nabiera mocy po upływie jednego roku od daty otrzymania notyfikacji przez Sekretarza Generalnego.

ARTYKUŁ 22 Wypowiedzenie Konwencji przez kraje lub terytoria, w których imieniu Członkowie Związku utrzymują stosunki dyplomatyczne

1. W każdym czasie można zaprzestać stosowania niniejszej Konwencji do kraju, terytorium lub grupy terytoriów, co do których zastosowano art. 18. Od tej chwili kraj ten, terytorium lub grupa terytoriów traci uzyskany charakter Członka Stowarzyszonego.

2. Wypowiedzenia wspomniane w poprzednim paragrafie notyfikuje się w sposób określony w paragrafie 1 artykułu 21; nabierają one mocy po upływie czasu, określonego w paragrafie 2 tegoż artykułu.

ARTYKUŁ 23 Uchylenie Konwencji i Regulaminów poprzedzających niniejszą Konwencję

Konwencja niniejsza i załączone do niej Regulaminy uchylają i zastępują w stosunkach między umawiającymi się Rządami międzynarodowe konwencje telegraficzne - Paryską (1865), Wiedeńską (1868), Rzymską (1872), St. Petersburską (1875) wraz z załączonymi do nich Regulaminami jak również Międzynarodową Konwencję Radiotelegraficzną - Berlińską (1906), Londyńską (1912) i Waszyngtońską (1927) i dołączone do nich Regulaminy jak również Międzynarodową Konwencję Telekomunikacyjną Madrycką (1932), Regulamin oraz Regulamin Radiokomunikacyjny dodatkowy Kairski (1938).

ARTYKUŁ 24 Stosunki z państwami nie będącymi stronami Konwencji

1. Każdy Członek i Członek Stowarzyszony zastrzega dla siebie jak również dla uznanych przez siebie prywatnych przedsiębiorstw eksploatacyjnych prawo określania warunków, na jakich odbywać się będzie wymiana telekomunikacyjna z Państwem nie będącym stroną Konwencji.

2. Jeżeli Członek lub Członek Stowarzyszony przyjmie wiadomość telekomunikacyjną od Państwa nie będącego stroną Konwencji, wiadomość powinna być przesłana dalej, w obrębie dróg telekomunikacyjnych Członka lub Członka Stowarzyszonego; obowiązujące postanowienia Konwencji i Regulaminów jak również normalne stawki powinny być zastosowane.

ARTYKUŁ 25 Załatwianie sporów

1. Członkowie i Członkowie Stowarzyszeni mogą załatwiać swe spory w sprawach, dotyczących stosowania niniejszej Konwencji lub Regulaminów wspomnianych w art. 13, w drodze dyplomatycznej lub stosując procedurę, ustanowioną w układach dwustronnych lub wielostronnych, zawartych między nimi celem wyrównania sporów międzynarodowych, a także w każdy inny sposób, na jaki wspólnie się zgodzą.

2. W wypadku gdy żaden z tych sposobów nie miałby zastosowania, każdy Członek lub Członek Stowarzyszony, będący stroną w sporze, może uciec się do arbitrażu, zgodnie z postanowieniem określonym w załączniku 3.