Art. 16. - Międzynarodowa konwencja o linjach ładunkowych wraz z protokółem końcowym, załącznikami I, II, III, IV, oraz aktem końcowym międzynarodowej konferencji o linjach ładunkowych z 1930 r. Londyn.1930.07.05.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1933.95.737

Akt utracił moc

Wersja od: 26 stycznia 1939 r.

Artykuł  16.

Kontrola.

1. Każdy statek, do którego niniejsza konwencja ma zaś losowanie, gdy znajdzie się w porcie kraju, do którego nie przynależy, podlega w każdym wypadku, o ile to dotyczy linij ładunkowych - następującej kontroli: urzędnik odpowiednio upoważniony przez Rząd tego kraju może przedsięwziąć kroki jakie mogą być uznane za niezbędne celem stwierdzenia, że na statku znajduje się ważne międzynarodowe świadectwo wolnej burty. Jeżeli takie świadectwo na statku się znajduje, kontrola będzie polegała tylko na sprawdzeniu:

a) że statek nie jest naładowany powyżej granic dozwolonych świadectwem,

b) że położenie linij ładunkowych na statku odpowiada wskazaniom podanym w świadectwie, i

c) co się tyczy warunków wymienionych w klauzulach A i B paragrafu 3 art. 14, że statek nie uległ istotnym zmianom tego rodzaju, aby okazał się wyraźnie niezdatnym do podróży morskiej bez niebezpieczeństwa dla życia ludzkiego.

2. Tylko urzędnicy, posiadający konieczne kwalifikacje techniczne, będą upoważnieni do wykonywania powyższej kontroli, a jeżeli ta kontrola wykonana jest na podstawie wyżej wymienionego ustępu c), to tylko o tyle, o ile to będzie konieczne dla upewnienia się, że statek będzie zdatny do podróży morskiej bez niebezpieczeństwa dla życia ludzkiego.

3. W wypadku, gdyby kontrola wykonana na zasadzie niniejszego artykułu mogła spowodować bądź dochodzenie prawne przeciw statkowi, bądź też zakaz podróży, konsul kraju, do którego statek przynależy, winien być możliwie jak najrychlej zawiadomiony o okolicznościach wypadku.