Rozdział 2 - Mianowanie żołnierzy odbywających zasadniczą służbę wojskową - Mianowanie na stopnie wojskowe.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2009.65.548

Akt utracił moc

Wersja od: 30 kwietnia 2009 r.

Rozdział  2

Mianowanie żołnierzy odbywających zasadniczą służbę wojskową

§  9.

1. Żołnierz odbywający zasadniczą służbę wojskową może być mianowany na stopień starszego szeregowego (starszego marynarza) z dniem zwolnienia z tej służby i przeniesienia do rezerwy.

2. Na stopień starszego szeregowego (starszego marynarza) można mianować szeregowego (marynarza), który:

1) posiada wykształcenie co najmniej gimnazjalne i przygotowanie zawodowe lub kwalifikacje (uprawnienia) niezbędne dla potrzeb Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, zwanych dalej "Siłami Zbrojnymi";

2) w czasie służby wojskowej osiągnął co najmniej dobre wyniki w szkoleniu i wykonywaniu zadań służbowych oraz dyscyplinie wojskowej.

§  10.

1. Z wnioskiem o mianowanie na stopień starszego szeregowego (starszego marynarza) występuje przełożony żołnierza, od szczebla co najmniej dowódcy kompanii (równorzędnego).

2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, przedstawia się drogą służbową przełożonemu uprawnionemu do mianowania.

§  11.

1. Do mianowania na stopień wojskowy starszego szeregowego (starszego marynarza) jest uprawniony dowódca jednostki wojskowej, na ewidencji której znajduje się żołnierz, od szczebla co najmniej dowódcy pułku (równorzędnego).

2. W przypadku gdy dowódca jednostki wojskowej, o którym mowa w ust. 1, nie posiada uprawnień do mianowania, właściwym do mianowania jest przełożony tego dowódcy.

3. Mianowanie na stopień wojskowy starszego szeregowego (starszego marynarza) następuje decyzją przełożonego uprawnionego do mianowania na ten stopień.