Tytuł 1 - POSTANOWIENIA OGÓLNE - Luksemburg-Polska. Konwencja w sprawie zabezpieczenia społecznego. Warszawa.1996.07.01.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2001.143.1596

Akt obowiązujący
Wersja od: 1 maja 2004 r.

TYTUŁ  I

POSTANOWIENIA OGÓLNE

§  1.
Dla celów stosowania niniejszej konwencji:
a)
termin "ustawodawstwo" oznacza ustawy, rozporządzenia i postanowienia statutowe, które dotyczą gałęzi zabezpieczenia społecznego wymienionych w paragrafie 1 artykuł 2,
b)
termin "właściwa władza" oznacza:
i)
w przypadku Wielkiego Księstwa Luksemburga - Ministra Zabezpieczenia Społecznego;
ii)
w przypadku Rzeczypospolitej Polskiej - Ministra Pracy i Polityki Socjalnej, w przypadku świadczeń rzeczowych - Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej, w przypadku świadczeń dla rolników indywidualnych - Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej,
c)
termin "instytucja" oznacza organ lub władzę odpowiedzialną za stosowanie całości lub części ustawodawstw wymienionych w paragrafie 1 artykułu 2,
d)
termin "instytucja właściwa" oznacza instytucję, której podlega zainteresowany w chwili składania wniosku o świadczenia, lub instytucję, w której zainteresowany ma prawo uzyskać świadczenia,
e)
termin "okresy ubezpieczenia" oznacza:
i)
w przypadku Wielkiego Księstwa Luksemburga, okresy składkowe określone jako okresy ubezpieczenia przez ustawodawstwo luksemburskie,
ii)
w przypadku Rzeczypospolitej Polskiej, okresy opłacania składek lub okresy z nimi zrównane, które zgodnie z mającymi zastosowanie przepisami prawnymi zostały ustalone, uznane lub potraktowane jako okresy uprawniające do świadczeń,
f)
terminy "świadczenia", "emerytury" i "renty" oznaczają wszelkie świadczenia, emerytury i renty, w tym wszelkie elementy przewidziane przez ustawodawstwa określone w artykule 2 niniejszej konwencji, podwyżki rewaloryzacyjne lub dodatkowe zasiłki, jak również świadczenia skapitalizowane, które mogą zastąpić emerytury lub renty oraz wypłaty dokonywane z tytułu zwrotu składek,
g)
termin "świadczenia rodzinne" oznacza:
i)
w przypadku Wielkiego Księstwa Luksemburga, okresowe świadczenia pieniężne przyznawane w zależności od liczby i wieku dzieci, jak również inne świadczenia pieniężne lub rzeczowe mające wyrównać koszty utrzymania rodziny, z wyłączeniem podwyżek lub dodatków do emerytur lub rent przewidzianych dla członków rodziny emerytów lub rencistów,
ii)
w przypadku Rzeczypospolitej Polskiej, pieniężne zasiłki rodzinne wypłacane na dzieci, zgodnie z obowiązującym ustawodawstwem dotyczącym zasiłków rodzinnych,
h)
termin "członkowie rodziny" oznacza osoby określone lub uznane za członków rodziny, lub wskazane jako członkowie gospodarstwa domowego przez ustawodawstwo, na mocy którego świadczenia są wypłacane, lub w przypadku wymienionym w artykule 12 przez ustawodawstwo Umawiającej się Strony, na której terytorium osoby te mają miejsce zamieszkania.
§  2.
Inne terminy użyte w niniejszej konwencji mają znaczenie, które zostało im nadane na mocy zastosowanego ustawodawstwa.
§  1.
Niniejszą konwencję stosuje się:
1.
w Wielkim Księstwie Luksemburga do ustawodawstwa dotyczącego:
a)
ubezpieczeń na wypadek choroby - macierzyństwa,
b)
ubezpieczeń w razie wypadków przy pracy i chorób zawodowych,
c)
świadczeń rodzinnych,
d)
ubezpieczeń emerytalnych, inwalidzkich i rodzinnych, z wyłączeniem specjalnych systemów obejmujących urzędników;
2.
w Rzeczypospolitej Polskiej do ustawodawstwa dotyczącego:
a)
ubezpieczeń na wypadek choroby i macierzyństwa,
b)
ubezpieczeń w razie wypadków przy pracy i chorób zawodowych,
c)
zasiłków rodzinnych,
d)
zaopatrzenia emerytalnego pracowników, włącznie z systemami zaopatrzenia górników i kolejarzy oraz zaopatrzenia emerytalnego innych grup, z wyłączeniem systemów specjalnych obejmujących funkcjonariuszy Policji, Urzędu Ochrony Państwa, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Więziennej, żołnierzy zawodowych.
§  2.
Niniejszą konwencję stosuje się także do wszystkich ustaw lub rozporządzeń, które zmieniają, uzupełniają lub kodyfikują ustawodawstwa wymienione w paragrafie 1 niniejszego artykułu.
§  3.
Niniejszą konwencję stosuje się do wszelkich ustaw jednej z Umawiających się Stron, które rozszerzają zakres stosowania ustawodawstw wymienionych w paragrafie 1 niniejszego artykułu na nowe kategorie świadczeniobiorców, jeśli w terminie sześciu miesięcy od chwili urzędowego opublikowania tych ustaw Strona ta nie powiadomi drugiej Umawiającej się Strony, że konwencji do nich się nie stosuje.
§  4.
Niniejszą konwencję stosuje się do ustaw obejmujących nową gałąź zabezpieczenia społecznego tylko wówczas, jeśli w tym celu zawarte zostanie porozumienie między Umawiającymi się Stronami.
§  5.
Niniejszej konwencji nie stosuje się ani do świadczeń z opieki społecznej, ani do świadczeń na rzecz ofiar wojny.

Postanowienia niniejszej konwencji stosuje się do pracowników i osób samodzielnie zarobkujących, które podlegają lub podlegały ustawodawstwu jednej z Umawiających się Stron, jak również do członków ich rodzin i do osób pozostałych przy życiu.

Osoby, które mają miejsce zamieszkania na terytorium jednej z Umawiających się Stron i do których stosuje się postanowienia niniejszej konwencji, podlegają obowiązkom i korzystają z uprawnień, wynikających z ustawodawstw wymienionych w artykule 2, na tych samych warunkach co obywatele tej Strony.

Osoby, które mają miejsce zamieszkania na terytorium jednej z Umawiających się Stron, mogą zostać dopuszczone do ubezpieczenia fakultatywnego kontynuowanego, przewidzianego w ustawodawstwach wymienionych w artykule 2, na tych samych warunkach co obywatele tej Umawiającej się Strony, z uwzględnieniem w danym przypadku okresów ubezpieczenia przebytych na terytorium drugiej Umawiającej się Strony.

Emerytury lub renty nabyte na mocy ustawodawstwa jednej z Umawiających się Stron nie mogą zostać obniżone, zmienione, zawieszone, odebrane ani skonfiskowane z powodu tego faktu, że świadczeniobiorca mieszka na terytorium drugiej Umawiającej się Strony.

§  1.
Postanowienia niniejszej konwencji nie mogą przyznać ani utrzymać uprawnienia do skorzystania, na mocy ustawodawstw obu Umawiających się Stron, z kilku świadczeń tego samego rodzaju lub z kilku świadczeń odnoszących się do tego samego okresu ubezpieczenia lub okresu z nim zrównanego. Jednak postanowienia tego nie stosuje się do świadczeń z tytułu inwalidztwa, starości i śmierci, które są ustalane zgodnie z postanowieniami rozdziału drugiego tytułu III niniejszej konwencji.
§  2.
Warunki obniżania, zawieszania lub odbierania przewidziane przez ustawodawstwo jednej z Umawiających się Stron, na wypadek skumulowania jednego świadczenia z innymi świadczeniami z zabezpieczenia społecznego lub z innymi dochodami, lub z uwagi na wykonywanie działalności zawodowej, są obowiązujące wobec świadczeniobiorcy, nawet w przypadku świadczeń nabytych na mocy ustawodawstwa drugiej Strony lub w przypadku uzyskiwanych dochodów lub działalności zawodowej wykonywanej na terytorium drugiej Strony.