Art. 34. - Łotwa-Polska. Konwencja konsularna. Warszawa.1992.12.17.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1993.112.494

Akt obowiązujący

Wersja od: 20 października 1993 r.

Artykuł  34

Urzędnik konsularny ma prawo:

1) przyjmować, sporządzać i poświadczać oświadczenia obywateli Państwa wysyłającego, w tym oświadczenia w sprawach rodzinnych oraz w sprawach obywatelstwa, zgodnie z ustawodawstwem Państwa wysyłającego,

2) sporządzać, rejestrować, poświadczać i przechowywać testamenty obywateli Państwa wysyłającego,

3) sporządzać, rejestrować i poświadczać umowy, zawierane między obywatelami Państwa wysyłającego, i poświadczać jednostronne oświadczenia woli, jeśli te umowy i oświadczenia nie są sprzeczne z prawem Państwa przyjmującego. Urzędnik konsularny nie może jednak sporządzać, rejestrować i poświadczać takich umów lub oświadczeń, które ustanawiają, przenoszą lub likwidują prawa rzeczowe do nieruchomości znajdujących się w Państwie przyjmującym,

4) sporządzać, rejestrować i poświadczać umowy między obywatelami Państwa wysyłającego z jednej strony a obywatelami Państwa przyjmującego lub obywatelami państwa trzeciego z drugiej strony, jeżeli umowy te mają być wykonane lub mają wywrzeć skutek prawny wyłącznie w Państwie wysyłającym i pod warunkiem, że nie są one sprzeczne z prawem Państwa przyjmującego,

5) legalizować dokumenty wydawane przez organy Państwa wysyłającego lub Państwa przyjmującego, a także poświadczać kopie, odpisy i wyciągi z tych dokumentów,

6) tłumaczyć dokumenty i poświadczać zgodność tłumaczeń,

7) poświadczać podpisy obywateli Państwa wysyłającego,

8) przyjmować do depozytu dokumenty, pieniądze lub wszelkie przedmioty od obywateli Państwa wysyłającego bądź na ich rzecz, jeżeli nie jest to sprzeczne z ustawami i innymi przepisami Państwa przyjmującego. Depozyt taki może być wywieziony z Państwa przyjmującego jedynie z zachowaniem ustaw i innych przepisów tego Państwa.