Art. 15. - Litwa-Polska. Umowa o wspólnej granicy państwowej, stosunkach prawnych na niej obowiązujących oraz o współpracy i wzajemnej pomocy w sprawach granicznych. Wilno.1996.03.05.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1999.22.199

Akt obowiązujący
Wersja od: 23 grudnia 1998 r.
Artykuł  15
1.
Do obowiązków pełnomocników granicznych w sferze ich służbowej odpowiedzialności należą w szczególności:
1)
ocenianie stanu ochrony granicy państwowej oraz koordynowanie działań służb ochrony tej granicy;
2)
organizowanie kontroli ruchu granicznego i zapewnienie sprawnego funkcjonowania przejść granicznych oraz współdziałanie w tym zakresie z innymi organami kontrolnymi działającymi w przejściach granicznych, a także przekazywanie głównym pełnomocnikom granicznym danych dotyczących problematyki tego ruchu;
3)
rozpatrywanie i prowadzenie postępowań wyjaśniających oraz rozstrzyganie wszystkich zdarzeń, które zaszły na granicy państwowej, a w szczególności takich, jak:
a)
ostrzał przez granicę państwową i jego skutki;
b)
zabójstwo lub uszkodzenie ciała spowodowane działaniem przez granicę państwową;
c)
nielegalne przekraczanie granicy państwowej;
d)
nielegalne podpłynięcia do brzegu drugiej Strony, w tym także spowodowane siłą wyższą, i nielegalne przekroczenia granicy państwowej przez samoloty lub inne aparaty latające oraz ich zatrzymania się na terytorium drugiej Strony. W takich przypadkach pełnomocnicy graniczni niezwłocznie powiadamiają się i podejmują czynności w celu zwrócenia tych obiektów Stronie, z której terytorium przybyły;
e)
ujawnienie przedmiotów lub zwierząt, które znalazły się na terytorium drugiej Strony;
f)
kradzież, uszkodzenie lub zniszczenie majątku na terytorium drugiej Strony;
g)
nielegalne kontaktowanie się przez granicę państwową;
h)
przypadki naruszeń porządku na granicy państwowej, w których wyniku powstały roszczenia odszkodowawcze;
i)
rozprzestrzenienie się przez granicę państwową pożaru na terytorium drugiej Strony;
j)
inne sprawy graniczne, które nie muszą być załatwiane przez głównego pełnomocnika granicznego lub w drodze dyplomatycznej;
4)
zapewnienie porządku publicznego w przejściach granicznych;
5)
przekazywanie głównemu pełnomocnikowi granicznemu spraw przekraczających ich właściwość lub znajdujących się w kompetencji kilku pełnomocników granicznych.
2.
Pełnomocnicy graniczni niezwłocznie informują się o:
1)
przypadkach nadzwyczajnego zanieczyszczenia wód granicznych, istotnego zagrożenia lub naruszenia środowiska, pojawienia się zbiorowego zachorowania ludzi, zwierząt lub roślin, masowego występowania polnych i leśnych szkodników, jak też o niebezpieczeństwie pożaru, powodzi lub klęsk żywiołowych na terenach przygranicznych, a także o przekroczeniu granicy państwowej przez osoby ratujące się przed takim niebezpieczeństwem. Przy współudziale właściwych organów podejmują przedsięwzięcia przeciw rozszerzaniu się powyższych zagrożeń na terytorium drugiego państwa. Jeżeli w podanych tu przypadkach powstanie szkoda dla drugiej Strony, przeprowadzają badania wspólnie z właściwymi organami tej Strony;
2)
terminie wstrzymania lub ograniczenia ruchu granicznego ze względu na epidemię wśród ludzi, epizootię wśród zwierząt lub w innych uzasadnionych przypadkach, a także o terminie odwołania tych przedsięwzięć.
3.
Pełnomocnicy graniczni zapewniają przekroczenie granicy państwowej oddziałom ratunkowym w razie klęsk żywiołowych lub ekologicznych, stosownie do zasad ustalonych w odpowiednich umowach. Na prośbę drugiej Strony mogą przepuszczać przez granicę państwową zorganizowane oddziały ratunkowe także w przypadkach nie unormowanych w umowach.
4.
W przypadkach nie cierpiących zwłoki pełnomocnicy graniczni umożliwiają udzielenie pomocy lekarskiej obywatelom drugiej Strony, a także w razie konieczności zezwalają na przewiezienie ich do najbliższego szpitala.
5.
Pełnomocnicy graniczni badają na miejscu zdarzenia jego okoliczności i sporządzają z ich przebiegu i wyników protokoły uzupełnione szkicami, fotografiami i innymi dokumentami; takie działania nie mają charakteru dochodzenia ani śledztwa.
6.
Każdą sprawę, której załatwienia pełnomocnicy graniczni wzajemnie nie uzgodnili, przekazują w ciągu 14 dni do rozpatrzenia głównym pełnomocnikom granicznym lub za ich pośrednictwem do załatwienia w drodze dyplomatycznej.