Likwidacja mienia kasy oszczędnościowo-zapomogowej pracowników Towarzystwa Drogi Żelaznej Fabryczno-Łódzkiej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1933.28.233

Akt utracił moc

Wersja od: 25 kwietnia 1933 r.

USTAWA

z dnia 14 marca 1933 r.

o likwidacji mienia kasy oszczędnościowo-zapomogowej pracowników Towarzystwa Drogi Żelaznej Fabryczno-Łódzkiej.

Na mocy art. 44 Konstytucji ogłaszam ustawę następującej treści:

Art.  1.

Znajdujące się na obszarze Rzeczypospolitej mienie kasy oszczędnościowo-zapomogowej pracowników Towarzystwa Drogi Żelaznej Fabryczno-Łódzkiej, zwanej w dalszych artykułach niniejszej ustawy "Kasą", podlega likwidacji.

Art.  2.

(1) Likwidację mienia, wskazanego w art. 1, przeprowadzi komisja likwidacyjna, powołana przez Ministra Komunikacji.

(2) Skład komisji likwidacyjnej oraz sposób jej powołania określi Minister Komunikacji w porozumieniu z Ministrem Skarbu w drodze rozporządzenia. Rozporządzenie to określi również szczegółowy tryb przeprowadzenia likwidacji Kasy oraz ustali regulamin czynności komisji likwidacyjnej.

(3) Likwidowaną Kasę zastępuje przed sądami Prokuratorja Generalna Rzeczypospolitej Polskiej.

Art.  3.

W terminie trzech miesięcy od zamieszczenia w Monitorze Polskim obwieszczenia komisji likwidacyjnej o przystąpieniu do likwidacji mienia Kasy osoby interesowane mogą zgłaszać do komisji likwidacyjnej roszczenia z tytułu członkostwa w Kasie. Nie zgłoszone w tym terminie roszczenia będą uznane za wygasłe. Rygor utraty praw nie dotyczy osób, które przed wejściem w życie niniejszej ustawy zgłosiły już te roszczenia do Ministerstwa Komunikacji.

Art.  4.

(1) Komisja likwidacyjna ustala aktywa i pasywa Kasy i realizuje aktywa. Przy ustalaniu aktywów i pasywów będą stosowane przepisy rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 14 maja 1924 r. o przerachowaniu zobowiązań prywatno-prawnych (Dz. U. R. P. z 1925 r. Nr. 30, poz. 213).

(2) Sumy, uzyskane z realizacji aktywów, po pokryciu z nich kosztów likwidacji, zostaną podzielone między uczestników Kasy, w stosunku do roszczeń, uznanych przez komisję likwidacyjną.

(3) Sumy należne osobom, pobierającym zaopatrzenie emerytalne (wdowie, sieroce) z funduszów przedsiębiorstwa "Polskie Koleje Państwowe", oraz osobom, pozostającym na służbie, uprawniającej do zaopatrzenia emerytalnego w temże przedsiębiorstwie, przechodzą na własność przedsiębiorstwa "Polskie Koleje Państwowe". W imieniu osób tych roszczenia do likwidowanego mienia Kasy zgłasza przedsiębiorstwo "Polskie Koleje Państwowe".

Art.  5.

(1) Komisja likwidacyjna rozpatruje zgłoszone roszczenia i rozstrzyga je zgodnie z postanowieniami ustawy niniejszej oraz statutem Kasy.

(2) Renty dożywotnie, przyznane na zasadzie art. 22 statutu Kasy, zostaną skapitalizowane w stosunku 120-krotnej przyznanej renty miesięcznej.

(3) Przy ustalaniu sum, należnych uczestnikom Kasy, nie dolicza się żadnych odsetek.

Art.  6.

(1) Osobie, której roszczenie zostało przez komisję likwidacyjną odrzucone w całości lub w części, służy prawo wytoczenia w sądzie okręgowym w Warszawie powództwa przeciwko likwidowanej Kasie w terminie miesięcznym, od daty doręczenia orzeczenia.

(2) Niezachowanie terminu do wniesienia powództwa powoduje wygaśnięcie roszczenia, odrzuconego przez komisję likwidacyjną.

Art.  7.

(1) Prawo odbioru sum przyznanych przedawnia się z upływem lat trzech od daty doręczenia orzeczenia komisji likwidacyjnej lub ogłoszenia wyroku sądowego.

(2) Nie podjęte w powyższym terminie sumy przechodzą na własność przedsiębiorstwa "Polskie Koleje Państwowe".

Art.  8.

Jeżeli po przeprowadzeniu likwidacji mienia Kasy, wskazanego w art. 1, zostanie ujawnione w przyszłości inne mienie Kasy, likwidację tego mienia zarządzi Minister Komunikacji na zasadach i w trybie, ustalonym w ustawie niniejszej.

Art.  9.

Wykonanie ustawy niniejszej porucza się Ministrowi Komunikacji w porozumieniu z Ministrem Skarbu.

Art.  10.

Ustawa niniejsza wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.