Art. 14. - Likwidacja mienia byłych rosyjskich osób prawnych.
Dziennik Ustaw
Dz.U.1933.34.293 t.j.
Akt utracił moc Wersja od: 10 marca 1937 r.
Art. 14.
1.
Pozostałość, jaka się okaże po zaspokojeniu wierzytelności, wymienionych w poprzednim artykule, zostanie przeznaczona na uregulowanie należności obywateli polskich oraz takich należności obywateli obcych, które powstały na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej lub przypadają 1 tytułu umów, zawartych przez oddziały lub przedsiębiorstwa danej osoby prawnej na tym obszarze, o ile należności te zostały uznane w myśl artykułów 7, 8, 9 i 10.2.
Należności z umów zbiorowych ubezpieczeń od nieszczęśliwych wypadków, zawartych na zasadzie przepisów z 2/15 czerwca 1903 r. (Zb. Pr. i Rozp. Ros. Nr. 81, poz. 912), których wpłatę przejął Zakład Ubezpieczeń we Lwowie na mocy ustawy z dnia 30 stycznia 1924 r. (Dz. U. R. P. Nr. 16, poz. 148), będą przekazane temu Zakładowi.3.
Należności, objęte niniejszym artykułem, w razie niemożności całkowitego ich zaspokojenia będą uregulowane stosunkowo. W tym przypadku przy podziale brane będą pod uwagę tylko należności kapitałowe wiraż z odsetkami, obliczonemi do dnia ogłoszenia uchwały o przystąpieniu do likwidacji, jeżeli odsetki zostały przyznane.4.
Podziału sum dokona Komitet. Uchwała Komitetu, ustalająca stosunek sum, ulegających podziałowi, do zgłoszonych należności, zostanie podana do wiadomości publicznej przez ogłoszenie w Monitorze Polskim. Ogłoszenie powyższe zastępuje doręczenie uchwały osobom interesowanym.5. 5
Jeżeli różnica pomiędzy ogólną sumą funduszów, przeznaczoną na zaspokojenie wierzycieli, a sumą zaliczek, których wypłata została zarządzona w toku postępowania likwidacyjnego, nie przekracza 2% ogólnej sumy tych funduszów, a pozostające kwoty, która należałoby jeszcze wypłacić poszczególnym wierzycielom, przedstawiają wartość stosunkowo nieznaczną, Komitet Likwidacyjny może, jeżeli podział i wypłata tych kwot wymagałyby niewspółmiernych kosztów, zaniechać ich wypłaty, a uzyskaną w ten sposób nadwyżkę przeznaczyć na zaspokojenie kosztów, związanych z likwidacją mienia osób prawnych, których fundusze nie wystarczą na pokrycie tych kosztów, sumę zaś pozostałą po zaspokojeniu takich kosztów - na rzecz Skarbu Państwa.5 Art. 14 ust. 5 dodany przez art. 1 pkt 4 ustawy z dnia 3 marca 1937 r. (Dz.U.37.17.110) zmieniającej nin. rozp. z mocą ustawy z dniem 10 marca 1937 r.