Likwidacja fideikomisu Pszczyńskiego.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1938.51.398

Akt utracił moc
Wersja od: 22 lipca 1938 r.

ROZPORZĄDZENIE
RADY MINISTRÓW
z dnia 13 lipca 1938 r.
o likwidacji fideikomisu Pszczyńskiego.

Na podstawie art. 2 ustawy z dnia 7 sierpnia 1937 r. o zniesieniu fideikomisu Pszczyńskiego (Dz. U. R. P. Nr 60, poz. 474) zarządza się co następuje:
Wszelkie uprawnienia członków rodziny oparte na przepisach prawnych, normujących ustrój fideikomisu Pszczyńskiego lub na podstawie uchwał rodzinnych, wygasły z dniem 13 sierpnia 1937 r. jako w dniu rozwiązania fideikomisu. Wyjątek stanowią uprawnienia do świadczeń majątkowych nabyte przed tą datą w postaci: utrzymania, mieszkania, apanaży, wyprawy, pensji wdowiej, kosztów wychowania i kształcenia; ustają one ze śmiercią uprawnionego, o ile nie wygasły wcześniej w myśl przepisów o ustroju byłego fideikomisu, w myśl uchwał rodzinnych, lub umów szczególnych.
Za zobowiązania obciążające majątek fideikomisowy lub samego dzierżyciela w dniu 13 sierpnia 1937 r., odpowiada osoba, która w tym dniu stała się pełnoprawnym właścicielem majątku fideikomisowego, względnie jej spadkobiercy, według zasad odpowiedzialności z tytułu spadkobrania.
Wierzyciele posiadający roszczenia z tytułu zobowiązań, obciążających majątek fideikomisowy mogą żądać zabezpieczenia rzeczowego tych roszczeń, o ile w ciągu 6 miesięcy od wejścia w życie rozporządzenia niniejszego zgłoszą do sądu hipotecznego wniosek w trybie, odpowiadającym przepisom postępowania hipotecznego, o ujawnienie zabezpieczenia w księdze gruntowej choćby przez ostrzeżenie. Wierzytelnościom zgłoszonym w tym terminie służy równy stopień pierwszeństwa.
(1)
Za nieujawnione w księdze gruntowej do dnia 13 sierpnia 1937 r. zobowiązania, które obciążały majątek fideikomisowy oraz za zobowiązania osobiste dzierżyciela tego majątku nie odpowiadają części majątku fideikomisowego, które zostały lub zostaną zbyte:
1)
Skarbowi Państwa na pokrycie podatków, opłat stemplowych i skapitalizowanych opłat górniczych;
2)
podmiotom prawnym według Programu Sanacyjnego z dnia 24 kwietnia 1937 r. przyjętego przez dzierżyciela majątku fideikomisowego, w szczególności:
a)
Państwowemu Bankowi Rolnemu na spłatę wierzycieli zagranicznych;
b)
spółkom akcyjnym tytułem wkładu rzeczowego;
c)
na zaspokojenie zobowiązań wobec Kasy Pensyjnej i Zapomogowej Urzędników Książęco - Pszczyńskich w Pszczynie z tytułu zobowiązań dopłat emerytalnych;
3)
na zaspokojenie zobowiązań patronackich oraz na zaspokojenie roszczeń Pszczyńskiego Bractwa Górniczego.
(2)
Hipoteki lub długi gruntowe ustanowione w myśl wymienionego Programu Sanacyjnego w związku z zabezpieczeniem lub zaspokojeniem zobowiązań wobec Kasy Pensyjnej i Zapomogowej Urzędników Książęco-Pszczyńskich w Pszczynie, korzystają z pierwszeństwa przed wszystkimi zobowiązaniami nieujawnionymi w księdze gruntowej do dnia 13 sierpnia 1937 r., które obciążały majątek fideikomisowy, oraz zobowiązaniami osobistymi dzierżyciela tego majątku.
(1)
Sąd hipoteczny niezwłocznie zarządzi z urzędu wykreślenie w księgach gruntowych wpisów dotyczących węzła fideikomisowego.
(2)
Równocześnie sąd hipoteczny zarządzi z urzędu wpisanie w księgach gruntowych wzmianki, że nieruchomość podlega ograniczeniom określonym w rozporządzeniu niniejszym.
(3)
Po wykreśleniu wpisu dotyczącego węzła fideikomisowego a przed upływem dwóch lat od wejścia w życie rozporządzenia niniejszego, sąd hipoteczny może zarządzić wpis do ksiąg gruntowych jedynie zmian w tytule własności majątku byłego fideikomisu, wynikających ze spadkobrania, oraz wszelkich zmian, wynikających z umów zawartych w zakresie przewidzianym w paragrafie poprzedzającym. Wpisy mogą być dokonywane również w formie ostrzeżeń hipotecznych. W przypadku zbycia majątku fideikomisowego (§ 4) sąd hipoteczny wykreśli z urzędu wzmiankę, o której mowa w ust. (2) równocześnie z wpisem zmiany tytułu własności. Ograniczenia hipoteczne przewidziane w ustępie niniejszym nie dotyczą wpisów opartych na tytułach publicznoprawnych, w szczególności nie dotyczą one wpisów związanych z wykonaniem reformy rolnej.
(4)
Po dwóch latach od wejścia w życie rozporządzenia niniejszego, sąd hipoteczny załatwi przede wszystkim wnioski o wpis zabezpieczeń roszczeń wymienionych w § 3, po czym wykreśli wzmiankę, o której mowa w ust. (2) i przystąpi do rozpatrzenia wszelkich innych wniosków hipotecznych.
Do czasu wykreślenia wzmianki, o której mowa w § 5 ust. (2), egzekucja z substancji majątku byłego fideikomisu jest niedopuszczalna.
Wykonanie rozporządzenia niniejszego porucza się Ministrom: Sprawiedliwości i Skarbu.
Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.