Rozdział 4 - Łączność telekomunikacyjna użytku wewnątrzresortowego. - Łączność.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1955.12.71

Akt utracił moc

Wersja od: 21 lipca 1958 r.

Rozdział  IV.

Łączność telekomunikacyjna użytku wewnątrzresortowego.

Art.  47.

1. Przepisy wydawane przez właściwych ministrów normują zakładanie i używanie sieci telekomunikacyjnych wewnątrzresortowych. Przepisy te powinny uwzględniać normy techniczne z zakresu normalizacji, typizacji i unifikacji sprzętu telekomunikacyjnego obowiązujące w resorcie łączności i podlegają w tym zakresie uzgodnieniu z Ministrem Łączności.

2. Na zakładanie i używanie urządzeń radionadawczych wchodzących w skład sieci telekomunikacyjnych wewnątrzresortowych należy uzyskać zgodę Ministra Łączności.

Art.  48.

1. Zakładanie i używanie urządzeń telekomunikacyjnych przez władze, urzędy, instytucje, jednostki gospodarki uspołecznionej, jak również przez organizacje polityczne i społeczne wymaga zgody Ministra Łączności.

2. Przepis ust. 1 nie stosuje się do resortów wymienionych w art. 29 ust. 1 pkt 2.

3. Nie wymaga zgody Ministra Łączności zakładanie telefonicznych urządzeń wewnątrzzakładowych i dyspozytorskich w obrębie gospodarstwa rolnego lub leśnego, przemysłowego i handlowego, statku, pojazdu, budynku mieszkalnego lub użytkowego.

Art.  49.

Przyłączanie urządzeń telekomunikacyjnych do sieci telekomunikacyjnej użytku publicznego wymaga zgody Ministra Łączności, który ustala warunki przyłączenia oraz wymagania techniczne, jakim powinny odpowiadać przyłączane urządzenia.

Art.  50.

Dla zapewnienia należytego funkcjonowania wszystkich urządzeń telekomunikacyjnych niezależnie od ich resortowej przynależności Minister Łączności:

1) wydaje przepisy o budowie, montażu i technicznej eksploatacji urządzeń telekomunikacyjnych w oparciu o obowiązujące normy, a także sprawuje kontrolę właściwego stosowania tych przepisów; kontrola ta nie obejmuje łączności telekomunikacyjnej nie mającej bezpośredniego przyłączenia do telekomunikacyjnej sieci użytku publicznego,

2) ustala w porozumieniu z właściwymi ministrami zarządzającymi urządzeniami telekomunikacyjnymi środki zapewniające racjonalne wykorzystanie urządzeń telekomunikacyjnych wewnątrzresortowych dla potrzeb łączności użytku publicznego.

Art.  51.

W rejonach i punktach, które nie posiadają urządzeń telefonicznych lub telegraficznych użytku publicznego, urządzenia łączności wewnątrzresortowe mogą być udostępnione dla obsługi publicznej. Przepisy o korzystaniu z tych urządzeń wydaje właściwy minister w porozumieniu z Ministrem Łączności uwzględniając obowiązujące stawki taryfowe.

Art.  52.

1. Minister Łączności ma prawo kontroli zakładania i używania urządzeń telekomunikacyjnych wchodzących w skład sieci telekomunikacyjnych wewnątrzresortowych.

2. W resorcie kolei kontrola określona w ust. 1 ma zastosowanie jedynie w przypadkach, w których urządzenia telekomunikacyjne kolei służą również w całości lub częściowo do zaspokajania potrzeb urządzeń telekomunikacyjnych użytku publicznego.

3. Minister Łączności ma prawo kontroli urządzeń radionadawczych, radioodbiorczych lub nadawczo-odbiorczych oraz radiokomunikacyjnych, których zakładanie i używanie wymaga zgody lub zezwolenia Ministra Łączności.

4. Kontrolę urządzeń wykonuje Minister Łączności przez podległe mu organy.

Art.  53.

Minister Łączności wydaje przepisy w sprawie prowadzenia ewidencji dokumentacji technicznej urządzeń telekomunikacyjnych wewnątrzresortowych.

Art.  54.

1. Przepisy rozdziału IV oraz art. 35, 39 i 44 nie dotyczą wewnątrzresortowej łączności resortów: Obrony Narodowej, Bezpieczeństwa Publicznego i Spraw Wewnętrznych.

2. Łączność wewnątrzresortową w tych resortach normują odrębne przepisy wydane przez Radę Ministrów.