Rozdział 1 - Przepisy ogólne - Kwalifikacje zawodowe i skład załóg statków żeglugi śródlądowej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2003.50.427

Akt utracił moc
Wersja od: 24 lutego 2014 r.

Rozdział  1

Przepisy ogólne

§  1.
Rozporządzenie określa wykaz stanowisk na statkach żeglugi śródlądowej, minimalny skład załogi, rodzaje i wzory patentów i świadectw oraz tryb ich uzyskiwania, czas praktyki pływania i zakres wymagań egzaminacyjnych niezbędnych do uzyskania patentów i świadectw, a także liczbę, skład i regulamin działania komisji egzaminacyjnych, warunki wynagradzania członków komisji egzaminacyjnych oraz warunki i terminy wymiany dokumentów kwalifikacyjnych.
§  2.
Użyte w rozporządzeniu określenia oznaczają:
1)
"statek o napędzie mechanicznym" - każdy statek wprowadzany w ruch przez mechaniczne urządzenie napędowe, z wyjątkiem statków, których mechaniczne urządzenie napędowe jest używane tylko do małych przemieszczeń w portach albo do zwiększenia sterowności statków;
2)
"statek bez napędu mechanicznego" - statek nieposiadający mechanicznych urządzeń napędowych, przeznaczony do przemieszczania w zestawie pchanym, holowanym lub sprzężonym;
3)
"statek pasażerski" - statek o napędzie mechanicznym przeznaczony i przystosowany do przewozu więcej niż 12 pasażerów;
4)
"holownik" - statek o napędzie mechanicznym przeznaczony albo przystosowany do holowania innych statków;
5)
"pchacz" - statek o napędzie mechanicznym przeznaczony albo przystosowany do pchania innych statków;
6)
"lodołamacz" - statek o napędzie mechanicznym przeznaczony do łamania lodów;
7)
"prom" - statek o napędzie mechanicznym albo bez napędu mechanicznego przeznaczony do przewozu osób lub rzeczy z jednego brzegu drogi wodnej na drugi;
8)
"łódź przewozowa" - statek o napędzie mechanicznym albo bez napędu mechanicznego przeznaczony do przewozu nie więcej niż 12 pasażerów z jednego brzegu drogi wodnej na drugi;
9)
"mały statek" - statek, którego długość kadłuba jest mniejsza niż 20 m, z wyjątkiem: promów, statków przeznaczonych do przewozu więcej niż 12 pasażerów, do holowania lub pchania, niezależnie od długości ich kadłuba;
10)
"poduszkowiec" - statek o napędzie mechanicznym poruszający się na poduszce powietrznej;
11)
"urządzenie pływające" - statek przeznaczony do wykonywania prac technicznych, utrzymywania szlaków żeglownych lub eksploatacji złóż kruszyw, posiadający specjalne urządzenia mechaniczne;
12)
"obiekt pływający" - konstrukcja pływająca nieprzeznaczona do uprawiania żeglugi, ale do celów mieszkalnych, biurowych, gastronomicznych, hotelowych, warsztatowych, jako przystań, dok albo zakład kąpielowy;
13)
"scalone materiały pływające" - konstrukcja przystosowana do pływania, niebędąca statkiem lub obiektem pływającym, a w szczególności tratwy, sprzężone łodzie flisackie lub pontony;
14)
"zestaw pchany" - sztywno lub elastycznie połączona formacja, składająca się ze statków, z których przynajmniej jeden znajduje się przed pchaczem;
15)
"zestaw holowany" - formacja składająca się z jednego lub więcej statków, obiektów pływających lub scalonych materiałów pływających holowanych przez holownik;
16)
"zestaw sprzężony" - formacja składająca się ze statków połączonych burtami, z których żaden nie znajduje się przed statkiem o napędzie mechanicznym napędzającym formację.
§  3.
1. 2
 Praktykę pływania wymaganą do uzyskania świadectw i patentów stanowi, z zastrzeżeniem ust. 2, okres pływania na statku żeglugi śródlądowej w charakterze członka załogi, odpowiednio w służbie pokładowej lub mechanicznej, przy czym:
1)
za jeden rok praktyki - uznaje się 180 faktycznych dni żeglugi odbytej w trakcie następujących po sobie 365 dni;
2)
za jeden miesiąc praktyki - uznaje się 15 dni faktycznej żeglugi odbytej w trakcie następujących po sobie 30 dni.
2.
Praktykę pływania na statku morskim zalicza się:
1)
w służbie pokładowej do uzyskania:
a)
świadectwa marynarza i starszego marynarza żeglugi śródlądowej - w całości,
b)
świadectwa bosmana i sternika oraz patentu żeglarskiego przewoźnika i patentu żeglarskiego szypra żeglugi śródlądowej - w połowie,
c)
patentu żeglarskiego stermotorzysty i patentu żeglarskiego kapitana żeglugi śródlądowej - w jednej trzeciej;
2)
w służbie maszynowej do uzyskania patentu mechanika statkowego oraz świadectwa motorzysty żeglugi śródlądowej - w całości.
2 § 3 ust. 1 zdanie wstępne zmienione przez § 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 3 lipca 2009 r. (Dz.U.09.110.916) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 14 lipca 2009 r.