Tytuł 2 - DIALOG POLITYCZNY I WSPÓŁPRACA - Korea Płd.-Polska. Umowa ramowa między Unią Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Korei, z drugiej strony. Bruksela.2010.05.10.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2014.1018

Akt obowiązujący

Wersja od: 1 czerwca 2014 r.

TYTUŁ  II

DIALOG POLITYCZNY I WSPÓŁPRACA

ARTYKUŁ  3

Dialog polityczny

1. Republika Korei i Unia Europejska nawiążą regularny dialog polityczny oparty na wspólnych wartościach i dążeniach. Dialog ten będzie się odbywał zgodnie z procedurami uzgodnionymi przez Republikę Korei i Unię Europejską.

2. Dialog polityczny będzie miał na celu:

a) podkreślenie przywiązania Stron do zasad demokracji, poszanowania praw człowieka oraz podstawowych wolności;

b) promowanie pokojowego rozwiązywania konfliktów międzynarodowych lub regionalnych oraz wzmacnianie roli ONZ i innych organizacji międzynarodowych;

c) wzmocnienie roli konsultacji politycznych w zakresie problemów bezpieczeństwa międzynarodowego, takich jak kontrola zbrojeń i rozbrojenia, nierozprzestrzenianie broni masowego rażenia oraz międzynarodowy przepływ broni konwencjonalnej;

d) odzwierciedlenie głównych kwestii międzynarodowych będących przedmiotem wspólnego zainteresowania przez intensywniejszą wymianę odpowiednich informacji pomiędzy obiema Stronami oraz na forach międzynarodowych;

e) wzmocnienie roli konsultacji w kwestiach będących przedmiotem szczególnego zainteresowania krajów z regionu Azji i Pacyfiku oraz regionu europejskiego w celu promowania pokoju, stabilności oraz dobrobytu w obu regionach.

3. Dialog pomiędzy Stronami będzie się odbywał przez kontakty, wymiany i konsultacje, w szczególności będzie przyjmował następujące formy:

a) spotkania na szczeblu przywódców będą organizowane w każdym przypadku, w którym Strony uznają to za konieczne;

b) coroczne konsultacje na szczeblu ministrów będą organizowane w każdym przypadku, w którym Strony uznają to za konieczne;

c) spotkania informacyjne na poziomie urzędników wyższego szczebla w sprawach najważniejszych wydarzeń zagranicznych i krajowych;

d) dialogi sektorowe na temat kwestii będących przedmiotem wspólnego zainteresowania;

e) wymiany delegacji pomiędzy Parlamentem Europejskim i Zgromadzeniem Narodowym Republiki Korei.

ARTYKUŁ  4

Przeciwdziałanie rozprzestrzenianiu broni masowego rażenia

1. Strony uważają, że rozprzestrzenianie broni masowego rażenia i środków jej przenoszenia przez ich udostępnianie państwom lub innym podmiotom niepaństwowym stanowi jedno z najpoważniejszych zagrożeń dla stabilności i bezpieczeństwa w wymiarze międzynarodowym.

2. Strony zgadzają się zatem współpracować i zapewniać wsparcie na rzecz przeciwdziałania rozprzestrzenianiu broni masowego rażenia i środków jej przenoszenia przez pełną realizację odpowiednich istniejących zobowiązań prawnych podjętych przez Strony w odniesieniu do rozbrojenia i nierozprzestrzeniania, jak również innych stosownych instrumentów uzgodnionych przez Strony. Strony zgadzają się, że postanowienie to stanowi zasadniczy element niniejszej umowy.

3. Strony zgadzają się również współpracować i zapewniać wsparcie na rzecz przeciwdziałania rozprzestrzenianiu broni masowego rażenia i środków jej przenoszenia przez:

a) podejmowanie kroków mających na celu, stosownie do okoliczności, podpisanie, ratyfikację lub przystąpienie do wszystkich innych odpowiednich instrumentów międzynarodowych oraz ich pełną realizację;

b) ustanowienie skutecznego krajowego systemu kontroli wywozu w celu zapobieżenia rozprzestrzenianiu broni masowego rażenia oraz powiązanych towarów i technologii, w tym kontroli użytkownika końcowego i odpowiednich sankcji cywilnych i karnych w przypadku naruszenia kontroli wywozu.

4. Strony uzgadniają, że prowadzony przez nie dialog polityczny będzie towarzyszył tym elementom i umacniał je.

ARTYKUŁ  5

Broń strzelecka i lekka

1. Strony uznają, że nielegalna produkcja broni strzeleckiej i lekkiej, w tym amunicji do tej broni, ich transfer i obrót nimi, a także nadmierne gromadzenie, nieprawidłowe zarządzanie, niewłaściwie zabezpieczone zapasy oraz niekontrolowane rozprzestrzenianie nadal stwarzają poważne zagrożenie dla pokoju i bezpieczeństwa międzynarodowego.

2. Strony postanawiają wywiązać się ze swoich zobowiązań dotyczących rozwiązania problemu nielegalnego handlu bronią strzelecką i lekką, w tym amunicją do niej, w ramach międzynarodowych instrumentów, takich jak program działania ONZ dotyczący zapobiegania nielegalnemu obrotowi bronią strzelecką i lekką, jego zwalczania i eliminowania we wszystkich jego aspektach oraz międzynarodowy instrument umożliwiający państwom identyfikowanie i śledzenie, w odpowiednim czasie i w niezawodny sposób, nielegalnej broni strzeleckiej i lekkiej, jak również zobowiązań wynikających z rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ.

3. Strony zobowiązują się współpracować i zapewnić koordynację, komplementarność i synergię swoich wysiłków, aby rozwiązać problem nielegalnego handlu bronią strzelecką i lekką oraz amunicją do niej na szczeblu globalnym, regionalnym, subregionalnym i krajowym.

ARTYKUŁ  6

Szczególnie poważna przestępczość budząca niepokój międzynarodowy

1. Strony potwierdzają, że szczególnie poważna przestępczość budząca niepokój międzynarodowy nie może pozostawać bezkarna i że należy zapewnić jej skuteczne ściganie przez podejmowanie środków na szczeblu krajowym oraz, w stosownych przypadkach, rozszerzanie współpracy międzynarodowej, w tym udział Międzynarodowego Trybunału Karnego. Strony postanawiają w pełni wspierać uniwersalność i integralność Rzymskiego Statutu Międzynarodowego Trybunału Karnego oraz powiązanych instrumentów.

2. Strony zgadzają się, że korzystne byłoby prowadzenie dialogu w tych kwestiach.

ARTYKUŁ  7

Współpraca przy zwalczaniu terroryzmu

1. Strony zgadzają się współpracować przy zapobieganiu aktom terroryzmu i zwalczaniu takich aktów, potwierdzając znaczenie walki z terroryzmem, zgodnie zobowiązującymi konwencjami międzynarodowymi, w tym międzynarodowym prawem humanitarnym, prawami człowieka oraz prawem dotyczącym uchodźców, jak również własnymi odpowiednimi przepisami ustawowymi i wykonawczymi, równocześnie biorąc pod uwagę globalną strategię zwalczania terroryzmu ONZ, zawartą w rezolucji Zgromadzenia Ogólnego Narodów Zjednoczonych nr 60/288 z dnia 8 września 2006 r.

2. Strony współpracują przede wszystkim:

a) w ramach wdrażania rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ oraz zobowiązań Stron wynikających z innych odpowiednich konwencji międzynarodowych i instrumentów;

b) przez wymianę informacji o grupach terrorystycznych oraz ich sieciach wsparcia zgodnie z prawem międzynarodowym i krajowym;

c) przez wymianę opinii o środkach i metodach stosowanych w celu zwalczania terroryzmu, w tym w dziedzinie szkoleń oraz technologii, oraz wymianę doświadczeń związanych z zapobieganiem terroryzmowi;

d) przez współpracę mającą na celu pogłębienie konsensusu międzynarodowego w odniesieniu do walki z terroryzmem, w tym definicji prawnej aktów terrorystycznych, w stosownych przypadkach, oraz przede wszystkim przez działanie na rzecz osiągnięcia porozumienia w sprawie całościowej konwencji dotyczącej terroryzmu międzynarodowego;

e) przez wymianę odpowiednich najlepszych praktyk w zakresie ochrony praw człowieka w walce z terroryzmem.