Art. 6. - Konwencje (nr 22 i 23) dotyczące umowy najmu i repatrjacji marynarzy. Genewa.1926.07.26.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1931.106.821

Akt utracił moc

Wersja od: 20 sierpnia 2013 r.

Artykuł  6.

Umowa najmu może być zawarta bądź na czas określony, bądź na podróż, bądź, o ile na to pozwala ustawodawstwo krajowe, na czas nieokreślony.

Umowa najmu winna jasno ustalać prawa i obowiązki każdej ze stron.

Powinna zawierać obowiązkowo następujące wzmianki:

1) imię i nazwisko marynarza, datę urodzenia lub wiek oraz miejsce urodzenia;

2) miejsce i datę zawarcia umowy;

3) nazwę statku lub statków, na którym lub na których marynarz najmuje się do służby;

4) skład załogi statku, jeżeli ustawodawstwo krajowe przepisuje taką wzmiankę;

5) podróż lub podróże zamierzone, jeżeli można je określić w chwili dokonywania najmu;

6) rodzaj służby, do której marynarz ma być wyznaczony;

7) wedle możności, miejscę i datę, w których marynarz winien stawić się na statku, celem objęcia czynności;

8) żywność, którą ma otrzymywać marynarz, z wyjątkiem wypadków, gdy ustawodawstwo krajowe przewiduje inne unormowanie;

9) wysokość płacy;

10) termin umowy, a mianowicie:

a) jeżeli umowa została zawarta na czas określony - datę oznaczoną na wygaśnięcie umowy;

b) jeżeli umowa została zawarta na podróż - port przeznaczenia, w którym umowa się kończy oraz oznaczenie terminu, po wygaśnięciu którego marynarz będzie zwolniony po przybyciu do tego portu;

c) jeżeli umowa została zawarta na czas nieokreślony - warunki, w jakich każda ze stron będzie mogła wypowiedzieć umowę oraz termin wypowiedzenia, który nie może być krótszy dla armatora niż dla marynarza;

11) doroczny urlop płatny, udzielany marynarzowi po roku służby w tem samem towarzystwie żeglugowem, jeżeli ustawodawstwo krajowe przewiduje taki urlop;

12) wszelkie inne wzmianki, jakich może wymagać ustawodawstwo krajowe.