Art. 7. - Konwencja w sprawie przeciwdziałania bezprawnym czynom przeciwko bezpieczeństwu żeglugi morskiej. Rzym.1988.03.10.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1994.129.635

Akt obowiązujący
Wersja od: 1 marca 1992 r.
Artykuł  7
1.
Po rozpatrzeniu zaistniałych okoliczności każde państwo-strona, na którego terytorium znajduje się sprawca lub domniemany sprawca przestępstwa, zgodnie ze swoim prawem wewnętrznym zatrzyma go lub podejmie inne środki zapewniające jego obecność przez okres konieczny do przeprowadzenia postępowania karnego lub ekstradycyjnego.
2.
Państwo to niezwłocznie przystąpi - zgodnie ze swoim ustawodawstwem - do przeprowadzenia wstępnego dochodzenia dla ustalenia faktów.
3.
Każdej osobie, w stosunku do której podjęte zostały środki przewidziane w ustępie 1, przysługuje prawo do:
(a)
bezzwłocznego kontaktu z najbliższym właściwym przedstawicielem państwa, którego jest obywatelem lub który jest w inny sposób uprawniony do nawiązywania takiego kontaktu, a jeżeli osoba taka jest bezpaństwowcem, ma ona prawo do kontaktu z przedstawicielem tego państwa, na którego terytorium ma stałe miejsce zamieszkania,
(b)
odwiedzin przez przedstawiciela tego państwa.
4.
Uprawnienia wymienione w ustępie 3 będą wykonywane zgodnie z normami prawa i przepisami prawnymi państwa, na którego terytorium przebywa sprawca lub domniemany sprawca przestępstwa, pod warunkiem że wymienione normy i przepisy w pełni zapewniają realizację celów, dla których zostały przyznane uprawnienia wymienione w ustępie 3.
5.
W przypadku gdy państwo-strona zatrzymało osobę na podstawie niniejszego artykułu, niezwłocznie zawiadamia o fakcie zatrzymania oraz o okolicznościach uzasadniających zatrzymanie wszystkie państwa, które ustanowiły swą jurysdykcję zgodnie z artykułem 6 ustęp 1, a jeżeli uzna to za celowe - również inne zainteresowane państwa. Państwo, które zgodnie z ustępem 2 niniejszego artykułu prowadzi wstępne dochodzenie, niezwłocznie zawiadamia wyżej określone państwo o jego wynikach i oświadcza, czy zamierza wykonywać swą jurysdykcję.