Art. 44. - Konwencja sanitarna dotycząca żeglugi powietrznej. Haga.1933.04.12.
Dz.U.1936.8.84
Akt obowiązującyStatki powietrzne, wyszczególnione w art. 1, I, ustęp drugi, niniejszej konwencji, żeglujące między dwiema okolicami, gdzie panuje żółta febra, powinny odlatywać i lądować na lotnisku "przeciwnioskitowem" (antiamaril) tych okolic i tamże lądować. Podróżni, załoga i towary mogą opuszczać pokład, jak również być zabierani na pokład jedynie na lotnisku "przeciwmoskitowem" (antiamaril).
W czasie lotu między temi lotniskami statki powietrzne będą mogły lądować, w celu zaopatrywania się, na każdem lotnisku, nieleżącem w obszarze, gdzie panuje żółta febra.
Po przybyciu na lotnisko "przeciwmoskitowe" (antiamaril) należy stosować następujące czynności:
1. oględziny statku powietrznego i jago ładunku w celu upewnienia się, że niema tam komarów, oraz ewentualne ich wytępienie,
2. badanie lekarskie podróżnych i członków załogi w celu upewnienia się, że nie zdradzają objawów żółtej febry.
Jeśli jakaś osoba wzbudza podejrzenie, że jest zarażona żółtą febrą lub jeśli nie jest ustalone, w sposób zadowalający władzę sanitarną lotniska przylotu, że osoba ta przebyła całkowity okres sześciodniowy od chwili, gdy mogła być narażona na zarażenie, można będzie poddać ją obserwacji przymusowej bądź w obrębie lotniska, bądź gdzie indziej, w warunkach, zatwierdzonych przez władzę sanitarną, na przeciąg okresu, nieprzekraczającego sześciu dni, licząc od ostatniego dnia, w którym dana osoba mogła ulec zarażeniu.