Rozdział 6 - POSTANOWIENIA PRZEJŚCIOWE I KOŃCOWE - Konwencja powołująca Europejski Instytut Uniwersytecki. Florencja.1972.04.19.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2019.2051

Akt obowiązujący

Wersja od: 11 października 2005 r.

ROZDZIAŁ  VI

POSTANOWIENIA PRZEJŚCIOWE I KOŃCOWE

Artykuł  30

1. Wysoka Rada zbiera się niezwłocznie po wejściu w życie niniejszej Konwencji.

2. Wysoka Rada zawiera umowę dotyczącą siedziby oraz powołuje inne władze, przewidziane w niniejszej Konwencji.

3. Pierwszych ośmiu członków personelu dydaktycznego Instytutu zostanie wybranych w wyniku jednomyślnej decyzji podjętej przez tymczasowy Komitet Naukowy składający się z dwóch przedstawicieli każdego Umawiającego się Państwa, z których przynajmniej jeden musi być nauczycielem na poziomie uniwersyteckim.

Od momentu mianowania Dyrektora, Sekretarza i ośmiu członków personelu dydaktycznego, środki podejmowane przez Radę Akademicką stają się wiążącymi decyzjami.

Artykuł  31

Pierwszy Dyrektor i pierwszy Sekretarz Instytutu są mianowani jednomyślnie przez Wysoką Radę.

Artykuł  32

1. Każde Państwo Członkowskie Wspólnot Europejskich, spoza Umawiających się Państw, może przystąpić do niniejszej Konwencji składając dokument przystąpienia Rządowi Republiki Włoskiej.

2. Przystąpienie staje się skuteczne w dniu, w którym Wysoka Rada, stanowiąc jednomyślnie i w porozumieniu z przystępującym Państwem, określi dostosowania, jakie należy wprowadzić do postanowień niniejszej Konwencji, w szczególności do Artykułu 6 ustęp 7 i Artykułu 19 ustęp 1.

Artykuł  33

Rząd któregokolwiek z Umawiających się Państw, Dyrektor Instytutu lub Rada Akademicka mogą przedłożyć Wysokiej Radzie projekt zmiany niniejszej Konwencji. Jeżeli Wysoka Rada, stanowiąc jednomyślnie, zatwierdzi zwołanie konferencji przedstawicieli Umawiających się Państw, zostaje ona zwołana przez Rząd, którego przedstawiciel sprawuje w danym momencie urząd Przewodniczącego Wysokiej Rady.

Artykuł  34

Wysoka Rada, stanowiąc jednomyślnie, podejmie właściwe środki w przypadku, gdy działanie któregokolwiek z organów Instytutu wyda się być niezbędne do osiągnięcia celów określonych w niniejszej Konwencji, a Konwencja nie przewiduje niezbędnych uprawnień.

Artykuł  35

1. Niniejsza Konwencja ma zastosowanie do terytorium europejskiego Umawiających się Państw, Azorów, Madery, Wysp Kanaryjskich, Ceuty i Melilli, francuskich departamentów zamorskich oraz francuskich terytoriów zamorskich.

2. Nie naruszając postanowień ustępu 1, Konwencja nie ma zastosowania do terytoriów suwerennych baz Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej na Cyprze; nie ma również zastosowania do Wysp Normandzkich i Wyspy Man, chyba że Rząd Zjednoczonego Królestwa zadeklaruje przystąpienie do niniejszej Konwencji bądź Konwencja będzie miała zastosowanie do jednego lub kilku z wymienionych terytoriów w terminie późniejszym.

3. Nie naruszając postanowień ustępu 1, Konwencja nie ma zastosowania do Wysp Owczych. Niemniej jednak, Rząd Królestwa Danii może notyfikować w drodze deklaracji złożonej najpóźniej do dnia 31 grudnia 1975 roku Rządowi Republiki Włoskiej, który przekaże jej uwierzytelnioną kopię wszystkim Rządom Umawiających się Państw, że niniejsza Konwencja ma zastosowanie także do tych wysp.

4. Każde Umawiające się Państwo, w momencie podpisania, przyjęcia, zatwierdzenia lub ratyfikacji niniejszej Konwencji lub w momencie przystąpienia do niej, albo w jakimkolwiek późniejszym terminie, może oświadczyć, poprzez notyfikowanie Rządowi Republiki Włoskiej, że niniejsza Konwencja ma zastosowanie do jednego lub kilku terytoriów danego państwa poza obrębem Europy, za których stosunki międzynarodowe odpowiada oraz które zostało wskazane w oświadczeniu.

Artykuł  36

Niniejsza Konwencja jest przedkładana do przyjęcia, zatwierdzenia lub ratyfikacji przez Umawiające się Państwa zgodnie z ich wymogami konstytucyjnymi.

Wchodzi ona w życie pierwszego dnia miesiąca następującego po otrzymaniu przez Rząd Republiki Włoskiej ostatniej notyfikacji informującej o dopełnieniu powyższych formalności.

Artykuł  37

Rząd Republiki Włoskiej notyfikuje Umawiającym się Państwom o:

a) każdym podpisaniu;

b) każdym złożeniu dokumentu przyjęcia, zatwierdzenia, ratyfikacyjnego lub przystąpienia, oraz o każdej deklaracji o której mowa w Artykule 35 ustęp 2;

c) wejściu w życie niniejszej Konwencji;

d) każdej zmianie wprowadzonej do niniejszej Konwencji zgodnie z Artykułem 33.

Artykuł  38

Niniejsza Konwencja, sporządzona w pojedynczym egzemplarzu w językach bułgarskim, duńskim, niderlandzkim, angielskim, estońskim, fińskim, francuskim, niemieckim, greckim, irlandzkim, włoskim, łotewskim, maltańskim, polskim, portugalskim, rumuńskim, słoweńskim, hiszpańskim oraz szwedzkim, przy czym wszystkie dziewiętnaście tekstów jest jednakowo autentycznych, zostaje zdeponowana w archiwum Rządu Republiki Włoskiej, który przekaże uwierzytelnione kopie Konwencji Rządom wszystkich pozostałych Umawiających się Państw.

Sporządzono we Florencji, dnia 19 kwietnia 1972 roku.

PROTOKÓŁ W SPRAWIE PRZYWILEJÓW I IMMUNITETÓW EUROPEJSKIEGO INSTYTUTU UNIWERSYTECKIEGO

PAŃSTWA STRONY KONWENCJI, ZMIENIAJĄC TREŚĆ KONWENCJI powołującej Europejski Instytutu Uniwersytecki, sporządzonej we Florencji dnia 19 kwietnia 1972 roku,

PRAGNĄC określić przywileje i immunitety niezbędne do zapewnienia sprawnego funkcjonowania Instytutu,

UZGODNIŁY, co następuje: