Rozdział 3 - Działania - Konwencja o ustanowieniu Wielostronnej Agencji Gwarancji Inwestycyjnych. Seul.1985.10.11.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2003.43.372

Akt obowiązujący

Wersja od: 14 listopada 2010 r.

Rozdział  III

Działania

Artykuł  11 ¹

Pokrywane ryzyka

(a) Agencja może udzielać gwarancji dla kwalifikujących się do tego inwestycji, od strat wynikających z poniżej wymienionych rodzajów ryzyka, z uwzględnieniem postanowień ustępu (b) i (c):

(i) Transfer waluty

jakiekolwiek wprowadzenie przez rząd przyjmujący ograniczeń transferu swojej waluty swobodnie wymienialnej poza granice kraju przyjmującego lub w stosunku do innych walut swobodnie wymienialnych, które posiadacz gwarancji byłby skłonny przyjąć, a także, jeżeli rząd przyjmujący nie zareaguje w odpowiednim czasie na wniosek posiadacza gwarancji o dokonanie transferu;

(ii) Wywłaszczenie i podobne środki

podjęcie jakiegokolwiek działania prawnego lub administracyjnego bądź zaniechanie przez rząd przyjmujący, które pozbawia w efekcie posiadacza gwarancji jego własności lub kontroli bądź istotnych korzyści z inwestycji, z wyjątkiem posunięć niedyskryminacyjnych o charakterze ogólnym, które rządy zazwyczaj podejmują w celu regulowania działalności gospodarczej na swoim terytorium;

(iii) Zerwanie umowy

każde unieważnienie lub zerwanie umowy z posiadaczem gwarancji przez rząd przyjmujący, gdy (a) posiadacz gwarancji nie może odwołać się do sądu lub arbitrażu, który określiłby jego roszczenia z tytułu unieważnienia lub zerwania umowy, lub (b) decyzja takiego sądu bądź arbitrażu nie została wydana w rozsądnym terminie określonym w umowie gwarancyjnej zgodnie z przepisami Agencji, lub (c) decyzja taka nie może być wykonana oraz

(iv) Wojna lub niepokoje wewnętrzne

jakiekolwiek działania wojskowe lub niepokoje wewnętrzne w jakiejkolwiek części terytorium kraju przyjmującego, do której odnoszą się przepisy niniejszej konwencji zgodnie z postanowieniami artykułu 66.

(b) Ponadto Zarząd może, zgodnie z niniejszym artykułem, zatwierdzić kwalifikowaną większością głosów rozszerzenie pokrycia na inne szczególne ryzyka niehandlowe niewymienione w ustępie (a), ale w żadnym przypadku nie może to być ryzyko związane z dewaluacją lub deprecjacją waluty.

(c) Nie są pokrywane straty wynikające z następujących okoliczności:

(i) jakiekolwiek działanie lub zaniechanie rządu przyjmującego, na które posiadacz gwarancji się zgodził lub za które był odpowiedzialny oraz

(ii) jakiekolwiek działanie lub zaniechanie rządu przyjmującego lub jakiekolwiek inne zdarzenie, które miało miejsce przed zawarciem umowy gwarancyjnej.

Artykuł  12 ²

Inwestycje objęte działaniem konwencji

(a) Inwestycje kwalifikujące się do objęcia działaniem konwencji obejmują udziały w kapitale zakładowym, a w tym średnio- i długoterminowe kredyty udzielone lub gwarantowane przez udziałowców w danym przedsiębiorstwie i takie formy inwestycji bezpośrednich, jakie mogą być określone przez Zarząd.

(b) Kredyty inne niż wymienione w ustępie (a) kwalifikują się do pokrycia (i) jeśli są udzielane w celu finansowania lub są w inny sposób związane z konkretną inwestycją lub projektem, w ramach którego została już dokonana jakaś inna forma inwestycji bezpośredniej, niezależnie od tego, czy gwarantowana przez Agencję czy też nie oraz niezależnie od chwili dokonania takiej inwestycji lub (ii) jeśli zostaną zatwierdzone przez Zarząd kwalifikowaną większością głosów.

(c) Zarząd może, kwalifikowaną większością głosów, rozszerzyć zakres inwestycji kwalifikujących się do objęcia gwarancjami na jakiekolwiek inne formy średnio- lub długoterminowych inwestycji.

(d) Gwarancje są zasadniczo ograniczone do inwestycji, których realizacja rozpoczyna się po zarejestrowaniu wniosku o udzielenie gwarancji przez Agencję lub po otrzymaniu przez Agencję innego zadowalającego dowodu potwierdzającego chęć inwestora do otrzymania gwarancji od Agencji. Inwestycje takie mogą obejmować:

(i) transfer walut obcych z przeznaczeniem na modernizację, rozbudowę lub rozwój istniejącej inwestycji, w którym to przypadku zarówno pierwotna, jak i dodatkowa inwestycja mogą zostać uznane jako kwalifikujące się do pokrycia;

(ii) wykorzystanie dochodów z istniejącej inwestycji, które w innym przypadku mogłyby zostać wycofane z kraju przyjmującego;

(iii) nabycie istniejącej inwestycji przez nowego inwestora objętego działaniem konwencji;

(iv) istniejące inwestycje, w przypadku gdy inwestor objęty działaniem konwencji dąży do ubezpieczenia puli istniejących i nowych inwestycji;

(v) istniejące inwestycje będące własnością inwestora objętego działaniem konwencji, w przypadku poprawy lub wzmocnienia podstawowego projektu lub jeśli inwestor w inny sposób przedstawi swoje średnio- lub długoterminowe zaangażowanie w projekt oraz Agencja upewni się, że projekt nadal będzie miał duży wpływ na rozwój kraju przyjmującego oraz

(vi) inne inwestycje, jakie może zatwierdzić Zarząd kwalifikowaną większością głosów.

(e) Udzielając gwarancji inwestycji, Agencja upewnia się co do:

(i) ekonomicznej opłacalności inwestycji oraz zakresu, w jakim przyczynia się ona do rozwoju gospodarczego kraju przyjmującego;

(ii) zgodności inwestycji z ustawodawstwem kraju przyjmującego;

(iii) zgodności inwestycji z deklarowanymi celami rozwojowymi i priorytetami kraju przyjmującego oraz

(iv) warunków inwestowania w kraju przyjmującym, włącznie z dostępnością do sprawiedliwego i równego traktowania oraz ochrony prawnej inwestycji.

Artykuł  13

Inwestorzy objęci działaniem konwencji

(a) Każda osoba fizyczna i prawna może uzyskać gwarancje Agencji pod warunkiem, że:

(i) taka osoba fizyczna jest obywatelem kraju członkowskiego innego niż kraj przyjmujący;

(ii) taka osoba prawna jest zarejestrowana i jej główna siedziba znajduje się na terytorium kraju członkowskiego lub większość jej kapitału jest w posiadaniu kraju członkowskiego lub krajów członkowskich bądź obywateli tych krajów, pod warunkiem że taki kraj członkowski nie jest krajem przyjmującym w żadnym z powyższych przypadków, oraz

(iii) taka osoba prawna, niezależnie od tego, czy stanowi własność prywatną czy nie, działa na zasadach handlowych.

(b) W przypadku gdy inwestor jest wielonarodowy, dla potrzeb ustępu (a) narodowość kraju członkowskiego jest bardziej znacząca niż narodowość kraju niebędącego krajem członkowskim, a narodowość kraju przyjmującego jest bardziej znacząca niż narodowość każdego innego kraju członkowskiego,

(c) Na wspólny wniosek złożony przez inwestora i kraj przyjmujący Zarząd może, kwalifikowaną większością głosów, objąć działaniem konwencji osobę fizyczną mającą narodowość kraju przyjmującego lub osobę prawną zarejestrowaną w kraju przyjmującym bądź której większość kapitału jest własnością obywateli kraju przyjmującego, pod warunkiem że środki zainwestowane są transferowane spoza kraju przyjmującego.

Artykuł  14

Kraje przyjmujące objęte działaniem konwencji

Inwestycje są gwarantowane zgodnie z postanowieniami niniejszego rozdziału, jedynie jeżeli mają być dokonywane na terenie rozwijającego się kraju członkowskiego.

Artykuł  15

Zatwierdzenie kraju przyjmującego

Agencja nie zawiera żadnej umowy gwarancyjnej, dopóki rząd przyjmujący nie zatwierdzi wydania przez Agencję gwarancji od przewidzianych ryzyk.

Artykuł  16

Warunki

Warunki każdej umowy gwarancyjnej są określane przez Agencję zgodnie z takimi zasadami i przepisami, jakie ustala Zarząd, pod warunkiem że Agencja nie pokrywa całej straty dla gwarantowanej inwestycji. Umowy gwarancyjne są zatwierdzane przez Prezesa pod nadzorem Zarządu.

Artykuł  17

Płatność z tytułu roszczeń

Prezes, pod nadzorem Zarządu, podejmuje decyzje odnośnie do płatności z tytułu roszczeń dla posiadaczy gwarancji zgodnie z umową gwarancyjną i polityką ustaloną przez Zarząd. Umowy gwarancyjne wymagają od posiadaczy gwarancji poszukiwania takich środków administracyjnych, jakie mogą być zastosowane w określonych okolicznościach, pod warunkiem że są one dla nich łatwo dostępne zgodnie z prawem kraju przyjmującego, zanim Agencja dokona płatności. Takie umowy mogą wymagać upływu pewnego rozsądnego czasu pomiędzy zaistnieniem okoliczności powodujących powstanie roszczeń a płatnościami z tytułu tych roszczeń.

Artykuł  18

Przejęcie roszczeń

(a) Po wypłacie lub wyrażeniu zgody na wypłatę odszkodowania posiadaczowi gwarancji Agencja przejmuje prawa i roszczenia związane z gwarantowaną inwestycją, które miałby posiadacz gwarancji wobec kraju przyjmującego i innych dłużników. Umowa gwarancyjna ustala warunki takiego przejęcia.

(b) Prawa Agencji, zgodnie z ustępem (a), są uznane przez wszystkie kraje członkowskie.

(c) Sumy w walucie kraju przyjmującego, uzyskane przez Agencję jako przejmującego roszczenia zgodnie z ustępem (a), są traktowane przez kaj przyjmujący w zakresie wykorzystania i wymiany tak samo, jak traktowane byłyby te sumy, gdyby były w gestii posiadacza gwarancji. W każdym przypadku sumy te mogą być wykorzystane przez Agencję na pokrycie wydatków administracyjnych lub innych kosztów. Agencja poszukuje porozumienia z krajami przyjmującymi w celu określenia innego wykorzystania takich walut ze względu na to, że nie są swobodnie wymienialne.

Artykuł  19

Stosunki z jednostkami krajowymi i regionalnymi

Agencja współpracuje i uzupełnia działania jednostek krajowych krajów członkowskich i jednostek regionalnych, których większość kapitału jest w posiadaniu krajów członkowskich, a które prowadzą działalność podobną do działalności Agencji, z zamiarem maksymalizacji zarówno ich efektywności, jak i usług oraz ich udziału w zwiększaniu przepływu inwestycji zagranicznych. W tym celu Agencja może zawierać porozumienia z takimi jednostkami odnośnie do szczegółów takiej współpracy, a w szczególności sposobów reasekuracji i współubezpieczenia.

Artykuł  20

Reasekuracja organizacji krajowych i regionalnych

(a) Agencja może reasekurować określone inwestycje od strat wynikających z jednego lub kilku ryzyk niehandlowych ubezpieczonych przez kraj członkowski lub jego agencję bądź przez regionalną agencję gwarancji inwestycyjnych, której większość kapitału należy do krajów członkowskich. Zarząd ustala okresowo, kwalifikowaną większością głosów, maksymalne sumy możliwych zobowiązań, które mogą być przyjęte przez Agencję w związku z umowami reasekuracyjnymi. W stosunku do określonych inwestycji, które zostały zakończone wcześniej niż na dwanaście miesięcy przed otrzymaniem przez Agencję wniosku o reasekurację, maksymalna suma jest początkowo ustalana w wysokości dziesięciu procent łącznych możliwych zobowiązań Agencji zgodnie z niniejszym rozdziałem. Warunki objęcia działaniem konwencji określone w artykule od 11 do 14 mają zastosowanie do operacji reasekuracyjnych, z tym że inwestycje reasekurowane mogą być uruchamiane dopiero po złożeniu wniosku o reasekurację.

(b) Wzajemne prawa i obowiązki Agencji oraz reasekurowanego kraju członkowskiego lub organizacji są określane w umowach reasekuracyjnych zgodnie z zasadami i regulacjami wydanymi przez Zarząd. Zarząd zatwierdza każdą umowę reasekuracyjną dotyczącą inwestycji, która została dokonana przed złożeniem w Agencji wniosku o reasekurację w celu minimalizacji ryzyka, po upewnieniu się, że Agencja otrzyma składkę ubezpieczeniową współmierną do ryzyka, i po upewnieniu się, że reasekurowana jednostka jest we właściwy sposób zaangażowana w popieranie nowych inwestycji w rozwijających się krajach członkowskich.

(c) Agencja, w miarę możliwości, upewnia się, że ona sama lub reasekurowana jednostka mają prawo przejęcia roszczeń i do arbitrażu, tak jak by to miało miejsce, gdyby Agencja była pierwotnym gwarantem. Warunki reasekuracji przewidują, że zanim Agencja dokona płatności, wykorzystane powinny zostać środki administracyjne zgodnie z artykułem 17. Przejęcie roszczeń jest skuteczne w odniesieniu do określonego kraju przyjmującego tylko wtedy, gdy kraj ten wyrazi zgodę na reasekurację przez Agencję. Agencja wprowadza do umów reasekuracyjnych postanowienia zobowiązujące reasekurowane podmioty do dochodzenia z należytą starannością praw lub roszczeń związanych z inwestycją objętą reasekuracją.

Artykuł  21

Współpraca z prywatnymi firmami ubezpieczeniowymi i reasekuracyjnymi

(a) Agencja może zawierać porozumienia z prywatnymi firmami ubezpieczeniowymi z krajów członkowskich w celu doskonalenia własnych działań i zachęcania takich firm do podejmowania się ubezpieczeń od ryzyk niehandlowych w członkowskich krajach rozwijających się, na warunkach zbliżonych do oferowanych przez Agencję. Porozumienia takie mogą zawierać postanowienia dotyczące reasekuracji przez Agencję na warunkach i zgodnie z procedurą określoną w artykule 20.

(b) Agencja może reasekurować w całości lub w części każdą gwarancję lub gwarancje przez siebie udzielone w jakiejkolwiek odpowiedniej jednostce reasekuracyjnej.

(c) Agencja udziela gwarancji, w szczególności na takie inwestycje, dla których porównywalne pokrycie na rozsądnych warunkach nie może być uzyskane od prywatnych firm ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych.

Artykuł  22

Granice gwarancji

(a) O ile Rada, kwalifikowaną większością głosów, nie zadecyduje inaczej, łączna suma możliwych zobowiązań, które mogą być podjęte przez Agencję zgodnie z postanowieniami niniejszego rozdziału, nie może przekroczyć stu pięćdziesięciu procent jej kapitału zakładowego i rezerw plus określonej przez Zarząd części sum reasekurowanych. Zarząd dokonuje okresowo przeglądu portfela ryzyk podejmowanych przez Agencję w świetle jej doświadczeń w zakresie roszczeń, stopnia zróżnicowania ryzyk, zabezpieczenia reasekuracyjnego i innych istotnych czynników, w celu upewnienia się, czy nie należałoby zarekomendować Radzie zmiany maksymalnej łącznej sumy zobowiązań. Maksymalna suma określona przez Radę w żadnym przypadku nie może przekraczać pięciokrotnej wartości subskrybowanego kapitału Agencji, jej rezerw i takiej części pokrycia reasekuracyjnego, jaka może być uznana za stosowną.

(b) Bez uszczerbku dla ogólnej sumy gwarancji wspomnianej w ustępie (a) zarząd może ustalić:

(i) maksymalną łączną sumę zobowiązań, jakie mogą być podjęte przez Agencję zgodnie z postanowieniami niniejszego rozdziału dla wszystkich gwarancji udzielonych inwestorom każdego kraju członkowskiego. Określając takie sumy maksymalne, Zarząd bierze pod uwagę udział danego kraju członkowskiego w kapitale Agencji oraz potrzebę zastosowania bardziej liberalnych limitów dla inwestycji pochodzących z rozwijających się krajów członkowskich, oraz

(ii) maksymalną łączną sumą zobowiązań, które mogą być podjęte przez Agencję ze względu na takie czynniki dywersyfikujące ryzyko, jak poszczególne przedsięwzięcia, poszczególne kraje przyjmujące oraz rodzaje inwestycji lub ryzyka.

Artykuł  23

Popieranie inwestycji

(a) Agencja prowadzi badania, podejmuje działania wspierające przepływ inwestycji i upowszechnia informacje o możliwościach inwestycyjnych w rozwijających się krajach członkowskich w celu poprawy warunków napływu inwestycji zagranicznych do tych krajów. Agencja może, na wniosek kraju członkowskiego, udzielać porad technicznych i pomocy w celu poprawy warunków inwestowania na terytorium takiego kraju członkowskiego. Dokonując tych czynności Agencja:

(i) kieruje się odpowiednimi porozumieniami inwestycyjnymi istniejącymi pomiędzy krajami członkowskimi;

(ii) usiłuje usunąć przeszkody zarówno w rozwiniętych, jak i rozwijających się krajach członkowskich, które tamują przepływ inwestycji do rozwijających się krajów członkowskich, oraz

(iii) współpracuje z innymi agencjami zainteresowanymi popieraniem inwestycji zagranicznych, a szczególnie z Międzynarodową Korporacją Finansową.

(b) Agencja również:

(i) zachęca do polubownego załatwiania sporów pomiędzy inwestorami a krajami przyjmującymi;

(ii) usiłuje zawierać porozumienia z rozwijającymi się krajami członkowskimi, a w szczególności z potencjalnymi krajami przyjmującymi, które zapewnią, że Agencja w zakresie inwestycji, które gwarantuje, będzie traktowana przynajmniej tak samo jak zainteresowany kraj członkowski traktuje najbardziej uprzywilejowaną agencję gwarantującą inwestycje lub kraj przy zawieraniu umów dotyczących inwestycji; umowy takie są zatwierdzane przez Zarząd kwalifikowaną większością głosów, oraz

(iii) popiera i ułatwia zawieranie umów pomiędzy swoimi państwami członkowskimi w zakresie popierania i ochrony inwestycji.

(c) Agencja, udzielając poparcia, zwraca szczególną uwagę na znaczenie zwiększenia przepływu inwestycji pomiędzy rozwijającymi się krajami członkowskimi.

Artykuł  24

Gwarancje inwestycji sponsorowanych

Oprócz działań gwarancyjnych podejmowanych przez Agencję zgodnie z postanowieniami niniejszego rozdziału Agencja może również udzielać gwarancji inwestycyjnych w ramach działalności dotyczącej sponsoringu, o której mowa w załączniku I do niniejszej konwencji.

¹ Art. 11 zmieniony przez pkt 1 poprawek z dnia 30 lipca 2010 r. (Dz.U.11.26.135) zmieniających nin. konwencję z dniem 14 listopada 2010 r.

² Art. 12 zmieniony przez pkt 2 poprawek z dnia 30 lipca 2010 r. (Dz.U.11.26.135) zmieniających nin. konwencję z dniem 14 listopada 2010 r.