Rozdział 5 - Postanowienia ogólne - Konwencja o ułatwieniu dostępu do wymiaru sprawiedliwości w stosunkach międzynarodowych. Haga.1980.10.25.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1995.18.86

Akt obowiązujący
Wersja od: 1 listopada 1992 r.

Rozdział  V

Postanowienia ogólne

Z zastrzeżeniem postanowień artykułu 22 żadne postanowienie niniejszej konwencji nie będzie interpretowane w taki sposób, jakby ograniczało prawa, w zagadnieniach regulowanych przez nią, jakie mogłyby być przyznane jakiejkolwiek osobie zgodnie z ustawodawstwem któregokolwiek umawiającego się państwa lub zgodnie z jakąkolwiek inną konwencją, której to państwo jest lub stanie się stroną.

Niniejsza konwencja zastępuje w stosunkach między państwami, które ją ratyfikują, artykuły 17 do 24 Konwencji dotyczącej procedury cywilnej, podpisanej w Hadze dnia 17 lipca 1905 r., lub artykuły 17 do 26 Konwencji dotyczącej procedury cywilnej, podpisanej w Hadze dnia 1 marca 1954 r., dla państw, które są stronami pierwszej lub drugiej z tych konwencji, nawet w wypadku, gdy zostało złożone zastrzeżenie określone w artykule 28 ustęp 2c niniejszej konwencji.

Porozumienia dodatkowe do Konwencji z 1905 r. i 1954 r., zawarte między umawiającymi się państwami, uważane są za mające zastosowanie również do niniejszej konwencji w takim zakresie, w jakim są z nią zgodne, jeśli zainteresowane państwa nie postanowią inaczej.

Każde umawiające się państwo może, za pomocą oświadczenia, określić język lub języki inne niż przewidziane w artykułach 7 i 17, w których mogą być sporządzone lub na które mogą być tłumaczone dokumenty przekazywane jego organowi centralnemu.

Każde umawiające się państwo, w którym obowiązuje więcej niż jeden język urzędowy i które nie może z przyczyn swego prawa wewnętrznego przyjmować, w odniesieniu do całości swego terytorium, dokumentów określonych w artykułach 7 i 17, dotyczących pomocy sądowej, sporządzonych w jednym z tych języków, powinno, za pomocą oświadczenia, określić język, w którym dokumenty powinny być sporządzone lub na który powinny być tłumaczone w celu złożenia ich w odpowiednich częściach jego terytorium.

Umawiające się państwo, w którego skład wchodzą dwie lub więcej części terytorium, w których obowiązują różne systemy prawne w zakresie zagadnień regulowanych przez niniejszą konwencję, będzie mogło, w chwili podpisania, ratyfikacji, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia oświadczyć, że niniejsza konwencja będzie miała zastosowanie do wszystkich części jego terytorium lub tylko do jednej albo do więcej z nich, oraz będzie mogło w każdym czasie zmienić te oświadczenia poprzez złożenie nowego oświadczenia.

O oświadczeniach tych należy zawiadomić Ministerstwo Spraw Zagranicznych Królestwa Holandii i wskazać w nich wyraźnie części terytorium, do których konwencja ma zastosowanie.

Jeżeli umawiające się państwo posiada system ustrojowy, w którym władze: wykonawcza, sądownicza i ustawodawcza podzielone są pomiędzy organy centralne i inne organy tego państwa, podpisanie, ratyfikacja, przyjęcie, zatwierdzenie konwencji lub przystąpienie do niej albo złożenie oświadczenia na mocy artykułu 26 nie wywierają żadnego skutku w zakresie wewnętrznego podziału władzy, obowiązującego w tym państwie.

Każde umawiające się państwo może, w chwili podpisania, ratyfikacji, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia, zastrzec sobie prawo do wyłączenia stosowania artykułu 1 w odniesieniu do osób nie będących obywatelami któregokolwiek umawiającego się państwa, ale posiadających miejsce stałego pobytu w umawiającym się państwie, innym niż państwo, które złożyło zastrzeżenie, lub mających poprzednio miejsce stałego pobytu w państwie składającym zastrzeżenie, jeśli nie ma wzajemności traktowania między państwem składającym zastrzeżenie a państwem, którego obywatelem jest osoba wnioskująca o pomoc sądową.

W chwili podpisania, ratyfikacji, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia każde umawiające się państwo może zastrzec sobie prawo do wyłączenia:

a) stosowania języka angielskiego lub francuskiego albo obu tych języków, przewidzianego w ustępie 2 artykułu 7;

b) stosowania ustępu 2 artykułu 13;

c) stosowania rozdziału II;

d) stosowania artykułu 20.

Jeżeli państwo:

e) wyłączy stosowanie języków angielskiego i francuskiego, składając zastrzeżenie określone pod literą a) ustępu poprzedzającego, każde inne państwo, którego dotyczy to zastrzeżenie, będzie mogło stosować taką samą zasadę w odniesieniu do państwa składającego zastrzeżenie;

f) złoży zastrzeżenie określone w literze b) ustępu poprzedzającego, każde inne państwo będzie mogło odmówić stosowania ustępu 2 artykułu 13 w odniesieniu do obywateli państwa składającego zastrzeżenie, jak również w odniesieniu do osób posiadających miejsce stałego pobytu w tym państwie;

g) złoży zastrzeżenie określone w literze c) ustępu poprzedzającego, każde inne państwo będzie mogło odmówić stosowania postanowień rozdziału II w odniesieniu do obywateli państwa składającego zastrzeżenie, jak również w odniesieniu do osób posiadających miejsce stałego pobytu w tym państwie.

Żadne inne zastrzeżenie nie będzie dopuszczalne.

Każde umawiające się państwo będzie mogło w każdym czasie wycofać złożone zastrzeżenie. O wycofaniu należy zawiadomić Ministerstwo Spraw Zagranicznych Królestwa Holandii. Zastrzeżenie traci moc pierwszego dnia trzeciego miesiąca kalendarzowego następującego po tym zawiadomieniu.

Każde umawiające się państwo zawiadomi Ministerstwo Spraw Zagranicznych Królestwa Holandii bądź w chwili składania dokumentu ratyfikacyjnego, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia, bądź w terminie późniejszym, o wyznaczeniu organów określonych w artykułach 3, 4 i 16.

Państwo to, w stosownych wypadkach zawiadomi również o:

a) oświadczeniach określonych w artykułach 5,9,16, 24, 25, 26 i 33;

b) wszelkich wycofaniach lub zmianach wyznaczeń i oświadczeń wspomnianych wyżej;

c) wycofaniach wszelkich zastrzeżeń.

Formularze wzorcowe załączone do niniejszej konwencji będą mogły być zmienione na mocy decyzji Komisji Specjalnej, zwołanej przez Sekretarza Generalnego Konferencji Haskiej, w skład której zostaną zaproszone wszystkie umawiające się państwa oraz wszystkie państwa członkowskie. Informacja dotycząca propozycji poprawek do formularzy powinna być zamieszczona w porządku dziennym spotkania.

Poprawki będą przyjęte przez Komisję Specjalną większością głosów umawiających się państw obecnych i głosujących. Wejdą one w życie dla wszystkich umawiających się państw pierwszego dnia siódmego miesiąca po dacie zawiadomienia o nich przez Sekretarza Generalnego wszystkich umawiających się państw.

Podczas trwania okresu przewidzianego w ustępie poprzedzającym każde umawiające się państwo może zawiadomić na piśmie Ministerstwo Spraw Zagranicznych Królestwa Holandii o złożeniu zastrzeżenia odnośnie do poprawki. Państwo składające takie zastrzeżenie będzie traktowane w zakresie powyższej poprawki jako państwo nie będące stroną niniejszej konwencji aż do wycofania zastrzeżenia.