Art. 22. - Konwencja o ujednostajnieniu niektórych zasad, odnoszących się do przywilejów i hipotek morskich. Bruksela.1926.04.10.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1937.33.260

Akt obowiązujący
Wersja od: 27 kwietnia 1937 r.
Art.  22. 

Każde z Układających się Państw będzie miało możność spowodować zebranie nowej Konferencji celem poszukiwania ulepszeń niniejszej Konwencji, które mogłyby być do niej wprowadzone.

To z Państw, które by skorzystało z tej możności, powinno zawiadomić na rok przed tym o swoim zamiarze inne Państwa za pośrednictwem Rządu Belgijskiego, który podjąłby się zwołania Konferencji.

PROTOKÓŁ PODPISANIA.

Przystępując do podpisania Konwencji Międzynarodowej o unifikacji pewnych przepisów, dotyczących przywilejów i hipotek morskich, niżej podpisani Pełnomocnicy przyjęli niniejszy Protokół, który będzie posiadał taką samą moc i ważność, jak gdyby postanowienia jego zawarte były w tekście Konwencji do której się on odnosi:

I. "Rozumie się, że ustawodawstwo każdego Państwa może:

"1) ustalać między wierzytelnościami wymienionymi w Nr 1 art. 2, określoną kolejność, podyktowaną dbałością o interesy Skarbu;

"2) przyznawać zarządom portów, doków, latarni morskich i dróg żeglownych, które dokonały usunięcia wraku lub innych przedmiotów utrudniających żeglugę, albo które są wierzycielami z tytułu opłat portowych, lub z tytułu szkód wyrządzonych z winy statku - prawa, w przypadku nieuiszczenia, do zatrzymania statku, wraków i innych przedmiotów, do sprzedaży tychże i do odszkodowania z uzyskanej sumy szkód, z prawem pierwszeństwa przed innymi wierzycielami, i

"3) ustalać kolejność wierzycieli za szkody wyrządzone urządzeniom, inaczej niż to jest powiedziane w art.5 i w art. 6."

II. "Nie są naruszone postanowienia krajowych ustaw Umawiających się Państw, które przyznałyby przywilej publicznym zakładom ubezpieczeń dla wierzytelności wynikających z ubezpieczenia personelu statkwów".

Sporządzono w Brukseli, w jednym egzemplarzu, dnia 10 kwietnia 1926 r.

Zaznajomiwszy się z powyższą konwencją, uznaliśmy ją i uznajemy za słuszną zarówno w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych; oświadczamy, że jest ona przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona i przyrzekamy, że będzie niezmiennie zachowywana.

Na dowód czego wydaliśmy Akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej.

W Warszawie, dnia 21 kwietnia 1936 r.