Art. 16. - Konwencja o przekazywaniu osób skazanych. Strasburg.1983.03.21.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1995.51.279

Akt obowiązujący

Wersja od: 1 czerwca 2000 r.

Artykuł  16

Tranzyt

1. Każda ze stron, zgodnie ze swoim prawem wewnętrznym, powinna wykonać wniosek o tranzyt skazanego przez jej terytorium, jeżeli z wnioskiem wystąpiła strona, która uzgodniła z inną stroną lub państwem trzecim przekazanie danej osoby z lub na jej terytorium.

2. Strona może odmówić zgody na tranzyt, jeżeli:

a) skazany jest jej obywatelem lub

b) przestępstwo, za które nastąpiło skazanie, nie stanowi przestępstwa w rozumieniu jej prawa.

3. Wniosek o tranzyt i odpowiedź powinny być przekazywane w trybie określonym w art. 5 ust. 2 i 3.

4. Strona może wykonać wniosek o tranzyt skazanego, skierowany przez państwo trzecie, jeżeli państwo to uzgodniło z inną stroną przekazanie z lub na jego terytorium.

5. Strona, do której skierowano wniosek o tranzyt, może zastosować wobec skazanego areszt na czas niezbędny na tranzyt przez jej terytorium.

6. Strona, do której skierowano wniosek o tranzyt, może zostać wezwana do złożenia zapewnienia, że skazany nie będzie ścigany ani aresztowany, z zastrzeżeniem postanowień ustępu poprzedzającego, jak również w inny sposób pozbawiony wolności na terytorium państwa tranzytowego, za czyny lub z mocy orzeczeń skazujących, wydanych przed opuszczeniem przez niego terytorium państwa skazania.

7. Wniosek o tranzyt nie jest wymagany, jeżeli korzysta się z drogi lotniczej nad terytorium strony. Jednakże państwo może, w drodze oświadczenia skierowanego do Sekretarza Generalnego Rady Europy w chwili podpisania lub składania dokumentu ratyfikacji, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia, ustalić wymóg zawiadamiania go o wszelkim tego rodzaju tranzycie przez jego terytorium.