Część 1 - Przepisy ogólne - Konwencja o praniu, ujawnianiu, zajmowaniu i konfiskacie dochodów pochodzących z przestępstwa oraz o finansowaniu terroryzmu. Warszawa.2005.05.16.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2008.165.1028

Akt obowiązujący

Wersja od: 25 października 2015 r.

Część  1

Przepisy ogólne

Artykuł  3

Metody konfiskaty

1. Każda Strona przyjmie środki ustawodawcze i inne, konieczne dla umożliwienia jej konfiskaty narzędzi oraz dochodów lub mienia, których wartość odpowiada wartości takich dochodów i mieniu pochodzącemu z przestępstwa prania pieniędzy.

2. Pod warunkiem, że ustęp 1 niniejszego artykułu stosuje się do prania pieniędzy i kategorii przestępstw wymienionych w załączniku do Konwencji, każda Strona może, w chwili podpisania lub składania dokumentu ratyfikacyjnego, przyjęcia, zatwierdzenia bądź przystąpienia, przez oświadczenie skierowane do Sekretarza Generalnego Rady Europy oświadczyć, że ustęp 1 niniejszego artykułu stosuje się:

a. tylko do przestępstw podlegających karze pozbawienia wolności lub aresztu na okres dłuższy niż jeden rok. Każda Strona może jednakże złożyć oświadczenie o stosowaniu niniejszego postanowienia odnośnie do konfiskaty dochodów z przestępstw podatkowych wyłącznie w celu umożliwienia konfiskaty takich dochodów, zarówno w kraju, jak i drogą współpracy międzynarodowej, zgodnie z krajowym i międzynarodowym prawodawstwem dotyczącym egzekwowania zobowiązań podatkowych, i/lub

b. tylko do listy określonych przestępstw.

3. Strony mogą przewidzieć obowiązkową konfiskatę w odniesieniu do przestępstw podlegających konfiskacie. Strony mogą w szczególności uregulować w tych przepisach przestępstwa prania pieniędzy, handlu narkotykami, handlu ludźmi i inne poważne przestępstwa

4. Każda Strona przyjmie środki ustawodawcze i inne, konieczne do wymagania, aby w przypadku poważnego przestępstwa lub przestępstw, zgodnie z przepisami prawa krajowego, sprawca wykazywał źródło pochodzenia zakwestionowanych dochodów lub innego mienia podlegającego konfiskacie w zakresie, w jakim wymóg ten jest zgodny z zasadami jej prawa krajowego.

Artykuł  4

Środki śledcze i tymczasowe

Każda Strona przyjmie środki ustawodawcze i inne, konieczne dla umożliwienia jej natychmiastowego zidentyfikowania, śledzenia, zamrażania lub zajmowania mienia, które podlega konfiskacie zgodnie z artykułem 3, szczególnie w celu ułatwienia przeprowadzenia późniejszej konfiskaty.

Artykuł  5

Zamrożenie, zajęcie i konfiskata

Każda Strona przyjmie środki ustawodawcze i inne, konieczne dla zapewnienia, że środki zamrażania, zajęcia i konfiskaty dotyczą również:

a. mienia, na które dochody te zostały przekształcone lub zamienione;

b. mienia uzyskanego z legalnych źródeł, jeżeli dochody zostały wymieszane, w całości bądź w części, z takim mieniem, do szacowanej wartości wymieszanych dochodów;

c. dochodu lub innych zysków osiągniętych z dochodów, z mienia, na które dochody z przestępstwa zostały przekształcone lub zamienione, lub z mienia, z którym dochody z przestępstwa zostały wymieszane, do szacowanej wysokości wymieszanych dochodów, w taki sam sposób i w tym samym zakresie jak dochody.

Artykuł  6

Zarządzanie mieniem zamrożonym lub zajętym

Każda Strona przyjmie środki ustawodawcze i inne, konieczne dla zapewnienia należytego zarządzania mieniem zamrożonym lub zajętym, zgodnie z artykułami 4 i 5 niniejszej Konwencji.

Artykuł  7

Uprawnienia i techniki śledcze

1. Każda Strona przyjmie środki ustawodawcze i inne, które będą konieczne do wyposażenia jej sądów lub innych właściwych organów w uprawnienia do nakazania, aby dokumenty bankowe, finansowe lub handlowe były udostępniane lub zajmowane w celu przeprowadzenia czynności, o których mowa w artykułach 3, 4 i 5. Strona nie może uchylić się od podjęcia działań na podstawie postanowień niniejszego artykułu z powodu obowiązku zachowania tajemnicy bankowej.

2. Bez naruszenia ustępu 1, każda Strona przyjmie środki ustawodawcze i inne, konieczne dla umożliwienia jej:

a. ustalenia, czy osoba fizyczna lub prawna jest posiadaczem lub beneficjentem jednego lub więcej niż jednego rachunku, jakiegokolwiek rodzaju, w banku znajdującym się na jej obszarze a, jeżeli tak jest, uzyskania wszystkich informacji na temat zidentyfikowanych rachunków;

b. uzyskania szczegółów odnośnie określonych rachunków bankowych i operacji bankowych przeprowadzonych w danym okresie na jednym lub więcej niż jednym określonym rachunku, w tym szczegółów wszelkich rachunków, z których otrzymywano bądź na które przekazywano środki;

c. monitorowania, w określonym okresie, operacji bankowych prowadzonych na jednym lub więcej niż jednym zidentyfikowanym rachunku; oraz

d. zapewnienia, że banki nie będą ujawniać zainteresowanym klientom lub innym osobom trzecim, że zwracano się o informacje bądź uzyskano je zgodnie z literami a, b lub c, lub, że prowadzone jest dochodzenie.

Strony rozważą rozszerzenie niniejszego postanowienia na rachunki prowadzone przez instytucje finansowe inne niż banki.

3. Każda Strona rozważy przyjęcie środków ustawodawczych i innych, koniecznych dla umożliwienia jej stosowania specjalnych technik śledczych ułatwiających identyfikację i śledzenie dochodów oraz zbieranie związanego z nimi materiału dowodowego, takiego jak obserwacja, podsłuch połączeń telekomunikacyjnych, dostęp do systemów komputerowych oraz nakaz przedstawienia określonych dokumentów.

Artykuł  8

Środki prawne

Każda Strona przyjmie środki ustawodawcze i inne, konieczne dla zapewnienia stronom zainteresowanym, których dotyczą środki wymienione w artykułach 3, 4 i 5 i innych odpowiednich przepisach niniejszej części, skutecznych środków prawnych dla ochrony ich praw.

Artykuł  9

Przestępstwa prania

1. Każda Strona przyjmie środki ustawodawcze i inne, konieczne dla uznania za przestępstwa w jej prawie wewnętrznym następujących czynów popełnionych umyślnie:

a. zamiana lub przekazania mienia wiedząc, że stanowi ono dochód, w celu zatajenia lub ukrycia nielegalnego pochodzenia tego mienia lub udzielenia pomocy osobie, która uczestniczy w popełnieniu przestępstwa bazowego, w celu uniknięcia prawnych konsekwencji jej czynu;

b. zatajenie lub ukrycie prawdziwej natury mienia, źródła jego pochodzenia, miejsca położenia, rozporządzania nim, przemieszczania, własności lub praw do takiego mienia, wiedząc, że mienie to stanowi dochód; i, z zastrzeżeniem jej zasad konstytucyjnych i podstaw jej systemu prawnego;

c. nabycie, posiadanie lub korzystanie z mienia, wiedząc, w chwili jego otrzymania, że mienie to stanowi dochód;

d. udział w popełnieniu któregokolwiek z czynów uznanych za przestępstwo zgodnie z niniejszym artykułem, udział w związku lub zmowie w celu jego popełnienia, pomocnictwo, podżeganie, ułatwianie oraz doradzanie przy jego popełnieniu.

2. Dla wdrożenia lub stosowania ustępu 1 niniejszego artykułu:

a. nie ma znaczenia, czy przestępstwo bazowe jest karalne zgodnie z ustawodawstwem Strony;

b. można zastrzec, że przestępstwa przewidziane w tym ustępie nie mają zastosowania do sprawców przestępstwa bazowego,

c. wiedza, zamiar lub cel, stanowiące znamiona przestępstwa przewidzianego w niniejszym ustępie, mogą zostać ustalone na podstawie obiektywnych okoliczności faktycznych.

3. Każda Strona może przyjąć środki ustawodawcze lub inne, konieczne dla uznania za przestępstwa w swoim prawie wewnętrznym wszystkich lub niektórych czynów wymienionych w ustępie 1 niniejszego artykułu, w którymkolwiek lub w obu następujących przypadkach, kiedy sprawca:

a. podejrzewał, że mienie stanowi dochód.

b. powinien był przypuszczać, że dane mienie stanowi dochód,

4. Biorąc pod uwagę, że ustęp 1 niniejszego artykułu dotyczy kategorii przestępstw bazowych wymienionych w załączniku do Konwencji, każde Państwo lub Wspólnota Europejska może oświadczyć, w chwili podpisywania lub składania dokumentu ratyfikacyjnego, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia, przez oświadczenie skierowane do Sekretarza Generalnego Rady Europy, że ustęp 1 niniejszego artykułu ma zastosowanie:

a. tylko w przypadku, gdy przestępstwo bazowe podlega karze pozbawienia wolności lub aresztu w wymiarze dłuższym niż jeden rok, lub dla tych Stron, które stosują w swoich systemach prawnych minimalny wymiar kary za przestępstwa, w przypadku, gdy przestępstwo podlega karze pozbawienia wolności lub aresztu w minimalnym wymiarze ponad sześciu miesięcy; i/lub

b. tylko do listy wymienionych przestępstw bazowych; i/lub

c. do kategorii poważnych przestępstw zgodnie z krajowym prawem Strony.

5. Każda Strona zapewni, że wydany wcześniej lub równocześnie wyrok skazujący za przestępstwo bazowe nie stanowi podstawy do skazania za pranie pieniędzy.

6. Każda Strona zapewni, że wyrok skazujący za pranie pieniędzy zgodnie z niniejszym artykułem jest możliwy w przypadku, gdy zostało udowodnione, że mienie, stanowiące przedmiot ustępu 1 litera a lub b niniejszego artykułu, pochodzi z przestępstwa bazowego, bez konieczności szczegółowego ustalania, jakie to było przestępstwo.

7. Każda Strona zapewni rozszerzenie przestępstw bazowych dla prania pieniędzy o te czyny, które popełniono w innym Państwie, które stanowią przestępstwo w tym Państwie, i które stanowiłyby przestępstwo bazowe, gdyby zostały popełnione w kraju. Każda Strona może zastrzec, że jedyną podstawą jest fakt, że czyn stanowiłby przestępstwo bazowe, gdyby został popełniony w kraju.

Artykuł  10

Odpowiedzialność zbiorowa

1. Każda Strona przyjmie środki ustawodawcze i inne, konieczne dla zapewnienia, że osoby prawne mogą być pociągane do odpowiedzialności za przestępstwa prania pieniędzy ustanowione zgodnie z niniejszą Konwencją, popełnione na ich korzyść przez jakąkolwiek osobę fizyczną, działającą samodzielnie bądź w imieniu organu osoby prawnej, posiadającego pozycję wiodącą w ramach osoby prawnej, na podstawie:

a. prawa do reprezentowania osoby prawnej; lub

b. upoważnienia do podejmowania decyzji w imieniu osoby prawnej; lub

c. upoważnienia do sprawowania kontroli w ramach osoby prawnej,

jak również za udział takiej osoby fizycznej w charakterze pomocnika lub podżegacza w wyżej wymienionych przestępstwach.

2. Poza przypadkami przewidzianymi w ustępie 1, każda Strona przyjmie środki ustawodawcze i inne, konieczne dla zapewnienia, że osoba prawna będzie odpowiedzialna w przypadku, gdy brak nadzoru lub kontroli ze strony osoby fizycznej, o której mowa w ustępie 1, umożliwił popełnienie przestępstwa, o którym mowa w ustępie 1, na korzyść tej osoby prawnej, przez podlegającą jej osobę fizyczną.

3. Odpowiedzialność osoby prawnej na podstawie niniejszego artykułu nie będzie wykluczać postępowania karnego przeciw osobom fizycznym, które są sprawcami, podżegaczami lub pomocnikami w popełnianiu przestępstw wymienionych w ustępie 1.

4. Każda Strona zapewni, że osoby prawne, pociągnięte do odpowiedzialności zgodnie z artykułem, zostaną poddane skutecznym, proporcjonalnym i odstraszającym sankcjom karnym oraz innym niż karne, w tym karom pieniężnym.

Artykuł  11

Wcześniejsze decyzje

Każda Strona przyjmie środki ustawodawcze i inne, konieczne dla zapewnienia możliwości uwzględnienia, w trakcie ustalania kary, ostatecznych decyzji wobec osoby fizycznej lub prawnej, podjętych u innej Strony w stosunku do przestępstw określonych zgodnie z niniejszą Konwencją.