Art. 11. - Konwencja (Nr 39) dotycząca obowiązkowego ubezpieczenia na wypadek śmierci pracowników najemnych, zatrudnionych w przedsiębiorstwach przemysłowych i handlowych, w wolnych zawodach, jak również chałupników i pracowników gospodarstw domowych. Genewa.1933.06.29.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1949.31.231

Akt obowiązujący

Wersja od: 29 września 1948 r.

Artykuł  11.

1. Prawo do świadczeń może być wykluczone lub zawieszone w całości albo częściowo:

a) jeżeli śmierć została spowodowana przez czyn zbrodniczy lub przestępczy albo umyślną winą ubezpieczonego lub jakiejkolwiek z osób, mających prawo do pensji po ubezpieczonym,

b) w przypadku popełnienia przez ubezpieczonego lub jakąkolwiek z osób, mających prawo do pensji po ubezpieczonym, oszustwa w stosunku do instytucji ubezpieczeniowej.

2. Pensja może być zawieszona w całości lub częściowo w czasie, gdy zainteresowana osoba:

a) pozostaje całkowicie na utrzymaniu z funduszów publicznych lub z instytucji ubezpieczenia społecznego,

b) nie stosuje się bez uzasadnionych powodów do przepisów lekarskich i zarządzeń, odnoszących się do zachowania się inwalidów, albo uchyla się bez upoważnienia i dobrowolnie od kontroli instytucji ubezpieczeniowej,

c) korzysta z innego świadczenia periodycznego w gotówce, wypłacanego na podstawie prawa o obowiązkowym ubezpieczeniu społecznym, z pensji albo z odszkodowania za wypadek w zatrudnieniu lub za chorobę zawodową,

d) po otrzymaniu jako wdowa pensji, niezależnej od wieku lub inwalidztwa, żyje z mężczyzną we wspólnocie małżeńskiej,

e) po spensjonowaniu na podstawie systemu, ustanowionego specjalnie na korzyść pracowników umysłowych, korzysta z dochodu zawodowego, przekraczającego określoną wysokość.